In Maart dit jaar kwamen 29 jeugdwerkers uit 9 verschillende landen samen om over de risicos van social media te discussiëren samen. Het project kreeg de naam Techrouters en werd gefinancierd door het Europese Erasmus+ programma. Het was de eerste keer dat de Stad van Morgen rechtstreeks met het agentschap zaken deed samen met onze partners uit Turkije. Het project was vooral gericht op de steeds jongeren tieners die, vaak zonder toezicht, op social media actief geraken, met alle risicos van dien.
Het doel was om tot een soort toolbox te komen die jeugdwerkers kunnen benutten om deze uitdaging met jongeren bespreekbaar te maken. Een introducerende uitleg van de Stad van Morgen (Stichting STIR) over de ontwikkel fasen van de mens maakt duidelijk waarom sociale media een groot risico is voor deze jongeren. Gedurende een week zijn door de deelnemers oefeningen gedaan, rollespellen gespeeld en intense gesprekken gevoerd. De toolbox die is gecreëerd is niet optimaal maar wel een begin waar jeugdwerkers aanvullende mee aan de slag kunnen.
U kunt het hier downloaden (Engels). We zouden het op prijs stellen indien u uw ervaren en aanvullingen verder met ons deelt.
Uit een recent sociaal onderzoek onder de projectleden van het AiREAS regionale meetnetwerk (ILM) blijkt wederom (net als in 2015 dankzij de Europese erkenning van het bedrijf Vinci) dat de samenwerkingsvorm als uniek, verbindend en gezond krachtig wordt ervaren.
De Sustainocratische essentie van de toegepaste samenwerking heeft de volgende kenmerken:
* gelijkwaardigheid tussen alle partners
* veiligheid en respect, door een ieder onderling te waarderen voor de authentieke inbreng als persoon en instantie
* het gaat over iets concreets en menselijks dat ons verbindt als mens en organisatie (algemeen nut)
* de samenwerking gaat uit van positiviteit, doel en resultaatgerichtheid
* door de multidisciplinaire samenstelling van de samenwerking voelen we ons één geheel
* de successen groot en klein zijn van en voor ons allemaal.
Als we dit koppelen aan een langdurig onderzoek (85 jaar!) van de Amerikaanse Universiteit van Harvard over essentiële voorwaarden voor een gezond en gelukkig leven, dan zien we een aantal belangrijke overeenkomsten.
Ik heb hier samenvattend over geblogd met enkele verwijzingen naar de Stad van Morgen, AiREAS, COS3i en Sustainocratie.
Dit schept tevens een kader voor de veranderingsdynamiek die we voor ogen hebben in de hele maatschappij:
* samen verantwoordelijk. Sommige kernzaken van ons bestaan kunnen we niet delegeren of inkopen. Het zijn verantwoordelijkheden die we samen dienen te dragen. Gezondheid en een gezonde leefomgeving is daar een voorbeeld van.
* actiegedreven samenwerking vanuit positiviteit, zoals beschreven in de blog. Focussen op de uitnodiging tot deelnemen aan gezondheid werkt veel sterker dan het bekritiseren van ongezond, vervuilend gedrag, regelgevend beleid of vervuilend ondernemerschap
* erkenning en visualisatie van het goede voorbeeld en de participatie. Pionieren is al uitdagend genoeg. Als dit dan gehonoreerd wordt met zichtbaarheid, dan geeft dit een goed gevoel en een impuls tot meer. Dat geldt voor ons als groep, subgroep, maar ook als organisatie, persoon of groepje personen.
* het goede voorbeeld doet volgen, het verbindt ook, zeker als voorbeelden elkaar aanvullen en versterken in een groter geheel.
* open staan voor de ander en daarmee de verbinding zoeken, ook vanuit een ieders creatieve eigenheid. Dat geldt ook voor al die partijen die we trachten te beïnvloeden met ons gezondheid gedreven verhaal. Zo wordt 1 + 1 veel meer dan 2.
En nu blijkt dat meedoen ook nog eens bijdraagt aan onze eigen integrale gezondheid, geluk en weerbaarheid, als mens én als deelnemende instelling.
Recent werd een uniek gezondheid onderzoek van de Universiteit van Harvard gepubliceerd. Nog nooit had een wetenschappelijk onderzoek mensen zo lang gevolgd, vanaf hun kindertijd tot hun sterven op bejaarde leeftijd. 85 jaar lang! Uitgangspunt van het onderzoek was het identificeren van gezondheid bepalende factoren die het leven positief beïnvloeden. Het sociale contact bleek hierin doorslaggevend. Het gaat dan niet om de hoeveelheid mensen die iemand kent maar de diepgang van de omgangsvorm. Ook de Stad van Morgen heeft erover gepubliceerd vanuit onze ervaringen. Hier kunt u verschillende TED toespraken beluisteren over het geheim van een “goed leven”.
De Stad van Morgen is in 2009 ontstaan uit de cultuurschok die de oprichter had ervaren bij terugkeer naar Nederland na lange afwezigheid. De waargenomen vereenzaming, negatieve kritische houding, “angst voor de ander” in een multiculturele samenleving, het “ieder voor zich” individualisme, de cultuur van wantrouwen en financiële sturing bij de overheid, werden als buitenstaander ervaren als structureel ongezond. In 2016 werd intuïtief begonnen met COS3i, de community voor sociale inclusie, integratie en innovatie. Het beeld in AiREAS (ook Stad van Morgen) was ontstaan dat onze blootstelling aan luchtvervuiling voor minstens 50% door onszelf wordt veroorzaakt. Als we wilden werken aan onze gezondheid en een gezonde leefomgeving dan moest dat niet zijn van de kritische houding (vervuilende gedrag) maar de positieve uitnodiging (doe mee aan gezond gedrag). Dit gedachtengoed wordt nu verder gefundeerd door de wetenschap. We hebben ons destijds ook verdiept in begrippen zoals “Blue Zones“, ofwel gebieden in de wereld waar mensen gemiddeld zo’n 10 jaar op een gezonde manier ouder worden dan de rest van de wereld. In die onderzoeken kwam wederom naar voren dat het “sociale contact” één van de essentiële pilaren van een gezond leven vormde.
Harvard voegt daar de vraag aan toe “maar hoe werkt dat mechanisme dan?”. Hoe kan het dat mensen met een gezonde sociale binding met hun omgeving beduidend minder last hebben van welvaart ziektes? Enkele aanwijzingen zijn:
Negatieve en positieve stress
Het oude gezegde “gedeelde smart is halve smart” is uiterst relevant voor mensen met goede sociale contacten. Community vorming is de basis voor een veilig gevoel. Men kan persoonlijk leed (en plezier) delen met anderen, een knuffel ontvangen of via een goed gesprek emoties verwerken. Men kan de helpende hand geven of ontvangen, beide met genoegdoening tot gevolg. Die positieve emotionele “injecties” blijken bij te dragen aan onze gezondheid. Mensen die in eenzaamheid of isolement verkeren hebben die uitlaatklep niet. De negatieve stress hoopt zich in hen op met allerlei gevolgen van dien. Deze uiten zich via gedragsstoornissen zoals alcohol of drugsgebruik, eetstoornissen, aanvallen van agressie, maar ook allerlei lichamelijke problemen.
Iets goeds erkennen in de ander
We zijn vaak erg kritisch en zien gemakkelijk de slechte dingen in een ander. Positiviteit, ook in relatie tot de uitingen van gedrag van een ander, blijkt onze eigen gezondheid aanzienlijk te bevorderen. Het kost wat moeite en oefening om de wereld om ons heen te interpreteren vanuit positiviteit. Het geven van een compliment, de openlijke erkenning van “iets goeds” in de ander, toont empathie, dankbaarheid en een gezonde resonantie met positieve energie. Deze gedragsvorm schoont onszelf op een bepaalde manier van binnen op en beïnvloedt tevens onze eigen sociale bindingen.
Het gevaar van langdurige relaties is dat we denken alles te weten van de andere persoon. De nieuwsgierigheid vermindert en beïnvloedt de communicatie en verzwakt de verbinding. Radicale nieuwsgierigheid betekent dat we actief openstaan voor de ander, ook als we al tientallen jaren samen zijn. Elke persoon is een wereld op zich en ondergaat verandering. Dat samen beleven, bespreken en waarderen geeft een verbinding die veel verder gaat dan het samenzijn. Het vergt echter actieve aandacht, nieuwsgierigheid en waarnemingsvermogen. “He, je hebt je roze oorbellen weer tevoorschijn gehaald. Die heb ik al lang niet meer gezien….” en dan open luisteren naar het verhaal dat erbij hoort.
Foto door Andrea Piacquadio op Pexels.comFoto door Victoria Akvarel op Pexels.comFoto door Andrea Piacquadio op Pexels.com
Communiceren vanuit “de ander”
Het verschil tussen communiceren vanuit jezelf en vanuit “de ander” is dat de vorm boven je eigen verlangens en vooringenomenheid uit getild wordt. Niet iedereen is even communicatief. De een praat graag en veel, de ander is meer van het luisteren of het non-verbaal communiceren. Dit erkennen en waarderen in elkaar vergt begripvol elkaar leren kennen, open vragen stellen en de kleine details waarnemen waar men mee kan omgaan. De kracht ontstaat pas echt als beiden dit toepassen en elkaar respecteren vanuit elkaars authenticiteit en eigenheid. Dit hoeven we natuurlijk niet met iedereen te doen ook al leidt het tot een algemene gedragsvorm die veelal sympathiek gevonden wordt. Het gaat vooral om diegenen waar we een fijn gevoel bij hebben tussen onze vrienden, kennissen, familieleden en vooral onze partner en kinderen.
Uit dit onderzoek blijkt dat het creëren van een open community sfeer, gebaseerd op positiviteit, nieuwsgierigheid, wederzijdse erkenning, het respecteren van elkaars gedragsvormen en vooral de aandacht voor elkaar die hieruit voortkomt, leidt tot minder kans op Diabetes type 2, hart en vaat ziektes, enz. Tot slot werden nog wat opmerkingen gedeeld over “spijt”. Op latere leeftijd keken 80 jarigen terug op hun leven en verklaarden dat er twee dingen waren die ze “anders” zouden doen:
Minder aandacht voor “werk” en meer voor hun sociale relaties
Minder druk maken over wat “een ander zou kunnen denken” (vooral vrouwen die dit terug koppelden).
Daarbij werd tevens gesteld dat het “nooit te laat is” om dit te leren en ontwikkelen. In de Stad van Morgen gaan we zelfs zover dat we in elk mens vier ontwikkelfasen erkennen. De door Harvard geanalyseerde vorm hoort bij fase 4: “bewust leven”. Maar dat vergt wel het loslaten van fase 3 “bewust overleven”. Onze huidige prestatiegerichte maatschappijvorm is sterk afgestemd op fase 3, ook institutioneel. Nagenoeg alle relaties in deze samenlevingsvorm zijn gericht op politiek of financieel eigenbelang met veel concurrentiedrang, wantrouwen naar “de ander”, agressie en focus op prestatie en groei, in plaats van aandacht en samenhang. Fase 3 is daarbij ook de vorm waarin onderwijs is gegoten, alsof het hele leven gericht is op prestatie zonder nuancering. Dat deze samenlevingsvorm leidt tot veel onderliggende ziektes mag nu duidelijk zijn. Beginnen bij een onderwijsvorm waarin jongeren leren omgaan met fase 3 om uiteindelijk vanuit positieve zelfkennis, een positief zelfbeeld en authenticiteit hun eigen fase 4 vorm te gaan geven, zal ook zijn weerslag hebben op de gezondheidzorg, de integrale kwaliteit van leven en een positieve kijk op het heden en de toekomst. Sustainocratie van de Stad van Morgen nodigt uit tot fase 4. Samenwerkingsvormen als COS3i, FRE2SH, AiREAS en de School of Talents zijn er voorbeelden van.
Kunst is een brede vorm van expressie die taal ver overtreft. De, van oorsprong Griekse, kunstenares, Athanasia gebruikt haar kunst voor haar eigen expressieve behoeften en heeft tevens een programma voor de empowerment van jongeren. In een open radio gesprek spreekt ze over haar werk, haar emoties en haar passie.
Rene Otjes stond aan de wieg van het samenwerkingsverband AiREAS van de Stad van Morgen als deskundige rondom fijnstof metingen en bijbehorende instrumenten. Sinds zijn pensionering stelt hij de incompetentie van het politieke financiële systeem aan de kaak als het gaat om het waarborgen van ons voortbestaan als mens. Via de kunst van science fiction zocht hij de hulp van buitenaardse intelligentie met zijn boek Aarde in Gijzeling.
Donderdag 26 januari om 16.00 onze tijd gaan we als FRE2SH wereldwijd samenwerkingsverband in gesprek met verschillende experts in de wereld over het belang om burgers weer te betrekken bij hun eigen voeding. Het commercialiseren van voedsel heeft gebrek aan betrokkenheid veroorzaakt, een vorm van apathy en geen verantwoordelijkheid gevoel voor de natuur, het klimaat en onze leefomgeving. Die verantwoordelijkheid hebben we gemakshalve in de handen gelegd van financieel aangestuurde instanties die gaandeweg de planeet hebben geplunderd uit financieel eigenbelang. We hebben ons massaal meervoudig kwetsbaar gemaakt door deze verloren verbintenis. Als FRE2SH proberen we daar verandering in aan te brengen. Dat is een net zo’n grote uitdaging als het transformeren van ons voedselsysteem zelf.
Kijk hier hoe Lieve Willems haar leven heeft gewijd aan interrelationele verbindingen tussen mensen, een essentie die de laatste decennia zwaar onder druk is komen te staan.
Woensdag (12.00 tot 13.00) heb ik een LIVE podcast opname met Lieve via www.rararadio.org. Hier treft u de opnames aan.
Of concreter: hoe krijgen we jongeren mee in het thema gezondheid en gezonde lucht?
Met deze vraag gingen studenten van Fontys ACE in Tilburg aan de slag. Na een uitgebreid onderzoek over de belevingswereld van hun eigen generatie konden ze AiREAS van advies dienen. Dit werd hun eindpresentatie.
Stad van Morgen 