Sterven is onderdeel van het leven. We vinden het geen leuk onderwerp ook al worden we ermee geconfronteerd. Chris is begeleider van mensen die hun laatste dagen of uren beleven, al dan niet samen met hun nabestaanden. Hij spreekt openhartig over zijn gedachten hierover in de Stad van Morgen podcast.
Meer podcasts van de Stad van Morgen beluisteren over het menselijke zijn? Dat kan via de verzameling opnames uit 2023 alhier.
In Maart dit jaar kwamen 29 jeugdwerkers uit 9 verschillende landen samen om over de risicos van social media te discussiëren samen. Het project kreeg de naam Techrouters en werd gefinancierd door het Europese Erasmus+ programma. Het was de eerste keer dat de Stad van Morgen rechtstreeks met het agentschap zaken deed samen met onze partners uit Turkije. Het project was vooral gericht op de steeds jongeren tieners die, vaak zonder toezicht, op social media actief geraken, met alle risicos van dien.
Het doel was om tot een soort toolbox te komen die jeugdwerkers kunnen benutten om deze uitdaging met jongeren bespreekbaar te maken. Een introducerende uitleg van de Stad van Morgen (Stichting STIR) over de ontwikkel fasen van de mens maakt duidelijk waarom sociale media een groot risico is voor deze jongeren. Gedurende een week zijn door de deelnemers oefeningen gedaan, rollespellen gespeeld en intense gesprekken gevoerd. De toolbox die is gecreëerd is niet optimaal maar wel een begin waar jeugdwerkers aanvullende mee aan de slag kunnen.
U kunt het hier downloaden (Engels). We zouden het op prijs stellen indien u uw ervaren en aanvullingen verder met ons deelt.
In het drieluik met Chris den Daas sluiten we af met het thema “GELUK”. Wat is eigenlijk geluk? Koen gaat in gesprek met Chris. Jean-Paul redeneert op de achtergrond mee vanuit het Stad van Morgen perspectief en ervaringsopbouw over de verschillende gelaagdheden van dit wonderlijke fenomeen dat we “geluk” noemen. Luister je mee? Reflecteren can altijd in de comments.
Met dank aan Koen, normaliter onze technische ondersteuning bij het opnemen van onze podcast bij Rararadio, voor het overnemen van het gesprek met Chris de Daas wegens de tijdelijke spraak problemen van Jean-Paul. Het is een mooi gesprek geworden met veel inhoudelijk commentaar over zingeving, de betekenis van spiritualiteit voor ons als mens en maatschappij. Het verlangt een omslag in denken en handelen die veel mensen doormaken.
In navolging op de recente podcast met Hein Kuiper over “onuitgesproken emoties” deel ik hier de impactvolle en sprekende, korte video die hij liet maken uit fragmenten van opnames uit zijn filmcarrière. De video spreekt voor zich, met name voor al die mensen die om wat voor reden de pijn overgedragen hebben gekregen van verschillende generaties en de verwerking van al die onverwerkte emoties voor hun kiezen krijgen.
Op vele vlakken zijn bomen veel verstandiger dan mensen. Ons zelfbewustzijn speelt ons parten. We denken over dingen na die ons doen concurreren, trachten zaken te beheersen uit eigenbelang, oorlog voeren, enz. Zou een boom nadenken? Is een boom zelfbewust? In ieder geval is de boom veel meer bewust van de omgeving en de omgang ermee dan wij mensen. Een boom kan niet wegrennen, of vechten. De boom is plaatsgebonden en leeft op basis van multidimensionale omgang met alles wat het omringd. Weer en wind, klimaat, leven in de bodem en rondom ´m heen, regen, zon, vogels, insecten, enz. Zo kunnen ze honderden tot misschien wel duizenden jaren oud worden. Iets wat wij mensen de boomsoorten niet kunnen evenaren.
Bomen en mensen zijn beiden unieke manifestaties van het leven op Aarde, elke met onze eigen authentieke eigenschappen. In feite zijn we gelijkwaardige broeders en zusters van elkaar in het ecosysteem van levende soorten. En toch gaan wij als mens respectloos om met bomen. Wij in Nederland zelfs meer dan in andere landen, zoals Engeland. Dat vertelt Jeroen ons uit zijn vele ervaringen. Hij vertelt ons nog veel meer. Luister mee naar zijn boeiende verhaal.
De Sustainocratische essentie van de toegepaste samenwerking heeft de volgende kenmerken:
* gelijkwaardigheid tussen alle partners
* veiligheid en respect, door een ieder onderling te waarderen voor de authentieke inbreng als persoon en instantie
* het gaat over iets concreets en menselijks dat ons verbindt als mens en organisatie (algemeen nut)
* de samenwerking gaat uit van positiviteit, doel en resultaatgerichtheid
* door de multidisciplinaire samenstelling van de samenwerking voelen we ons één geheel
* de successen groot en klein zijn van en voor ons allemaal.
Als we dit koppelen aan een langdurig onderzoek (85 jaar!) van de Amerikaanse Universiteit van Harvard over essentiële voorwaarden voor een gezond en gelukkig leven, dan zien we een aantal belangrijke overeenkomsten.
Ik heb hier samenvattend over geblogd met enkele verwijzingen naar de Stad van Morgen, AiREAS, COS3i en Sustainocratie.
Dit schept tevens een kader voor de veranderingsdynamiek die we voor ogen hebben in de hele maatschappij:
* samen verantwoordelijk. Sommige kernzaken van ons bestaan kunnen we niet delegeren of inkopen. Het zijn verantwoordelijkheden die we samen dienen te dragen. Gezondheid en een gezonde leefomgeving is daar een voorbeeld van.
* actiegedreven samenwerking vanuit positiviteit, zoals beschreven in de blog. Focussen op de uitnodiging tot deelnemen aan gezondheid werkt veel sterker dan het bekritiseren van ongezond, vervuilend gedrag, regelgevend beleid of vervuilend ondernemerschap
* erkenning en visualisatie van het goede voorbeeld en de participatie. Pionieren is al uitdagend genoeg. Als dit dan gehonoreerd wordt met zichtbaarheid, dan geeft dit een goed gevoel en een impuls tot meer. Dat geldt voor ons als groep, subgroep, maar ook als organisatie, persoon of groepje personen.
* het goede voorbeeld doet volgen, het verbindt ook, zeker als voorbeelden elkaar aanvullen en versterken in een groter geheel.
* open staan voor de ander en daarmee de verbinding zoeken, ook vanuit een ieders creatieve eigenheid. Dat geldt ook voor al die partijen die we trachten te beïnvloeden met ons gezondheid gedreven verhaal. Zo wordt 1 + 1 veel meer dan 2.
De recente provinciale en senaat verkiezingen hebben een verrassende uitslag laten zien. De opkomst van kiezen was ongelooflijk hoog vergeleken met andere vergelijkbare verkiezingsjaren. Dit geeft blijk dat er onder de bevolking “iets leeft”. Is het ontevredenheid over het Haagse beleid of enthousiasme over voorstellen van bepaalde politieke partijen? Een nieuwe partij, de BoerBurgerBeweging (BBB), heeft het panorama in Nederland plotseling anders ingekleurd. Maar wat betekent dit? Gaan we nu daadwerkelijk verandering zien die nodig zijn vanuit de grote uitdagingen waar we voor staan? Of krijgen we meer van het oude zelfde?
Jean-Paul Close reflecteert vanuit het perspectief van Sustainocratie (samen verantwoordelijk voor onze essentiële menselijke en natuurlijk waarden) over de uitslag. Hij legt een link met het historische ontstaan van de huidige maatschappijvorm met een faciliterende overheid richting financiële groei en een samenleving die gezien wordt als kostenpost. Als in deze context een nieuwe partij een overwinning behaalt dan zal nog steeds die oude overkoepelde context overheersen qua landelijke sturing. Dit veranderen blijkt erg moeilijk zoals vaak aangetoond wordt in de samenwerkingsvormen van de Stad van Morgen. Daarin doen ambtenaren en bestuurders vol enthousiasme mee maar lopen vaak tegen de belemmeringen aan van hun eigen organisatie en de prioriteiten die politiek gezien vaak anders uitvallen dan wat écht nodig zou zijn.
Ook legt Close de nadruk op het feit dat “de overheid” maar een deel van de werkelijkheid is. Met onze stem onze eigen verantwoordelijkheid delegeren lost maar een deel op van het geheel. We kunnen de kleur van het beleid beïnvloeden vanuit ontevredenheid maar dit lost niets op als we niet ook naar onszelf kijken qua gedrag aanpassing. Of de wereld van ondernemers beïnvloeden waar wij onze dagelijkse relaties mee omgaan via onze inkopen. De overheid blijft een faciliterende en regulerende organisatie die contextueel afhankelijk is van een conjunctuur. Als deze structureel geld gestuurd is dan zal de sturing altijd vanuit kosten en baten plaatsvinden. Als deze cocreatie (samen verantwoordelijk) gestuurd is vanuit een gemeenschappelijk hoger doel dan ontstaat een geheel andere overheid én financieel model.
Luister mee met dit uurtje podcast op Rara Radio van de Stad van Morgen
Gedurende 24 uur wordt er online inspiratie gedeeld, elk uur een ander topic. Ik, Jean-Paul Close, ben uitgenodigd voor twee sessies. Sessie 5 op 20 Maart om 17.00 onze tijd (16.00 Engelse tijd UTC) gaat over welke governance we nodig hebben voor een regeneratieve samenleving? Sessie 20 op 21 Maart om 08.00 (07.00 UTC) gaat over het dorp van morgen.
Doe mee door u gratis aan te melden. Dezelfde zoom link is geldig voor alle sessies.
Toen Thom Aussems eind jaren 90 de leiding overnam van vastgoed organisatie Trudo stond hij aan de basis van een ingrijpende transformatie van een deel dat lange tijd “de Verboden Stad” werd genoemd. Strijp-S had zich in Eindhoven sinds begin 1900 ontwikkeld als industriële zone van Philips. Deze was alleen toegankelijk met bepaalde pasjes. Toen Philips besloot haar productie over te hevelen naar lageloongebieden zoals China, ontstond een identiteitscrisis voor de stad en een uitdaging voor deze wijk. Trudo nam een deel van de gebiedsontwikkeling en transformatie voor haar rekening in een periode die gekenmerkt werd door crisis na crisis. Thom Aussems staat bekend als eigengereide persoon die een eigen stempel heeft gedrukt op deze ontwikkeling.
Luister hier naar zijn verhaal. Hij heeft ook grotendeels zelf de muziekkeuze gemaakt.
Stad van Morgen 