Ik wil jullie graag voorstellen aan Matthijs Bosman. Op de Kleine Aarde in Boxtel is hij de Praktijk van het Ideaal gestart om zo mensen te betrekken bij grote en kleine uitdagingen die voor ons liggen. Want hoe maak je de burger meer onderdeel van het geheel. Hoe maak je de burger bewust dat als we ons eten uit de supermarkt blijven halen zoals we dat nu doen, onze aarde naar de knoppen gaat. Hoe maak je de burger bewust van het feit dat wij zelf de verantwoording dragen en we deze dringend uit handen dienen te nemen van de huidige 5 grote inkooporganisaties die momenteel de voedselmarkt bederven.  

Maar hoe dan? Het is zo’n log bakbeest. Het voelt zo vast. Hoe maak je als burger het verschil? Het is een vraag die Matthijs bezighoudt. In verschillende contexten. Zo is hij het afgelopen jaar bezig geweest te onderzoeken hoe de voedselmarkt in elkaar valt. Hoe 65.000 boeren letterlijk in de tang worden gehouden door 5 inkoopmagnaten die de prijzen de nek omdraaien. Een monopolypositie die menig boer inmiddels de kop heeft gekost. En als we zo doorgaan blijft er niks meer van over. Dat het anders moet is duidelijk.

Maar weer de vraag; hoe dan? Matthijs berekende dat de 65.000 boeren in staat zijn de totale bevolking te voeden op een manier dat beide partijen ervan kunnen leven. Het zou betekenen dat iedere boer 260 mensen voor haar rekening zou mogen nemen. Maar hoe werkt dan zo’n distributiesysteem? Volgens Matthijs is er binnen deze berekening ook ruimte om de etenswaren tot de deur te bezorgen.

Het is wederom een signaal dat we weer van beneden af mogen gaan bouwen. Kleine ketens in plaats van dure bakbeesten. Korte lijnen in plaats van ellenlange stroperige vormen.

Binnenkort ben ik te gast in zijn kunstenaarskas waar hij de vrijheid schept om zich samen met anderen te buigen over het creëren van onverwachte antwoorden en betrokkenheid bij de vraagstukken van de nabije toekomst.