Voedselproductie in de stad

De podcast die we op hebben genomen met Tim Elfring van Phood in Eindhoven en stadsbewoonster Marcha gaat over de noodzaak en het effect van het produceren van voedsel in de stad. Naast de essentiële waarde van voeding voor ons bestaan, vergeleken met de kwetsbaarheid van afhankelijkheid als we in een stad wonen, kwamen veel meer belangrijke zaken aan de orde. Bijvoorbeeld de ongekende relatie van ons menselijk zijn met de natuur, de sociale verbindingen die ontstaan, zaken als gelijkwaardigheid, zorg en healing. Hier kunt u het indrukwekkende gesprek terugluisteren

De zelfvoorzienende, samenredzame stad?

De afhankelijkheid van goederenstromen van buiten de stad maakt mensen, de natuur en ons voortbestaan kwetsbaar. Een graad van zelfvoorziening rondom onze basisbehoeften is nodig om die kwetsbaarheid te minimaliseren. Gaandeweg zien we steeds meer initiatieven in wijken en buurten ontstaan. Maar eenvoudig is het niet. In gesprek met Mieke, Ben en Nashif (Uganda) over hun ervaringen.

De verbindende kracht van verhalen uit de wijk

Een gemeente bestaat uit mensen en waar mensen zijn gebeuren er dingen. Dingen die vaak de gemoederen bezig houden omdat ze leuk zijn, soms dramatisch, maar altijd bepalend voor de sociale verbinding tussen de mensen. In verschillende buurten van Strijp worden nu verhalen opgehaald uit het verleden. Deze mogen verteld worden door mensen die het destijds meegemaakt hebben. Dat kunnen verhalen uit de oorlog zijn, een intense gebeurtenis, of over gebouwen die zijn verdwenen, die ene persoon die indrukken achter liet bij mensen, noem maar op. Het gaat dan veel verder dan een leuke foto op de muur met een stukje tekst. We laten mensen aan het woord waar het over gaat of die het meegemaakt hebben. Via wijkgebouwen kunnen mensen elkaar weer ontmoeten, herinneringen uitwisselen en aanvullen, fiets of wandeltochten organiseren, noem maar op…..

Als voorbeeld namen we dit programma op via Rara Radio in Eindhoven. Zowel de intentie als verhalen zelf kwamen aan bod. Luister mee hoe interessant en waardevol dit is. Uiteindelijk is een stad een verzameling van mensen die samen een ontwikkeling meemaken. Kennis maken met ons verleden brengt ook het heden tot leven en geeft ons handvatten om ook de toekomst in te richten.

Gesprek over de historische ontwikkeling van Eindhoven, de onderstroom, bepalende mensen, wijkontwikkelingen, leiderschap…

Thom Aussems, oud baas van de woningbouw corporatie Trudo in Eindhoven heeft zijn persoonlijke stempel gedrukt op het ontwerp van Strijp-S. Hier hebben we het in ons eerste podcast gesprek over gehad. Maar er is meer. Op welke basis ontwikkelen steden zich eigenlijk? Hoe heeft dat plaatsgevonden in Eindhoven? Hoe manifesteert een stad en haar functies zich in een veranderende werkelijkheid? Wie zijn daarin de kartrekkers. Daar gaat dit tweede gesprek over.

Thom heeft Eindhoven geanalyseerd en twee dikke boeken uitgebracht hierover. Met zijn betrokken kennis van zaken praten we over context, leiderschap, initiatiefnemers, de onderstroom van lokale mensen, de herontwikkeling van bepaalde wijken, samen met inwoners, enz. Luister mee met dit inspirerende en verrijkende gesprek.

Samen vormen wij de maatschappij die we willen zijn

Wat zal het zijn? De 40e interculturele avond van COS3i alweer? Misschien zelfs veel meer als we ook de prachtige evenementen erbij optellen van onze partners die we in de loop der jaren ondersteund hebben. Deze keer was Bolivia aan de beurt. Vorige keren waren het Argentinië, Mexico, Iran, Brazilië, Peru, Suriname, Indonesië, India, Pakistan, Turkije, enz. Binnenkort gaat het zelfs over onze eigen cultuur, de Nederlandse! Het doel van de avond is de kennismaking met deze landen, hun culturele bijdragen aan de wereld en aan ons via hun aanwezigheid met muziek, hun culinaire keuken, klederdracht, hun mooie uitstraling, levenswijsheden, architectuur, kunst, speciale vaardigheden en ga zo maar door. Vaak blijft dit alles zo onbekend en daardoor onbemind tenzij wij het naar voren halen vanuit liefde en verbinding. Hoe verbazingwekkend zijn vaak de uitingen, de wetenswaardigheden, de landschappen, de geschiedenis, als we er vanuit nieuwsgierigheid en belangstelling naar informeren. Hoe we angst, onwetendheid en afscheiding van “de ander” transformeren naar begrip, respect en verbinding, ja, zelfs samenwerking, productiviteit en co-creatie van de unieke, duurzaam vooruitstrevende maatschappij die we samen willen zijn door het samen vorm te geven.

Hoe zebra’s in een van twee hoofdsteden van Bolivia de mensen helpen oversteken

Stad van Morgen radioprogramma

Vanaf woensdag 21 september 14.00 tot 15.00 is de Stad van Morgen samen gaan werken met Rara Radio. Een uur lang praten we thematisch over onze samenleving waarin de mens en de essentiële waarden voor ons duurzame (voort)bestaan centraal staan. Luister hier naar de eerste opnamen waarin Jean-Paul vertelt wat we van plan zijn te gaan doen.

Maandelijks verdelen de weken in 4 hoofdstukken, 3 in het Nederlands en 1 in het Engels. De sessies worden doorspekt met muziek dat passend gemaakt per onderwerp. Het onderwerp en het karakter van de module communiceren we via Social Media en deze website:

  • Waar gaat het over?
  • Sociale ontmoetingen
  • Concrete projecten
  • Sessie in het Engels

Waar gaat het over?

We behandelen thematisch en inhoudelijk de vijf kernwaarden van Sustainocratie. We kijken wat het doet met de verschillende pilaren van onze maatschappij, zoals de inwoners, bedrijfsleven, overheid, wetenschap en het onderwijs. We laten partners aan het woord om de veranderingen bespreekbaar te maken vanuit hun eigen perspectief. Ook hoe lastig het vaak is om vanuit een geldafhankelijke belangen wereld zaken voor elkaar te krijgen terwijl dat in Sustainocratie wel of beter lukt.

Sociale ontmoetingen

We leven in een wereld vol culturen, overlappingen en ontmoetingen. Dit komt door migraties via werk, oorlogsvluchtelingen, honger of andere dreigingen of kansen. Maar ook door samenwerking, studies, projecten, enz.

Belangrijk is het onderlinge respect voor elkaar door kennis te maken met elkaars cultuur. Tijdens deze uitzending een keer per maand gaan we in gesprek met iemand uit een andere cultuur of van onze eigen cultuur die praat over de kansen en mogelijkheden die de kernwaarden scheppen voor hem of haar.

Concrete projecten

In dit blok gaan we in de keuken kijken van concrete project voorbeelden die we in de Stad van Morgen tot uiting brengen. Denk aan AiREAS voor een gezonde lucht, FRE2SH voor stadslandbouw en de voedseltransitie, COS3i voor onze sociale banden onderling en zorg voor elkaar of de School of Talents en Wellness met betrokkenheid van jongeren uit binnen en buitenland.

Engelstalig

Een keer per maand doen we opname blok in het Engels, nodigen we Engelstalige sprekers uit en doen we Engelstalige gesprekken. Ook hier passen we de verschillende vormen toe en laten dat weten via de Engelstalige blogs: www.sustainocracy.blog en www.wordhappinessbird.com .

Mocht je het leuk vinden om mee te werken aan dit radioprogramma neem dan contact op met Jean-Paul via jp@stadvanmorgen.com

Zonder de juiste vaardigheden is samenwerking een moeizame opgave

In gesprek met Lieve Willems uit Vlaanderen over de intentie om een “bijeenkomst te organiseren over het samen nemen van verantwoordelijkheid op wijkniveau”.

Zo ontstond een boeiende dialoog over onze verschillen van aanpak en wanneer deze op elkaar kunnen aansluiten. Lieve Willems richt zich op de (her)ontwikkeling van de vaardigheden die nodig zijn om die verantwoordelijkheid ook optimaal (samen) aan te kunnen.

Lieve Willems en het werkblad dat we vol kliederden met inzichten

Ikzelf plaats mij met Sustainocratie en de Stad van Morgen activiteiten op het niveau van maatschappelijke waarden gedreven cocreatie, het zogenaamde niveau 4, waar burgers, overheid, ondernemers en kennisinstellingen elkaar projectmatig vinden. Vaak kom ik dat gebrek aan vaardigheden tegen bij de partners. Dat komt omdat we decennia lang eilanden van belangen hebben gecreëerd en het woord “samen” niet echt tot gemeenschappelijke waardecreatie komt. Men is gewend te redeneren vanuit een eigenbelang en oordeel met kritiek naar “de ander” in plaats van wederzijds inleving en samenwerkingsvermogen.

In organisaties is dit al een moeilijke situatie, laat staan in de open ruimte van een buurt of wijk.

Tijdens het gesprek behandelden we de driehoek van Beleid – Burgers – Initiatiefnemers. We bekeken hoe de driehoek onder bepaalde omstandigheden uit elkaar beweegt. Burgers zijn onder druk van de consumptie, zorg en regel maatschappij, passief individualistisch geworden. Allerlei relationele handicaps zijn ontstaan, van vereenzaming tot overconsumptie, alcohol of drugsmisbruik en zelfs agressie. Beleid ziet dit als een probleem en roept instellingen in het leven om deze mensen “weer in het gareel te brengen”. Initiatiefnemers zitten tussen twee vuren die elkaar bevechten.

Onder andere omstandigheden groeit de driehoek juist naar elkaar toe. Het beleid vermenselijkt en faciliteert open participatie ruimtes. Burgers die een betekenisvol leven willen leiden stappen in de open ruimte. Initiatiefnemers zorgen voor een veilige basis en begeleiding.

Lieve zette de driehoek verhouding even op een rijtje om vooral de gelijkwaardigheid te benadrukken in plaats van een gevoel van een hiërarchie. Gelijkwaardigheid is ook de aanpak van Sustainocratie door de aanwezigheid van een onafhankelijke verbinder, de Sustainocraat, vaak zelf initiatiefnemer. Zodra we echter community vorming op wijkniveau willen ontwikkelen dan lopen we tegen een moeras van sociale handicaps en apathie aan. Meestal komt dat door beleid dat mensen en intenties uit elkaar drijft.

Lieve ontwikkelde een kaartendoosje onder de naam “Relationeel Esperanto” dat ze gebruikt om mensen, medewerkers, gezinnen, jongeren, leidinggevenden, weer de relationele vaardigheden bij te brengen die we onderweg kwijt zijn geraakt. Het maakt teamvorming zoveel krachtiger en productiever, maar ook menselijker, aangenamer, fijner en toegankelijker. In organisaties is dit zeker goed toe te passen voor het optimaliseren van teamvorming. Want in een organisatie is altijd een gemeenschappelijk doel te vinden en kunnen voorwaarden afgesproken worden met het beleid.

Maar zodra we dit willen toepassen in wijken dan wordt het lastiger door de belangen eilanden die we aantreffen. Wij als Stad van Morgen mogen dan een samenredzaamheid doel voor ogen hebben. We kunnen deze zelfs onderbouwen met belangrijke argumenten. Maar het gros van de wijkbewoners zit daar niet op te wachten. Ook het beleid, met al haar betrokken instellingen, ziet de mens niet vanuit samenredzaamheid maar als al dan niet bijdragende werknemers.

Tenzij er een noodzaak optreedt. In deze maatschappij vol gemakken is die noodzaak er niet, niet in de algehele beeldvorming van zovele mensen in een zekere comfortzone. Zelfs als de prijzen de pan uit schieten is men vooral in staat te klagen maar zelf oplossingen zoeken is een brug te ver, laat staan “samen”. En als men het dan wel wilt dan krijgt men de ruimte er niet voor van het beleid.

Stad van Morgen hanteert bij alle 3 in de driehoek de drie “B”s om tot samenwerking te komen:

  • Begrijpen – dat is al een eerste heet hangijzer, want hoe bereik je burgers en beleid met een nieuw verhaal als ze haaks tegenover elkaar staan?
  • Behoefte – als men het dan begrijpt dan zal de behoefte ook duidelijk worden. Die behoefte wordt dan daadwerkelijk en meetbaar ingevuld, niet alleen voor de burger maar tevens het beleid?
  • Betrokkenheid – dit is een belangrijk aspect dat ervoor zorgt dan de deelname echt serieus genomen wordt, voor elk van de deelnemers.

Pas als de drie “B” zijn ingevuld dan kunnen we gaan werken aan de vaardigheden. Er zijn verschillende sectoren waarin we met de drie “B”’s sneller tot resultaat komen dan in andere. Denk aan lerende jongeren via onze School of Talents & Wellness samenwerking met (internationale) scholen. Dit doen we met veel succes via internationale uitwisselingsprogramma’s juist omdat we daar zelf initiatiefnemer zijn én de ruimte creëren voor de bezoekende jongeren. Deze staan dan al open voor inspiratie want dat is het doel van hun reis.

Als we eenmaal aan de slag zijn dan zou het Relationele Esperanto een mooi hulpmiddel kunnen zijn. De verbindingen en creatieve niveaus zouden we zo hoog mogelijk kunnen laten stijgen door oefening met de vaardigheden. Belangrijk is dat de deelnemers iets meenemen in hun ontwikkeling dat hun hele leven nuttig zal blijken. Ook bij vluchtelingen (als zij de ruimte zouden krijgen), expats en anderen van buitenlandse oorsprong, zien we openheid om mee te doen. Alleen bij de ingeburgerde Nederlandse buurtbewoners zien we veel minder B, B, en B. En zolang beleid hen als een probleem blijft zien, in plaats van haar eigen faciliterende mensgerichte verantwoordelijkheid, blijven we hangen in een kostbare impasse.

Voedselbossen

Soms vraag je je af waarom we eerst een hoop ellende voor onze kiezen moeten krijgen voordat structurele veranderingen bespreekbaar worden? Al jaren wijzen we op de eenzijdige landbouw als mede veroorzaker van droogte, vervuiling, ongezondheid, enz. Maar de financiële belangen verbonden aan de werkwijze hielden het in stand, en nog steeds. Toch veranderen de geluiden zoals in dit krantenartikel vandaag.

Eindhovens Dagblad, 10 Augustus 2022

Terwijl aardappelboeren met genetische manipulatie van hun gewassen trachten weerwoord te bieden aan de klimaatuitdagingen, is de boodschap “samenwerking met de natuur” er een met veel duurzamere kansen. Het is natuurlijk van de zotte dat we deze opmerking moeten maken vanuit het besef dat de natuur al 4 miljard jaar zorg draagt voor de regeneratieve voeding van het hele levende ecosysteem. En wij als mens hebben dat willen domesticeren, industrialiserend en manipuleren, niet zo zeer voor wereldwijde gezondheid en voedselzekerheid maar voor de financiële belangen van enkelingen.

Kennelijk is gezond verstand nodig om de natuur weer als partner te gaan beschouwen. Als samenwerkingsverband FRE2SH maken we ons hier al vele jaren voor hard. Het voedselbos is een van de logische vormen. Wij nodigen alle belangenpartijen uit om aan de verbindende FRE2SH tafel te komen om deze transitie terug naar de natuur vorm te geven. We hebben het tevens onderdeel gemaakt van de wereldwijde training en dialoog die we de komende jaren aanbieden om de transitie te versnellen, ook wereldwijd. Dit heeft impact op de luchtkwaliteit, onze eetculturen in de wereld, de waterhuishouding, het klimaat, onze voedselzekerheid, ons energiegebruik, onze sociale verbinding, onze gezondheid…..letterlijk alles. Het heeft ook een impact op de eco-nomie, de verdeling van middelen volgens de wetten van de natuur (letterlijke betekenis van economie).

FRE2SH samenwerking

Voedsel is in FRE2SH geen commodity (speculatief verkoop product), het is een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Door het op dat niveau te plaatsen kunnen we onszelf als mens met een constante, gezonde voedselbehoefte verbinden aan regeneratieve, circulaire, natuurlijke, regionale gebiedsontwikkeling, onze voedselorganisatie, distributie en consumptie waarin we samen werken met boeren, kennisinstellingen, overheden én de natuur als partners voor de optimale voedselzekerheden.

Mocht u interesse hebben om mee te doen aan de FRE2SH tafel laat het gerust weten via response op deze blog. Wij nemen dan contact op.

Beleven en herbeleven in de buurtboerderij van Eersel

Lokale inwoners betrekken bij natuurbewustwording, waar gezondheid en een gezonde leefomgeving ook een onderdeel van is, is een uitdaging op zich. We gaan graag de natuur in voor een wandeling, een fietstocht, sport en andere vormen van recreatie. Vanuit o.a. AiREAS (luchtkwaliteit en een gezonde leefomgeving) stimuleren we ook plekken waar natuurbewustwording gecombineerd wordt met bewustwordingsprikkels voor verschillende doelgroepen. De buurtboerderij van Eersel is daar een goed voorbeeld van. Kinderen en scholen kunnen daar terecht voor visuele kennis ontwikkeling via spel, aanraking, uitdagingen, enz.

Nu is er ook iets nieuws bijgekomen. Kijk maar naar dit korte filmpje dat het allemaal mooi laat zien.