Het gezonde stad spel

Eindhoven wil graag gezond zijn en sociaal, naast de andere waarden die het Brainport gehalte bepalen. Maar een gezonde stad is niet alleen in de handen van de overheid of het bedrijfsleven. Dat gaat vooral om onszelf, de inwoners. Maar hoe doe je dat? Hoe dragen we bij aan die integrale gezondheid en plukken we daar zelf en samen de vruchten van? We kunnen erover praten maar we kunnen het ook beleven. Daar voor is dit spel. Gedurende 3 maanden, gewoon vanuit ons dagelijks leven, gaan we zelfbewust om met gezondheid en een gezonde leefomgeving. We verdienen punten voor gezonde keuzes, laten ons inspireren en kunnen ondernemende ideeën ontwikkelen die misschien ook tot uitvoering gebracht kunnen gaan worden. Meld je aan als je het een keer wilt proberen.

Het eerste proefspel is gratis voor een eerste groep deelnemers (Gespeeld: Maart tot en met Juni). Volgende keren verlangen een eigen financiële bijdrage van ongeveer 50€.

15 jaar Stad van Morgen op LinkedIn

In delen via mijn LinkedIn profiel de inzichten en processen die in de afgelopen 15 jaar vanuit de Stad van Morgen aanpak zijn ontstaan. Hopelijk inspireert het om er wat mee te doen, als mens, instelling of regio. Als dat het geval is dan zou ik het graag vernemen, puur uit betrokkenheid en nieuwsgierigheid.

In februari 2009 werd stichting STIR opgericht als breed maatschappelijk antwoord op het waarde gedreven 4 x WIN ondernemen dat we als 5K Consultancy groep hadden gecoacht sinds 2005. Het idee was dat die waarde gedrevenheid het beste tot zijn recht kwam in een omgeving waarin iedereen, mens en instellingen, vanuit dezelfde mentaliteit samenwerken. Dat was wat anders dan de geldgedreven hiërarchische cultuur die ons leven beheerste. De waarde van het menselijke ZIJN en ons voortbestaan in de natuurlijke omgeving van de Aarde, werd het motto van de “Stad van Morgen”, zoals de beweging al snel genoemd werd. STIR onderzocht gaandeweg of we met de positieve uitnodiging daadwerkelijk een beweging konden veroorzaken, al dan niet projectmatig, en met de beoogde integrale duurzaamheid impact voor de mens.

Stad van Morgen wilde geen nieuw instituut opzetten, geen politieke beweging, noch een hiërarchie. Het beoogde een verbindende rol te spelen vanuit de context van “samen verantwoordelijk voor het duurzame voortbestaan van de mens middels het aanvaarden en ontwikkelen van een aantal essentiële condities hiervoor”. De Stad van Morgen neemt geen eigenaarschap over de innovaties die ontstaan. Die laat ze aan de partners die investeren in de processen zodat ze deze verder kunnen benutten vanuit het traditionele economische systeem. Stad van Morgen concentreert zich al verbindend op het bewustwording, participatie en gecommitteerde cocreatie proces. Zo zien we STIR als onderzoekstichting de inzichten publiceren wereldwijd terwijl de betrokken partners de vruchten zich eigen maken voor hun eigen belang. Zo kan het proces gezien worden als een maatschappelijk katalysator, maar ook als constante en permanente waarde gedreven spiegel en aanjager.

Het eventuele succesverhaal van de Stad van Morgen is daarom van ons allemaal, net zoals ons voortbestaan of teloorgang iets is van ons allemaal. Daarom deel ik via mijn LinkedIn profiel, in delen, de processen en inzichten die gaandeweg in de Stad van Morgen zijn ontstaan. Hopelijk inspireert het om er wat mee te doen, als persoon, instelling of gebied.

Niet in mijn naam

Op social media verschijnen vele foto’s van mensen met de toevoeging “niet in mijn naam”. Men neemt op die manier een standpunt in tegen de steun van de Nederlandse regering aan oorlogvoerend Israel en het buitensporige leed van mensen in de Gaza regio. Een nobele actie natuurlijk tegen de onmenselijkheid die zo wordt gesteund door een regering die met onze democratisch geleverde stemmen dit mandaat denkt te hebben. En in dat laatste zit het grote knelpunt. Als wij stemmen gebeurt dit met een verwachtingspatroon voor ons eigen welzijn, waar een ieder van de bevolking een eigen beeld bij heeft. Daar varen de diverse politieke partijen wel bij door er electorale beloftes aan te koppelen. Als de plush eenmaal verdeeld is dan gaat het ineens over hele andere zaken. Dan zit Nederland verweven in een wereldwijd geopolitiek financieel machtsspel waar de stemmende Nederlander geen enkele grip op heeft. Het enige waar wij goed voor zijn is om via de belastingen, arbeid en onze consumpties blind bij te dragen aan dit gevaarlijke, onmenselijke financiële geografische monopoliespel. Onze stem terugtrekken kan niet zomaar omdat het systeem geen alternatief tolereert. Het kan wel symbolisch via “Niet in Mijn Naam”. Maar gaat het dan alleen om Israel en Gaza? Of heeft het iets meer principieels met een breder bereik?

In 2009 werd de “Stad van Morgen” opgericht in de vorm van een onderzoek stichting (STIR) en een maatschappijvisie waarin de natuurlijke mens en ons voortbestaan centraal staat. Een visie waarin we allemaal samen verantwoordelijkheid nemen en dragen voor de essenties van ons bestaan. In feite is het een veel algemenere vorm van “niet in mijn naam”, waarbij we niet alleen deze vorm van democratie en regeren afwijzen, maar er ook een andere vorm voor in de plaats zetten (Sustainocratie). De problematiek van Israel en het leed in Gaza is slechts één van de vele onmenselijke problemen die door deze belangen politiek wordt veroorzaakt en uitvergroot.

Natuurlijke menselijke essenties, waaronder “veiligheid”, worden door de Stad van Morgen uitgelicht als één van de gemeenschappelijke verantwoordelijkheden. Deze uit zich in het tonen van respect naar elkaar, voor het leven in zijn algemeenheid, en het afkeuren en voorkomen van conflicten, oorlogen, genocides, onderdrukkingen, misbruik, enz. om wat voor reden dan ook. Respect voor en naar elkaar, ongeacht onze afkomst, geloofsovertuiging, huidskleur, kledingwijze, enz. zoals we dat zelf vorm geven via initiatieven zoals COS3i. Een vorm van respect die niet tolereert dat wij iemand anders onze culturele normen opleggen, noch andersom, maar wel samen dezelfde essenties van ons natuurlijke en menselijke bestaan omarmen, ondersteunen, delen en verder ontwikkelen. In de Stad van Morgen is niemand meer of minder dan de ander. Dit legt de basis voor het “samen leven”, in gelijkwaardigheid, open dialoog, met tolerantie en samenhorigheid, in een functionele en vreedzame co-existentie, waar ook de natuur onderdeel van is.

“Niet in mijn naam” suggereert niet alleen het terugnemen van onze stem als misbruik gemaakt wordt van de door ons gedelegeerde bevoegdheden. Het suggereert ook dat we daarmee tevens die verantwoordelijkheden terugnemen en ons eigen maken. En dat is precies wat we als Stad van Morgen al 15 jaar trachten vorm te geven. Dit doen we overigens met dezelfde spelers in de maatschappij (burgers, overheden, bedrijven, kennisinstellingen, onderwijs) alleen heet het spel anders. Het gaat dan niet om geld, macht, concurrentie en eigenbelang maar om het bestaan en voortbestaan van de mens, onze essentiële bestaanswaarden en onze verantwoordelijkheid samen. Een logisch verschil, toch?

Jaarverslag 2024 Sustainocratie

Sustainocratie plaats zich aan de natuurlijke menskant naar de werkelijk, niet het politiek gedreven geldsysteem. Dan zie je hele andere dingen, zeker als het gaat om het duurzame voortbestaan van ons als mens. Voor het systeem zijn we een vervangbaar nummertje, maar voor ons als natuurlijke mens zijn we het belangrijkste wat er is. Er is een voortdurend spanningsveld tussen de natuur, de mens en het door de mens gecreëerde belangensysteem. Door als mens het systeem als instrument te beschouwen nemen we zelf een stuk verantwoordelijkheid terug. We gaan dan anders om met het systeem. Dat is ook goed voor het systeem, juist omdat het zelf geen aanpassingsvermogen heeft en zonder tegengas ons, de natuur en zichzelf in de problemen brengt.

Hierbij drie uitingen in het jaar 2024 die relevant zijn voor degenen die ons duurzame bestaan en voortbestaan belang vinden:

  1. Het verbreken van onze blinde afhankelijkheid van het politieke economische systeem en het omarmen van de menselijke waarden (in het Engels)
  2. Onze mentale ongezondheid door de eenzijdigheid en druk van het financiële systeem. (artikel in een wereldwijd tijdschrift).
  3. Jaarverslag van de activiteiten van de stichting in 2024 waaruit blijft hoe moeilijk het is om uit de allesvernietigende greep van het politiek financiële systeem te komen, of het mee te krijgen in samenwerking aan onze menselijke essenties.

Buurtboerderij Eersel en vlindertuin

De buurtboerderij in Eersel is een sociaal bindmiddel en bewustwordingsomgeving voor jong en oud. Er vlak bij is tevens een vlindertuin actief waar kinderen en hun ouders op onderzoek uit kunnen gaan. U kunt hier de meest recente nieuwsbrief lezen. Maar interessanter is om het als positief voorbeeld mee te nemen voor uw eigen gebied, zelf eventueel zo’n initiatief te nemen of een keer in Eersel op bezoek te gaan.

Veiligheid is een menselijke essentie

Op dit moment in tijd is veiligheid ver te zoeken in Nederland en de wereld. In feite is de negatieve ontwikkeling al enige decennia gaande na een kortstondige opbouw periode na de tweede wereldoorlog. In principe is de mensheid al onveilig sinds het ging oorlog voeren uit diverse vormen van eigenbelang. Politiek en financiële belangen drijven mensen uit elkaar in concurrerende, polariserende, negatieve energievelden. Die uitersten bouwen zich op in spanningsvelden tot ze tot ontploffingen komen. Dat kan anders maar dan moeten we die politieke en financiële belangenstrijd loslaten.

In Sustainocratie is veiligheid een van de vijf essentiële voorwaarden voor ons bestaan als natuurlijke mens en daarom een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid. Die verantwoordelijkheid begint met respect voor elkaar en voor onze natuurlijke omgeving. Hiermee bedoelen we twee essentiële hoofdzaken:

  • Acceptatie van elkaars verschillen: uiterlijk, kleding, geloof, cultuur, stemgeluid, taal, enz. Wij mensen zijn allemaal gelijk maar niemand is hetzelfde. Door elkaar te accepteren in onze diversiteit kunnen we ook nieuwsgierig zijn naar elkaar, de dialoog aangaan, luisteren naar elkaar en met elkaar samen ons ontwikkelen, zonder angst, oordeel of vooroordeel. Als we elkaar leren respecteren dan kunnen we ook onze natuurlijke omgeving bij het respect betrekken.
  • Een gemeenschappelijk aanvaard hoger doel nastreven: in Sustainocratie gaat het om de vijf essentiële waarden van ons bestaan. Het eigenbelang wordt zo gekoppeld aan het gemeenschappelijke belang waar de natuur om ons heen en onderdeel van is. Samen creëren, verzorgen en onderling verdelen is de norm. Dat kan doorweven worden met rituelen, viering van de samenhang en liefdevolle uitingen onderling.

De COS3i sociale inclusie aanpak is hierop gebaseerd als prioriteit in ons menselijke bestaan, in onderlinge samenhang met elkaar en met onze natuurlijke omgeving. In Sustainocratie hebben we zo allerlei uitingen gecreëerd om ons daarbij te helpen. Het begrip `samen` bijvoorbeeld via het Engelse woord UNITED:

  • U – Understand ….het begrijpen van het belang van die samenhang en onze persoonlijke inzet ervoor
  • N – Need ….de behoefte om ergens bij te horen, het samen zijn en functioneren als groep
  • I – Involved ….onze directe betrokkenheid bij het groepsproces vanuit onze eigen authenticiteit
  • T – Targeted … doelgerichtheid vanuit het gemeenschappelijke hogere doel van algemeen welzijn
  • E – Entrepreneurial ….ondernemend, doen vanuit het zijn, creërend en aanpassend
  • D – Devoted …..met het hart, verbindend onderling, met zin en motivatie.

Deze aanpak wordt intergenerationeel uitgevoerd zodat onze jongeren volwassen rolmodellen zien waar ze zich in hun ontwikkeling aan kunnen spiegelen. Rolmodellen waar rust en bezieling van uitstraalt, niet dwang, controle of onrust. COS3i clusters van samen redzame communities kunnen onderling netwerk en relaties opbouwen op eenzelfde vreedzame manier. Op die manier kunnen steden en regio’s zich ontwikkelen zonder politieke en financiële concurrentie maar op basis van constructieve, positieve samenwerking, uitwisselingen en co-existentie. Ook de grote uitdagingen kunnen zo op en aangepakt worden door clusters met elkaar samen te laten werken waarbij sommige clusters unieke institutionele eigenschappen kunnen ontwikkelen die als instrument dienen voor het hogere doel (kennis, innovatie, infrastructuur planning). Maar onze instrumenten nemen nooit de verantwoordelijkheid over van ons als mens.

Mentale gezondheid

Op verzoek van het wereldwijde tijdschrift “Mental health” schreef ik hier een wetenschappelijk artikel over. Dit is gebaseerd op een ander artikel van mijn hand over het fenomeen mentaal “breaking point” ofwel een omslag in denken en handelen dat gemotiveerd is door morele zingeving. Dat wil zeggen dat iemand zelf zijn of haar eigen gedrag, vaak volgens de opgelegde normen van de maatschappij of oude persoonlijke denkwijzen (tradities, trauma), ter discussie stelt en besluit het roer volledig om te gooien. Een bijzondere bijkomstigheid is dan dat de mentale gezondheid een sterke impuls krijgt via zingeving en een krachtig commitment met de morele waarden waar men de besluitvorming op heeft gebaseerd. In mijn geval werd dit de basis voor het ontstaan van Sustainocratie als evolutionaire propositie voor de menselijke maatschappijvormen. In de loop van de tijd ben ik zo in aanraking gekomen met heel veel mensen die gedurende enige tijd met mij meeliepen op dit pad van Sustainocratie. Vaak droegen zij een mentale rugzak mee van oude traumas, negatief zelfbeeld, angsten, onzekerheden, enz die allemaal op de een of de andere manier voortkwamen uit de huidige geldgedreven en sterk hiërarchische maatschappijvorm. Door gebrek aan een alternatief bleven die mentale ongezondheid problemen hangen bij deze mensen. Toen men in aanraking kwam met Sustainocratie en de bijbehorende menselijke waarden ontstond van een nieuw perspectief, een vorm van zingeving dat voor allerlei mensen ging bijdragen aan een vorm van healing. Dit werd vaak nog belemmerd door de druk van de systeem instanties en bijbehorende verwachtingen maar de relativering had de zaadjes geplant.

De huidige geld gestuurde maatschappij is structureel ongezond en levert mentale ongezondheid op zoals te zien is in de angstcultuur die ook door de polarisering van politieke partijen wordt aangewakkerd. De hele financiële politieke structuur bevindt zich in het ongezonde, immorele quadrant van de tekening. Dit komt tot uiting in de vele problemen in de wereld die vaak door die concurrerende controle politiek worden veroorzaakt. Wij zijn daar allemaal onderdeel van, mede door de geforceerde afhankelijkheid die wordt opgelegd door het systeem. Mijn eigen persoonlijke omslagpunt bracht mij op het punt van commitment voor de menselijke waarden. Ik had op dat moment nog geen enkel idee van de impact ervan op de mentale gezondheid voor mij en voor mijn omgeving in zijn algemeenheid. Dat komt omdat ik vormen van ongezonde controle en angsten eerst nog moest loslaten. Dat kon ik vol vertrouwen doen door de zingeving die mij had doordrongen. In alle activiteiten die ik daarna ontplooide ontstonden gezonde, warme intermenselijke banden, ook met mensen in hiërarchische functies van allerlei bedrijven en instanties, waaronder overheden. Het gemeenschappelijke commitment aan bijvoorbeeld “de gezonde stad” aanpak in Eindhoven en omgeving leverde een gezonde mentale dosis van zingeving, creativiteit, onderlinge verbindingen en doelgerichte motivatie op. Dat zijn allemaal bouwstenen voor mentale gezondheid, in tegenstelling tot angst, onzekerheid, concurrentie, haat, oordeel, jaloezie, enz die door onze eenzijdige maatschappelijke sturing op basis van geld, afhankelijkheid, prestatie, politieke belangen, concurrentie, ongelijkheden, controle, enz worden veroorzaakt. Vaak zijn we onbewust van de mentale ongezondheid die deze vorm van maatschappij veroorzaakt omdat we totaal mentaal opgenomen zijn in de activiteiten (werk, consumptie, entertainment) die van ons worden verwacht of onderdeel zijn geworden van onze comforts. Wel voelen we vaak de symptomen van mentale verstoring en onrust maar leggen geen bewuste verbanden door de cultuur waarin we leven. We merken pas het echte verschil als we dit loslaten, zelf het omslagpunt meemaken en de zingeving haar werk laten doen. Met Sustainocratie heeft iedereen een keuze. Maar de keuze heeft een prijs. Die prijs wordt niet uitgedrukt in geld maar in het loslaten van controle en angst, en het omarmen van menselijke waarden en samenwerking. Mentale gezondheid is een gevolg.

Als het moet dan kan Nederland groot zijn

De commercie verkiest Marokkaanse sperziebonen boven de Nederlandse oogst en laat onze eigen boer barsten. We gunnen de Marokkanen hun handel maar niet ten kosten van eigen gelijkwaardig product. Vrachtwagens heen en weer slepen tussen Marokko en Nederland is vervuilende en onnodig. Dankzij het opgebouwde netwerk van No Waste Army, de media aandacht en de reactie van het Nederlandse volk zijn de bonen van boer Kees gered van de brandstapel. Maar er is meer. De aandacht van de Nederlander wordt gevestigd op het gedrag van de handel en kiest hopelijk daardoor steeds meer voor lokaal product. Door zelfbewust gedragsverandering en solidariteit met onze eigen producenten, ontstaat vanzelf een ommezwaai naar een kortere, duurzamere keten. Als het moet dan kan Nederland groot zijn.

Workshop energie besparen door bewust te investeren en samen te werken

Tijdens de eerste middag van het Senses for Change evenement in Tilburg deden een boeiende workshop. Deze ging over energie besparen door te zelfbewust te investeren in maatregelen. De workshop leek een beetje op monopolie maar dan zonder de speculatie, juist andersom. Iedereen kon hier winnen, door onder anderen op wijkniveau samen te werken. Het spel is gecreëerd door Oranje Advies die zich bezig houden met “buurtbatterijen” ofwel coöperatieve buurt en wijk oplossingen voor energie.