Het gezonde stad spel

Eindhoven wil graag gezond zijn en sociaal, naast de andere waarden die het Brainport gehalte bepalen. Maar een gezonde stad is niet alleen in de handen van de overheid of het bedrijfsleven. Dat gaat vooral om onszelf, de inwoners. Maar hoe doe je dat? Hoe dragen we bij aan die integrale gezondheid en plukken we daar zelf en samen de vruchten van? We kunnen erover praten maar we kunnen het ook beleven. Daar voor is dit spel. Gedurende 3 maanden, gewoon vanuit ons dagelijks leven, gaan we zelfbewust om met gezondheid en een gezonde leefomgeving. We verdienen punten voor gezonde keuzes, laten ons inspireren en kunnen ondernemende ideeën ontwikkelen die misschien ook tot uitvoering gebracht kunnen gaan worden. Meld je aan als je het een keer wilt proberen.

Het eerste proefspel is gratis voor een eerste groep deelnemers (Gespeeld: Maart tot en met Juni). Volgende keren verlangen een eigen financiële bijdrage van ongeveer 50€.

Veiligheid is een menselijke essentie

Op dit moment in tijd is veiligheid ver te zoeken in Nederland en de wereld. In feite is de negatieve ontwikkeling al enige decennia gaande na een kortstondige opbouw periode na de tweede wereldoorlog. In principe is de mensheid al onveilig sinds het ging oorlog voeren uit diverse vormen van eigenbelang. Politiek en financiële belangen drijven mensen uit elkaar in concurrerende, polariserende, negatieve energievelden. Die uitersten bouwen zich op in spanningsvelden tot ze tot ontploffingen komen. Dat kan anders maar dan moeten we die politieke en financiële belangenstrijd loslaten.

In Sustainocratie is veiligheid een van de vijf essentiële voorwaarden voor ons bestaan als natuurlijke mens en daarom een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid. Die verantwoordelijkheid begint met respect voor elkaar en voor onze natuurlijke omgeving. Hiermee bedoelen we twee essentiële hoofdzaken:

  • Acceptatie van elkaars verschillen: uiterlijk, kleding, geloof, cultuur, stemgeluid, taal, enz. Wij mensen zijn allemaal gelijk maar niemand is hetzelfde. Door elkaar te accepteren in onze diversiteit kunnen we ook nieuwsgierig zijn naar elkaar, de dialoog aangaan, luisteren naar elkaar en met elkaar samen ons ontwikkelen, zonder angst, oordeel of vooroordeel. Als we elkaar leren respecteren dan kunnen we ook onze natuurlijke omgeving bij het respect betrekken.
  • Een gemeenschappelijk aanvaard hoger doel nastreven: in Sustainocratie gaat het om de vijf essentiële waarden van ons bestaan. Het eigenbelang wordt zo gekoppeld aan het gemeenschappelijke belang waar de natuur om ons heen en onderdeel van is. Samen creëren, verzorgen en onderling verdelen is de norm. Dat kan doorweven worden met rituelen, viering van de samenhang en liefdevolle uitingen onderling.

De COS3i sociale inclusie aanpak is hierop gebaseerd als prioriteit in ons menselijke bestaan, in onderlinge samenhang met elkaar en met onze natuurlijke omgeving. In Sustainocratie hebben we zo allerlei uitingen gecreëerd om ons daarbij te helpen. Het begrip `samen` bijvoorbeeld via het Engelse woord UNITED:

  • U – Understand ….het begrijpen van het belang van die samenhang en onze persoonlijke inzet ervoor
  • N – Need ….de behoefte om ergens bij te horen, het samen zijn en functioneren als groep
  • I – Involved ….onze directe betrokkenheid bij het groepsproces vanuit onze eigen authenticiteit
  • T – Targeted … doelgerichtheid vanuit het gemeenschappelijke hogere doel van algemeen welzijn
  • E – Entrepreneurial ….ondernemend, doen vanuit het zijn, creërend en aanpassend
  • D – Devoted …..met het hart, verbindend onderling, met zin en motivatie.

Deze aanpak wordt intergenerationeel uitgevoerd zodat onze jongeren volwassen rolmodellen zien waar ze zich in hun ontwikkeling aan kunnen spiegelen. Rolmodellen waar rust en bezieling van uitstraalt, niet dwang, controle of onrust. COS3i clusters van samen redzame communities kunnen onderling netwerk en relaties opbouwen op eenzelfde vreedzame manier. Op die manier kunnen steden en regio’s zich ontwikkelen zonder politieke en financiële concurrentie maar op basis van constructieve, positieve samenwerking, uitwisselingen en co-existentie. Ook de grote uitdagingen kunnen zo op en aangepakt worden door clusters met elkaar samen te laten werken waarbij sommige clusters unieke institutionele eigenschappen kunnen ontwikkelen die als instrument dienen voor het hogere doel (kennis, innovatie, infrastructuur planning). Maar onze instrumenten nemen nooit de verantwoordelijkheid over van ons als mens.

Terugblik 2023 Sustainocratie

De grote lokale en wereldwijde mensenwereld verkeert in flinke en gevaarlijke stress. Toch willen veruit de meeste mensen een vredig en harmonieus bestaan. Om dat te bereiken zal er veel moeten veranderen. En dát is juist waar de meeste mensen moeite mee hebben. Dat komt niet alleen door gebrek aan wil, het komt ook omdat ons gedrag geconditioneerd wordt door de manier waarop de maatschappij functioneert. Het een werkt het ander in de hand. Dat kan alleen doorbroken worden als maatschappij breed (dus iedereen tegelijk) men bereid is veranderingen door te voeren. De Stad van Morgen nodigt al sinds 2009 uit om dit te doen vanuit een vijftal essentiële waarden voor ons menselijke bestaan. Ze creëert een open ruimte waarin mens én instanties samen uitgenodigd worden om samen proactief verantwoordelijkheid te nemen voor het geheel of regionale deelprioriteiten en knelpunten vanuit die essentiële menselijke waarden. 2023 was wederom een speciaal en uitdagend jaar, het eerste jaar ná de Covid beperkingen. Download hier het verslag van wat er allemaal gedaan is, met dank aan alle mensen en instanties die hieraan direct en indirect meegewerkt én bijgedragen hebben.

De zelfvoorzienende, samenredzame stad?

De afhankelijkheid van goederenstromen van buiten de stad maakt mensen, de natuur en ons voortbestaan kwetsbaar. Een graad van zelfvoorziening rondom onze basisbehoeften is nodig om die kwetsbaarheid te minimaliseren. Gaandeweg zien we steeds meer initiatieven in wijken en buurten ontstaan. Maar eenvoudig is het niet. In gesprek met Mieke, Ben en Nashif (Uganda) over hun ervaringen.

De verbindende kracht van verhalen uit de wijk

Een gemeente bestaat uit mensen en waar mensen zijn gebeuren er dingen. Dingen die vaak de gemoederen bezig houden omdat ze leuk zijn, soms dramatisch, maar altijd bepalend voor de sociale verbinding tussen de mensen. In verschillende buurten van Strijp worden nu verhalen opgehaald uit het verleden. Deze mogen verteld worden door mensen die het destijds meegemaakt hebben. Dat kunnen verhalen uit de oorlog zijn, een intense gebeurtenis, of over gebouwen die zijn verdwenen, die ene persoon die indrukken achter liet bij mensen, noem maar op. Het gaat dan veel verder dan een leuke foto op de muur met een stukje tekst. We laten mensen aan het woord waar het over gaat of die het meegemaakt hebben. Via wijkgebouwen kunnen mensen elkaar weer ontmoeten, herinneringen uitwisselen en aanvullen, fiets of wandeltochten organiseren, noem maar op…..

Als voorbeeld namen we dit programma op via Rara Radio in Eindhoven. Zowel de intentie als verhalen zelf kwamen aan bod. Luister mee hoe interessant en waardevol dit is. Uiteindelijk is een stad een verzameling van mensen die samen een ontwikkeling meemaken. Kennis maken met ons verleden brengt ook het heden tot leven en geeft ons handvatten om ook de toekomst in te richten.

Beter werken aan respect dan polarisatie benadrukken

Veiligheid is één van de essentiële waarden voor ons (voort)bestaan volgens de criteria in Sustainocratie. Veiligheid bereiken we niet door veel blauw op straat of de constante benadrukking van de mogelijke onderdrukking van bepaalde minderheden. Door te polariseren vergroten we juist de verschillen, met bijbehorende oordelen van anderen. We voeden de tegenstellingen, het gevoel van ongelijkheid en bereiken vaak het tegenovergestelde wat beoogd wordt. Uiteindelijk gaan we op zoek naar stempeltjes om mensen in hokjes te duwen en daar meningen over te vormen die allerlei reacties op kunnen leveren, vooral de negatieve, niet die van steun en verbinding.

Veiligheid begint bij het respecteren van de diversiteit van het menselijk zijn. We mogen dan allemaal gelijk zijn, niemand is hetzelfde. Gelukkig niet. Dankzij de authenticiteit van mensen genieten we muziek, theater, kunst, dans, vele kleding stijlen, liefdevolle aantrekkingskracht tot de ander, creativiteit, mooi reisbestemmingen, taal uitingen, culturen, noem maar op. De authenticiteit van “de ander” is juist niet hetzelfde als die van mij of jou. Dir aanvaarden, van beide kanten, wekt nieuwsgierigheid, geeft stof tot dialoog en uitwisseling, en levert een potpourri aan energetische mengsels. Elke mens is een symfonie van schakeringen waarmee je al dan niet klikt. Je kunt niet met iedereen klikken, net zo min als je alle eten lekker vindt of elke uiting van kunst even mooi. Smaken verschillen, maar dan kan nog steeds respect de boventoon voeren.

Rekening houden met de eigenheid van een ander, met de diversiteit van uitingen, op welk gebied dan ook, zonder vooroordeel of vergelijk, is een diepere en volwassen vorm van mens zijn. Respect ontwikkelt zich pas als men zichzelf voldoende heeft leren kennen en aanvaarden. Daarom kan de ontwikkeling van zelfkennis, het inzien van de eigen authenticiteit, met een positief zelfbeeld, niet vroeg genoeg aangeleerd worden. De jeugdige en puberale levensfase van concurrentie en vergelijkingen is daarvoor bedoeld. Deze kan alleen met wijsheid en veiligheid doorlopen worden onder begeleiding van ouderen die de verdieping naar respect koesteren en begrijpen. Veiligheid is een levensessentie en dienen we net zoveel aandacht te geven als onze gezondheid en een gezonde leefomgeving. Sterker nog, we kunnen pas aandacht besteden aan fundamentele samenwerking aan de uitdagingen van deze tijd als we elkaar kunnen vertrouwen vanuit respect en gelijkwaardigheid. Ons duurzame voortbestaan is ervan afhankelijk.

Foto door fauxels op Pexels.com

Verandering van omgeving om een negatieve bubbel te doorbreken

Tijdens deze podcast gebruiken we Koen als voorbeeld. Koen heeft, lang geleden, ernstige mishandelingen meegemaakt die zijn zelfbeeld zwaar hebben aangetast. Dat is een leven gaan leiden dat in de Nederlandse maatschappij gevoed wordt door de onmenselijkheid van de instanties. De buitenwereld ziet de talenten van Koen wel, zoals zijn enorme kennis op gebied van muziek, maar hijzelf veel minder. Als er dan een dreigbrief op de mat valt is het Koen teveel en denkt hij erover om er een eind aan te maken. Gelukkig uit hij zich naar wat mensen in zijn omgeving en deze komen in actie. Ook de Stad van Morgen. Via het COS3i netwerk voor samenwerking aan onze gezondheid zien we de mogelijkheid om Koen uit zijn negatieve bubbel te halen door een intense verandering van omgeving. We nemen hem mee naar Polen, naar een unieke plek met fijne mensen. Luister mee naar zijn verhaal.

Vraag en antwoord over spiritualiteit, trauma´s en meer

Het is vakantietijd. Hierdoor waren de gevraagde sprekers niet beschikbaar. Onze partner Chris den Daas, die al vaker een programma in de Stad van Morgen deed over trauma verwerking en spiritualiteit, stelde voor om een open inloop te doen en mensen aan het woord te laten over deze thema´s. “De mens centraal” filosofie van de Stad van Morgen kreeg zo een mooie invulling. Een concept is geboren dat we zeker zullen herhalen vanuit verschillende thema’s die we in de Stad van Morgen kennen. Chris de Daas kwam speciaal over uit Den Haag om die ter plekke vorm te geven in de Rara radio studio.

Het werd een bijzondere uitzending. We hebben het gehad over een grote diversiteit aan thema’s met evenzoveel spontane bijdragen van mensen. Mensen met intense levenservaringen, adoptie of gebruik van Ayahuasca. Maar ook een jongetje van zes die kwam vertellen dat hij een auto had gemaakt in de Ontdekfabriek. Deze uitzending duurde twee uur met muzikale keuzes van Chris den Daas zelf.