Politiek en economie gaat over “belangen”. Sustainocratie gaat over “verantwoordelijkheid voor onze menselijke kernwaarden”.

De Sustainocraat verbindt de diversiteit aan politieke en economische belangen aan de gemeenschappelijk gedragen verantwoordelijkheid voor kernwaarden van de mens…..

“Sustainocraat zijn we in wezen allemaal”

Op persoonlijk niveau zijn we in essentie allemaal Sustainocraat. Het is onze onbewuste natuur en de basis van een gezin en familie. Alleen hebben we onszelf maatschappelijk ondergeschikt gemaakt aan institutionele politieke en economische belangen en structuren. Deze structuren zijn niet Sustainocratisch. Dat wil zeggen dat ze de natuurlijke kernwaarden niet nastreven, niet zelf, ook niet samen. Door onze afhankelijkheid besteden we er zelf ook geen zelfbewuste aandacht aan als mens.

Geen enkele gefragmenteerde instelling noch afhankelijke persoon kan alleen of eenzijdig de natuurlijke kernwaarden waarmaken. Dat is strijdig met de belangen. Het kan alleen SAMEN! Zodra men ze erkent en de eigen authentieke toegevoegde waarde als mens of instelling erin herkent dan pas ziet men de kracht ervan voor zichzelf.

Dankzij een verbindende Sustainocraat kunnen de structuren wel Sustainocratisch worden, samen en individueel. Elk onderdeel kan zich dan bekrachtigen in het nieuwe veld van de Sustainocratie.

Het “systeem zonder Sustainocraat”

We definiëren gemakshalve we 4 gefragmenteerde spelergroepen die samen de “menselijke aatschappij” vormen. In feite zijn het (op hoger kijkniveau) er 2 of 3, afhankelijk hoe je het bekijkt:

2: mensen en instellingen of 3: mensen, instellingen en onze natuurlijke omgeving.

Het gangbare door de mens gecreëerde systeem redeneert vanuit de instellingen en “gebruikt de mens en natuurlijke omgeving” voor institutioneel eigenbelang.

Als we het hebben over 4 spelers in het systeem domein (mensen en instellingen) dat zijn dat:

1. mensen als community bewoners vanuit gedrag, cultuur, betrokkenheid en afhankelijkheid
2. overheid vanuit een (huidige) politieke economische belangen context,
3. onderwijs en kennisinstellingen als community leerschool en kennisontwikkeling vanuit politieke economische richtlijnen
4. ondernemerschap vanuit omzet en geldwinst gedreven activiteiten.

De maatschappelijke context voor allemaal is een geldafhankelijke samenleving gebaseerd op speculatieve consumptie belangen. De verbindende factor is “geld”. Geld wordt verstrekt op basis van leningen, arbeid en speculatieve processen. Belastingen worden geïnd om consequenties via verstorende symptoombestrijding aan te pakken middels kostbare instellingen die vanuit de oorzaak gevoed worden. Dit is dweilen met de kraan open maar institutioneel een belangenspel in een economisch belangenspel.

Dit alles heeft natuurlijk een historische logica waarin macht en controle elkaar afwisselen met chaos en oorlogen. “De mens en planeet” is dienstbaar aan “het systeem”. Dit systeem verandert zichzelf niet ook al is het nog zo zelfbewust van de vernietiging die het veroorzaakt. Dat komt door de context van samenhang van alle gefragmenteerde belangen.

Alleen door de context aan te passen transformeert ook de samenhang. Maar die aanpassing komt van buiten het systeem en sluit aan op de bewustwording in het systeem. Buiten het gangbare politieke economische systeem is een grotere werkelijkheid, die van de levende natuur. Deze functioneert al 4 miljard jaar succesvol en heeft al 5 levensvernietigende situaties doorstaan. In feite dank de mensheid haar huidige bestaansrecht en systeemgroei daardoor. Wij zijn echter de 6e levensvernietigende situatie. Ook daar zal “de levende natuur” prima mee omgaan en zich herstellen. Het is aan ons of we vanuit de kracht van bewustwording het verschil kunnen maken en onszelf overleven? De enige manier is om de wijsheid van 4 miljard jaar ter harte te nemen. Dat hebben we gedaan en deze samengevat in 5 natuurlijke kernwaarden, die ook voor de mens gelden.

De Sustainocraat

Alle mensen en instellingen, die afhankelijk zijn van de gefragmenteerde geldafhankelijke werkelijkheid, dragen bij aan de algehele collectieve zelfvernietiging, zonder dat men er individueel op afgerekend kan worden. Paradoxaal zijn we allemaal samen in staat om de zelfvernietiging instantaan om te zetten in duurzame menselijke evolutie door SAMEN tegelijk verantwoordelijkheid te nemen voor de geformuleerde kernwaarden. De sturende, op de natuur gebaseerde context van waarden, zorgt voor een instantane omslag in denken en handelen, beide met een enorme positieve impact of de economie, bedrijfscultuur en politieke discussie. Men wordt dienstbaar naar mens en planeet in een nieuw maatschappelijk ecosysteem waarin de waarden sturend zijn, geld als middel gebruikt wordt in een structuur van betrokkenheid en participatie.

Zelfstandig organiseren de mensen en instellingen niet rondom de kernwaarden. Er zou hierarchievorming optreden die de gelijkwaardigheid teniet zou doen. Het enige wat nodig is op het hoogste niveau van complexiteit is iemand die de verbinding tussen alle partijen legt en vertegenwoordigt vanuit de cocreatie van de kernwaarden. Dat is de Sustainocraat.

Als de context eenmaal aangepast is van geldafhankelijkheid naar waardecreatie samen, dan ontstaat een geheel nieuwe dynamiek onderling en qua activiteiten van de deelnemers.