In 2020 werd ons gevraagd solidair te zijn met het overladen zorgsysteem door onze basisbehoefte van sociale verbindingen in de vriezer te stoppen. Dit terwijl de financiële solidariteit van het kabinet naar de grote bedrijven ging met miljarden subsidies. De logica vanuit natuurlijk perspectief van samenhang was ver te zoeken. De vermeende oplossing in vorm van chemisch samengestelde vaccins is al even onnatuurlijk, zeker als er het dreigement aan wordt toegevoegd dat bij muterende virussen sneller op eenzelfde manier wordt ingegrepen door de huidige machthebbers. Gezien het verloop van de virus- ontwikkelingen de laatste jaren betekent dit lockdown op lockdown, injecties op injecties, terwijl de natuurlijke weerbaarheid van de mens door het politieke economische belangenmiddel steeds verder aftakelt. Een spiraal met maar een einde, ons einde.

De duurzame evolutie van de mens is geen politiek economisch belangengebied. Het is een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid dat gefaciliteerd dient te worden met kennis en innovatieve middelen, niet gestuurd vanuit macht en chemie. Een verantwoordelijkheid die bij ons als mens ligt, niet iemand in een ivoren toren.

De huidige aanpak van de regering dient per onmiddellijk te worden stopgezet. Het is een gevaar voor de mensheid. In plaats hiervan gaan we multidisciplinair aan tafel met de gemeenschappelijke verantwoordelijkheid en uitdaging van gezondheid, bewustwording en cocreatie van onze integrale weerbaarheid.

De zorg wordt tijdelijk flink vergroot in de transitie fase naar gezondheid die minstens 10 jaar gaat duren. De grote vervuilers worden aan banden gelegd of opgeheven. Arbeid wordt “inzet en betrokkenheid”, gewaardeerd in zorg voor elkaar en innovatie op gebied van gezondheid en gezond gedrag. Een nieuwe economische werkelijkheid wordt geïntroduceerd waar solidariteit wordt gemeten door participatie niet afdracht van geld. De overheid stapt opzij en wordt maatschappelijk faciliterende partner aangestuurd vanuit menselijke waardecreatie.

De open ruimte van cocreatie is van ons allemaal samen. Ons doel, onze duurzame menselijke ontwikkeling vanuit natuurlijk weerbaarheid perspectief. Gelijkwaardigheid en doelgerichtheid stuurt, zowel in betrokkenheid als in verdeling van ons samen gecreëerde welzijn. De politieke agenda en kamers kunnen naar huis, ondernemers worden uitnodigend gestuurd vanuit waardecreatie, wetenschap ingezet en ontwikkeld, de ambtelijke overheid neemt haar faciliterende verantwoordelijkheid aan de cocreatie tafel.

Het bestaat. Het is een keuze. Het is onmiddellijk toepasbaar zoals we in Brabant als AiREAS en Stad van Morgen al werken aan luchtkwaliteit en gezondheid. We dienen er echter met zijn allen voor te gaan staan. Of de consequenties aanvaarden als we het niet doen. De keuze lijkt mij gemakkelijk, ook voor huidige machthebbers. De uitnodiging is nu nog vrijwillig. Dat zal niet zo blijven…