Kunst is een brede vorm van expressie die taal ver overtreft. De, van oorsprong Griekse, kunstenares, Athanasia gebruikt haar kunst voor haar eigen expressieve behoeften en heeft tevens een programma voor de empowerment van jongeren. In een open radio gesprek spreekt ze over haar werk, haar emoties en haar passie.
Stad van Morgen begeeft zich steeds meer op het vlak van de expressie middels kunst. De beeldende kracht van geluid, dans, licht, donker, enz heeft zoveel meer mogelijkheden dan alleen woorden. In samenwerking met top lokale en internationale kunstenaars stellen we programma’s samen binnen de context van COS3I sociale inclusie en Sustainocratie. We betrekken de overheid en het bedrijfsleven als sponsoren en creëren open ruimte voor uitingen. Hierbij enkele voorbeelden van wat er aan staat te komen:
RobotLove: (14 September – 2 December) De discussie over de rol van robots in ons leven levert ook kunstzinnige uitingen op. Gedurende deze 10 weken tonen verschillende kunstenaars prikkelende beelden die de discussie moeten doen aanwakkeren. Stad van Morgen werkt op verschillende fronten samen.
Timmerclub: In samenwerking met een lokaal wijkgebouw en waarschijnlijk ook tijdens de Makers Faire (29 en 30 September) willen we jongeren creatief betrekken bij het maken van hun eigen houtwerkjes.
Acousmonium: Voor Dutch Design Week 2018 (20 – 28 oktober) hebben we een project ingediend waarin de award winnende Venezolaanse geluidkunstenaar Cheo Martinz acht dagen lang, twee performances per dag, gaat doen in de vorm van acousmonium samen met lokale en internationale danseressen. Dit zal plaatsvinden in het geweldige auditorium van het Light Application Center (LAC) achter de bibliotheek van Eindhoven. Hierbij alvast een voorproefje
Synchroni-city: Het AiREAS project is kandidaat voor uitbreiding naar 3 Europese steden via burgerparticipatie. Daarvoor zijn kunstenaars bezig met het visualiseren van luchtkwaliteit middels leuke uitingen in het straatbeeld. Deze artistieke afbeelding tracht hier een voorschot op te nemen.
Playful city: De kunst van het leven wordt uitgedrukt middels allerlei prikkels die de stedelijke bevolking uitdagen tot het ontdekken van de stad en alle nieuwe initiatieven die tot de verbeelding leiden en bijdragen aan de weerbaarheid de stad en de mens. Dit filmpje geeft de intenties weer waar we voor staan. Zo willen we proberen te komen tot meer participatie, gezondheid, innovatief, waarde gedreven ondernemerschap en werkgelegenheid.
Heeft u dat wel eens gedaan? Mensen kijken? Gezellig op een terrasje gaan zitten en genieten van de enorme diversiteit aan mensen die voorbij komen? Er komen dan allemaal vragen in je op. Wat bezielt die persoon om zo gekleed te gaan? Of, waarom zoveel haast? Waar zou die naar toe gaan? Die bezorgde moeder met kleine kinderen die als een kloek rond rent om haar kroost te verzamelen…….de oude heer……mensen………
Ook in de film DEEP LOOK (diep kijken) wordt de mens centraal gesteld, de “willekeurige mens”, in al haar diversiteit, gedrag en detail. Zie hier een klein stukje ervan. De film kijkt door de ogen van de filmmaker Veysi, een van oorsprong Turkse migrant die op jonge leeftijd in Den Haag belandde en zich als Hagenees heeft ontwikkeld in een veranderende omgeving. Nu woont hij in Amsterdam. Veysi heeft een handicap. Hij is doof geboren. Misschien is hij daardoor meer in staat dan anderen om het geduld op te brengen voor de kunst van het waarnemen en weergeven?
Om zijn beelden met ons te delen werkt hij verbluffend geraffineerd door middel van slow-motion. We zien en ervaren zo de medemens zoals we ze nog nooit hebben gezien of ervaren. Dat komt omdat we zo snel leven dat ons de mooie details vaak ontgaan. Als we door Veysi erop geattendeerd worden dan gaan we daarna toch heel anders met elkaar om. DEEP LOOK is daarom een film voor “geïnteresseerde” mensen. Mensen die de kunst van het waarnemen weten te waarderen en bereid zijn zich te laten verrassen door een unieke persoonlijkheid die zijn handicap in een deugd heeft omgezet. Heeft u bijvoorbeeld ooit een doof iemand meegemaakt die een muziekfilm maakt? Kunt u zich het voorstellen?
Tijdens een korte vakantie in Duitsland werd voor mij de associatie gemaakt tussen “kunst” en “kunnen”. In het Duits is dit een eenvoudige oude vervoeging van het werkwoord “können” maar in het Nederlands niet. Toch is de vergelijking erg aantrekkelijk, ook in onze taal.
Kunnen omvat niet alleen associaties met concrete vaardigheden maar ook met de mogelijkheid, gelegenheid of ruimte om iets te doen. In “kunst” is dit alles van directe toepassing als men zich wil uiten op de een of andere creatieve manier. “Kun je dat?” is een innerlijke uitdaging die aanzet tot experimenteren met communicatie middels het creatieve vermogen van de mens en de inzet van de daartoe beschikbare middelen. Een innerlijk beeld tot uiting brengen zodat het zich laat bevredigen in de tastbare wereld is Kunst, je kunt het, los nog van wat het doet met anderen.
Het innerlijke begrip rond “kunnen” kan dan tot enorme motivatie leiden, zelfs een obsessie, een bezielde waanzin, een wanhoop, tot het moment van bevrediging via dans, muziek, schilderen, beeldhouwen, films, design, praten of zelfs een maatschappelijke missie. Als dat niet tot uiting komt dan is “Du Kunst het nicht”, hoe zeer anderen in contemplatie tot bewondering geneigd zijn en zich zo uiten terwijl de kunstenaar radeloos verder op zoek gaat naar de ultieme expressie en het doorzettingsvermogen van “du könntest” of “er könnte es” ofwel “Kunst!” tot het is gelukt. En dat lukken brengt weer associaties met “geluk”.
Stad van Morgen 