Het begint als een hernieuwde samenwerking door samen intercultureel te eten. Mexicaans staat op het menu. De opdracht is simpel. We creëren 40 plekken in het wijkgebouw Fab28, we bieden een gezellig, laagdrempelige avond en trachten allerlei mensen, vooral uit de wijk Burghplan, te verleiden en verbinden.

COS3I zorgt voor het verbindende kader, Fab28 faciliteert en communiceert met de wijk, WIJ Eindhoven verbindt individuele wijkbewoners vanuit een participatie behoefte. Voor COS3I is het de 26e interculturele avond die we neerzetten vanuit ons sociale verbinding en cohesie initiatief rond menselijke kernwaarden zoals gezondheid. De vraag die ons steeds bezig houdt is niet zozeer om mensen bij elkaar te brengen maar vooral bruggen te slaan tussen de aanwezigen. Tot onze verrassing hielp de Coronavirus ons onverwacht.

Op de vooravond van onze sociale Mexicaanse avond doet de landelijke overheid een oproep om thuis te werken en samenscholingen te vermijden zodat de Coronavirus uitbraak aan banden gelegd kan worden. De stedelijke burgemeesters doen mee met de boodschap waardoor we in de ochtend enkele afmeldingen krijgen, waaronder het team van keukenhulp vrijwilligers van onze kokkin. Ondertussen krijgen we ook extra aanmeldingen van mensen die de betuttelende maatregelen maar onzin vinden, gezien de onbetuttelde effecten van normale griepgolven, echte problemen zoals armoede en vervuiling. Sommigen willen zo een statement maken. Ook COS3I besluit gewoon door te gaan. Een virus is nu eenmaal natuurlijk, net als leven en dood. Wij focussen op leven. Maar….hoe lossen we de problemen van de weggevallen krachten op?

Een oproep bracht een spontane kettingreactie van betrokkenheid en participatie op gang. Verschillen mensen stonden op, hielpen in de keuken, met de bediening, het afwassen en opruimen. Dit had verrassend mooie neveneffecten. Er ontstond een speciale verbinding dimensie. De hulpdiensten vonden het fijn dat ze zich nuttig konden maken. Bruggen tussen groepjes ontstonden spontaan, er werden zelfs projectjes besproken, gemeenschappelijke talenten ontdekt en onderling geïnspireerd. Noodzaak werd een deugd, crisis een kans, samen een verbond…precies zoals we beoogden.