Het was weer een mooi gesprek met Chris den Daas. Deze keer grepen we terug naar zijn ervaringen als meervoudig ondernemer, auteur van een boek over ondernemerschap en zijn activiteiten als coach.
Chris reflecteert over de grote veranderingen in de maatschappij sinds de laatste 60 jaar dat ook zijn weerslag heeft op het ondernemen en met name de kleine zelfstandige. Ondernemen vanuit je ziel sluit daar op aan. Luister mee en kijk wat voor beeldvorming er bij u ontstaat als u de podcast van een uur beluistert.
In Maart dit jaar kwamen 29 jeugdwerkers uit 9 verschillende landen samen om over de risicos van social media te discussiëren samen. Het project kreeg de naam Techrouters en werd gefinancierd door het Europese Erasmus+ programma. Het was de eerste keer dat de Stad van Morgen rechtstreeks met het agentschap zaken deed samen met onze partners uit Turkije. Het project was vooral gericht op de steeds jongeren tieners die, vaak zonder toezicht, op social media actief geraken, met alle risicos van dien.
Het doel was om tot een soort toolbox te komen die jeugdwerkers kunnen benutten om deze uitdaging met jongeren bespreekbaar te maken. Een introducerende uitleg van de Stad van Morgen (Stichting STIR) over de ontwikkel fasen van de mens maakt duidelijk waarom sociale media een groot risico is voor deze jongeren. Gedurende een week zijn door de deelnemers oefeningen gedaan, rollespellen gespeeld en intense gesprekken gevoerd. De toolbox die is gecreëerd is niet optimaal maar wel een begin waar jeugdwerkers aanvullende mee aan de slag kunnen.
U kunt het hier downloaden (Engels). We zouden het op prijs stellen indien u uw ervaren en aanvullingen verder met ons deelt.
In navolging op de recente podcast met Hein Kuiper over “onuitgesproken emoties” deel ik hier de impactvolle en sprekende, korte video die hij liet maken uit fragmenten van opnames uit zijn filmcarrière. De video spreekt voor zich, met name voor al die mensen die om wat voor reden de pijn overgedragen hebben gekregen van verschillende generaties en de verwerking van al die onverwerkte emoties voor hun kiezen krijgen.
Erasmus+ is een Europees fonds voor uitwisseling van jongeren uit Europa die zo kennis kunnen maken met andere culturen. Het zou de Stad van Morgen niet zijn als we ze ook niet mee zouden nemen in de denkwijze van menselijke kernwaarden. Er gebeurt veel met die jongeren tijdens deze bezoeken. Rustem Demir vertelt erover tijdens het Stad van Morgen radio programma.
Vanaf woensdag 21 september 14.00 tot 15.00 is de Stad van Morgen samen gaan werken met Rara Radio. Een uur lang praten we thematisch over onze samenleving waarin de mens en de essentiële waarden voor ons duurzame (voort)bestaan centraal staan. Luister hier naar de eerste opnamen waarin Jean-Paul vertelt wat we van plan zijn te gaan doen.
Maandelijks verdelen de weken in 4 hoofdstukken, 3 in het Nederlands en 1 in het Engels. De sessies worden doorspekt met muziek dat passend gemaakt per onderwerp. Het onderwerp en het karakter van de module communiceren we via Social Media en deze website:
Waar gaat het over?
Sociale ontmoetingen
Concrete projecten
Sessie in het Engels
Waar gaat het over?
We behandelen thematisch en inhoudelijk de vijf kernwaarden van Sustainocratie. We kijken wat het doet met de verschillende pilaren van onze maatschappij, zoals de inwoners, bedrijfsleven, overheid, wetenschap en het onderwijs. We laten partners aan het woord om de veranderingen bespreekbaar te maken vanuit hun eigen perspectief. Ook hoe lastig het vaak is om vanuit een geldafhankelijke belangen wereld zaken voor elkaar te krijgen terwijl dat in Sustainocratie wel of beter lukt.
Sociale ontmoetingen
We leven in een wereld vol culturen, overlappingen en ontmoetingen. Dit komt door migraties via werk, oorlogsvluchtelingen, honger of andere dreigingen of kansen. Maar ook door samenwerking, studies, projecten, enz.
Belangrijk is het onderlinge respect voor elkaar door kennis te maken met elkaars cultuur. Tijdens deze uitzending een keer per maand gaan we in gesprek met iemand uit een andere cultuur of van onze eigen cultuur die praat over de kansen en mogelijkheden die de kernwaarden scheppen voor hem of haar.
Concrete projecten
In dit blok gaan we in de keuken kijken van concrete project voorbeelden die we in de Stad van Morgen tot uiting brengen. Denk aan AiREAS voor een gezonde lucht, FRE2SH voor stadslandbouw en de voedseltransitie, COS3i voor onze sociale banden onderling en zorg voor elkaar of de School of Talents en Wellness met betrokkenheid van jongeren uit binnen en buitenland.
Engelstalig
Een keer per maand doen we opname blok in het Engels, nodigen we Engelstalige sprekers uit en doen we Engelstalige gesprekken. Ook hier passen we de verschillende vormen toe en laten dat weten via de Engelstalige blogs: www.sustainocracy.blog en www.wordhappinessbird.com .
Mocht je het leuk vinden om mee te werken aan dit radioprogramma neem dan contact op met Jean-Paul via jp@stadvanmorgen.com
Dankzij het Europese uitwisselingsprogramma Erasmus+ krijgen leerkrachten en schooldirecties de gelegenheid om inspiratie op te doen in andere landen en culturen. Vaak zijn het professionele krachten die nog nooit eerder naar het buitenland kwamen. Voor hen is zo’n reis op meerdere fronten een openbaring. Als ze dan ook de Stad van Morgen bezoeken en kennismaken met de menselijke kernwaarden en Sustainocratie dan ontstaan er drie leergebieden: hun thuissituatie relativeren, kennismaken met de situatie in Nederland, en nadenken over hoe het ook anders kan via Sustainocratie.
8 docenten en schooldirecteuren uit Turkije
Pesten
Vandaag kwam het thema “pesten” aan de orde. Zowel in Nederland als in Turkije is het een issue waar men zich zorgen over maakt. Het is tevens een mooie gelegenheid om het verschil inzichtelijk te maken tussen het onderwijs gericht op het voorbereiden van jongeren op een werkzaam, competitief leven, of de ontwikkeling van jongeren vanuit de menselijke waarden. Vooral het thema “veiligheid” heb ik er toen uitgelicht en onderbouwt vanuit het Sustainocratische gedachtegoed. Samen met de aanwezigen hebben we gekeken naar de verschillende groeifasen van jongeren en hoe we ermee al dan niet omgaan in het onderwijs. In een van die groeifasen is het onbewust concurreren en het interpreteren van onderlinge verschillen een onderdeel van de ontwikkeling. Daarin ontstaat ook het pestgedrag als een fenomeen van expressie in een omgeving waarin diversiteit gaat doordringen tot de jongeren.
Vele pestende jongeren hebben geen idee dat ze pesten, ze zijn op zoek naar hun eigen identiteit via de vergelijking met anderen, soms in groepsverband en vaak ten kosten van een ander. Zeker als “de ander” bepaalde kenmerken vertoont die aandacht krijgen. Als deze ander dan wat zwakker in de schoenen staat, geen antwoord heeft op de agressie (of wat als agressie wordt ervaren) of zelf met een aantal innerlijke twijfels zit, dan kan deze snel bezwijken onder de druk van de pestkoppen. Het veelgehoorde argument “dat ze ermee moeten leren omgaan” (ze komen er sterker uit!) gaat niet op. In deze fase van ontwikkeling zijn volwassen rolmodellen en patronen van groot belang, net als relativering en begeleiding naar bewustwording van gedrag en consequenties. De jongeren het zelf maar op laten lossen is onverantwoord, gevaarlijk en oneerlijk voor alle betrokkenen. Veiligheid begint met “respect”, voor en naar elkaar. Maar op die leeftijd is empathie als inlevingsvermogen nog ver te zoeken. De jongeren zijn nog teveel met zichzelf bezig. Veiligheid moet geleerd worden en is vaak afwezig in het huidige schoolsysteem als proactieve benadering. Straf, disciplinering en kritiek, of afwimpeling en struisvogelpolitiek is er wel, maar daar lossen we het leerproces niet mee op, vaak integendeel.
Hulp van volwassen, een positieve leeromgeving en toegepaste expertise is hierin van essentiële waarde. De ouders bieden idealiter (hetgeen vaak ontbreekt in de huidige maatschappijvorm) een beschermde thuishaven en kunnen gedrag problemen herkennen als men ervoor open staat. Ouderen dienen de diplomatie op te brengen en het voorbeeld te geven van onderhandeling en nuancering. De school is veel onafhankelijker dan de ouders en kan het leerproces kaderen door de natuurlijke concurrentie en ontdekkingsreis in te bedden in leerprogramma zoals sport en spel, theater, kunst expressie, muziek en open dialoog. Maar dan dient de school ruimte en aandacht te geven aan het fenomeen “veiligheid” in de breedste zin van het woord, en deze verantwoordelijkheid niet wegwuiven als “verstorend gedrag”, “taak van de ouders”, “taak van de leerlingen zelf”, enz. Het is een essentiële leerfase waar elk kind doorheen moet volgens de antropologische werkelijkheid van persoonlijke ontwikkeling. Als dat niet gebeurt dan lopen we de kans dat een kind blijvende schade oploopt dat de rest van het leven een stempel drukt.
Die negatieve stempels werden door de deelnemende docenten herkend, ook in hun eigen persoonlijke ontwikkeling. Het doorlopen van de ontwikkelingsfasen van een mens bleek een oogopener voor deze professionals waar ze ook thuis wat mee kunnen. Het is natuurlijk fijn als we zo een zaadje mee kunnen geven dat elders tot bloei kan komen.
De Stad van Morgen positioneert zich als verbinder op de zogenaamde niveau 4 bewustzijnsgedreven cocreatie van gebiedsontwikkeling. Dat is een moderne manier om SAMEN (mens en instellingen) verantwoordelijkheid te nemen voor een aantal essentiële waarden die we niet kunnen noch mogen delegeren. De gemeenteraad verkiezing 2022 zijn daarom geschikt om te kijken met wie we de komende vier jaar als bevolking gaan optrekken in multidisciplinaire samenwerkingsverbanden ala AiREAS (gezondheid en gezonde leefomgeving), COS3i (sociale inclusie en zorg voor gezondheid voor en met elkaar), of FRE2SH (stadslandbouw en de platteland transitie). Ook de energie uitdaging is groot. We wonen verkeerd. Alleen maar bijbouwen lost de problemen niet op, we moeten anders gaan wonen en beter gebruik maken van de woonoppervlakte die er al is.
Voor de politieke partijen die zich verkiesbaar stellen is dit een uitdaging op zich. Wat gebeurd er als ze de stemmen eenmaal binnen hebben. Hoe toont men het gezicht naar de beoogde samenwerking? Wat onderhandeld men in een coalitieakkoord en zorgt met voor de bestuurlijke ruimte voor cocreatie met de omgeving? Er is veel te doen, en zeker niet gemakkelijk allemaal…..Uiteindelijk is de gemeente slechts één van de vier poten aan de tafel van duurzame menselijke vooruitgang (niveau 4). Al die poten zijn essentieel maar dan moeten ze zich optimaal gedragen als fundament van de cocreatie tafel.
Met deze vraag kreeg Eugen Oetringer op LinkedIn veel reacties. Deze reacties heeft hij weergegeven op gele online post-its om ze daarna te groeperen in mogelijke redenen van dit gedrag. Tijdens onze wekelijkse online open bijeenkomst hebben we hierover gesproken. Dit was relevant omdat we ook tijdens onze AiREAS bijeenkomsten veel moeite lijken te hebben om de oorzaken van luchtvervuiling gezamenlijk aan te pakken. Tijdens de discussie zagen we de weergave van Eugen op zijn manier. Er ontstond het vermoeden dat die weergave erg subjectief was volgens het denkpatroon van Eugen. We gingen de uitdaging aan om mij (en anderen) ook naar de post-its te laten kijken. En inderdaad kwam er een andere groepering en betiteling van de redenen uit. In beide gevallen waren en 4 groepen ontstaan (zie plaatjes hieronder). Hier geef ik
Eugen: Angst, Het gemis van een gemeenschappelijk belang, onze manier om incentieven te geven aan symptoom bestrijding, ontbreken van training op gebied van kernoorzaken
JP: Angst, Luiheid (onzekerheid), Belangen en het Ontbreken van professioneel leiderschap
In de Stad van Morgen bieden die nieuwe context (menselijke kernwaarden en gezamenlijke verantwoordelijkheid op regionaal niveau). Dit komt tot uiting in de verschillende clusters die zijn ontstaan, zoals AiREAS, FRE2SH, COS3I en de School of Talents & Wellness (wereldwijd). Het getuigt van leiderschap van allen die meedoen aan die clusters en dat zijn er veel. Misschien is dat ook een issue die we nog missen in de analyse: de positieve uitnodiging en keuze om mee te doen…..
De ongeorganiseerde post-its op basis van terugkoppelingen op de vraag van EugenDe clustering van EugenDe clustering van JP
Net als bij Ondernemerschap 21ste eeuw komt de vraag vaak van mensen over wat co-creatie nu eigenlijk betekent of inhoudt? Deze vraag is eenvoudig te verklaren. Als we vanuit Sustainocratie aan het werk zijn, of ertoe uitnodigen, dan valt het woord enorm vaak. Voor velen is het een onbekend of onontgonnen gebied. Dus heb ik een uitleg opgenomen (in het Engels). Deze duurt 11:30 minuten en dient een aantal doelstellingen:
oefenen met media technieken wegens de geformuleerde uitdaging voor Mei in onze (cocreatieve) samenwerking onder World Happiness Bird (het uitnodigen tot cocreatie voor een gelukkige en samenredzame samenleving in de hele wereld),
feedback verzamelen om de media technieken te verbeteren
tegelijkertijd kijken of de boodschap overkomt bij de mensen die de vraag hebben gesteld of het ook graag willen weten
Bewegend leren: Het lichaam en de geest van een kind ontwikkelt zich optimaal als deze zich vrij kan bewegen. Het schoolsysteem waarin jonge kinderen urenlang braaf op een stoel moeten zitten is uit de tijd. Moderne wetenschap heeft aangetoond dat lichaamsbeweging, naast de gezondheid en een gezonde mentaliteit, ook de cognitieve leervaardigheden van het kind bevordert. Al springend, dansend of schaatsend leren rekenen bijvoorbeeld.
Stad van Morgen test samen met software ontwikkelaars en basisscholen leuke klassikale instrumenten waarmee de klas in beweging gezet wordt, beloond wordt voor prestaties en onderling elkaar prestatieverhogend kunnen uitdagen in teamverband. Hierin wordt ook samenwerking gezocht met de overheid zodat het spelelement ook verweven wordt in de buurten waar de kinderen wonen en recreëren. Basisscholen worden zo meegenomen in de moderne `Gezonder Brabant` aanpak terwijl soortgelijke applicaties gebruikt worden als bijscholing in buurtgebouwen via bijvoorbeeld COS3i (sociale inclusie)
Stad van Morgen 