Dit is een van een verrassende aanbevelingen die uit het stadsdebat is gekomen over burgerparticipatie in kernwaarden gedreven gebiedsontwikkeling dat gisteren plaats vond in de Raadzaal van Eindhoven. Bestuurlijke keuzes en initiatieven blijken volgens de deelnemers aan het debat helemaal niet zo democratisch onderbouwd. Dat komt omdat de toetsing van initiatieven vaak gebeurt via de traditie van “inspraak”. De mensen die op inspraaksessies afkomen blijken maar een deel te zijn van de maatschappelijke werkelijkheid. Het zijn veelal mensen die belang hebben bij het uiten van hun mening. Deze is vaak conservatief of negatief. Degenen die positief staan tegenover verandering hebben veel minder behoefte zich erover te uiten en dit te verdedigen terwijl er een veel grotere groep mensen is die “het niet zoveel uitmaakt”. Dat is de stille meerderheid die ongehoord blijft.

Gedurende de Dutch Design Week 2016 heeft een week lang een expositie gedraaid op het stadhuis over multidisciplinair samenwerken aan een gezonde leefomgeving, met AiREAS (luchtkwaliteit) als prikkelend voorbeeld. Er werden allerlei initiatieven getoond die daaruit direct of indirect voort zijn gekomen. Vele 100-den mensen hebben de expositie en de initiatieven kunnen aanschouwen en met de betrokken initiatiefnemers van gedachten kunnen wisselen. Tot de verrassing van de expobemanning was de reactie over het algemeen niet alleen positief en enthousiast maar zelfs veel meer vooruitstrevend dan men ooit tevoren had vernomen. Opmerkingen als “dit had al veel eerder moeten gebeuren” en, “als je de binnenstad gaat vergroenen doe het dan meteen goed!” werden veelvuldig genoteerd. Weerstand was niet alleen in de ruime minderheid, het was zelfs bijna niet aanwezig.

Tijdens de open uitwisseling van gedachten konden de bezoekers, jong en oud, hun creativiteit de vrije loop laten met verrassende resultaten. Kinderen opperden oplossingen en visies die iedereen versteld deden staan. De jonge ouders genoten zichtbaar van het bewustzijn van hun kinderen en konden alleen maar beamen wat ze als volwassen verantwoordelijke personen voor hun kinderen zouden willen. Gezondheid als kernwaarde bleek bij jong en oud een basisvoorwaarde en de vele bronnen van ergernis juist aanleiding tot onbesproken stress, boosheid en een gevoel van onmacht. “Waarom horen wij deze geluiden niet” vroegen raadsleden, ambtenaren en bestuurders zich openlijk af? Dat komt omdat nu pas, vanuit multidisciplinaire samenwerking de integrale democratische basis voor besluitvorming tot zijn recht komt, niet in de hiërarchische oude wereld van belangen. Dit werd tijdens het debat verder bevestigd.

STIR heeft besloten om deze en de andere grote lijnen van unaniem aanvaarde uitgangspunten op te tekenen als manifest. Deze wordt aangeboden aan het stads en regionale bestuur als ook de andere sustainocratische partners zodat we met elkaar de ambities in de regio op het juiste niveau kunnen tillen.