We hebben altijd een keuze. De keuze die we in de 21e eeuw dienen te maken, individueel maar ook institutioneel, is ingrijpend. Voor mijzelf als persoon trok ik al lang geleden een lijn. Op podia in de hele wereld heb ik de keuze uitgelegd, die weerzijden van de lijn vertegenwoordigen. Als ik mensen en bestuurders van organisaties en ook overheden vraag aan welke kant ze komen te staan dan is het altijd “die kant!”, wijzend naar de kant waar ik voor koos. De werkelijkheid is echter weerbarstiger.

In 2009 heb ik die keuze ondergebracht in een ideologische stichting (STIR – Stad van Morgen) van waaruit een nieuwe praktische maatschappij groeit door het ontstaan van clusters van samenwerking.

Dit kwam niet vanzelf. Ooit moest ik voor mijzelf een intense keuze maken. Elke keuzeoptie had verstrekkende gevolgen voor mijzelf en mij omgeving. Welke zou ik nemen? De keuze was tussen systeem en mens. Ik koos voor “de mens”.

De keuze voor “de mens” en ons duurzame voortbestaan als soort betekende tevens dat ik de allervernietigende, antropocenische systeemwerkelijkheid achter mij liet. Het grote voordeel van de keuze was dat ik dit systeem weliswaar achter mij liet maar alle kennis dat ik erin had opgedaan mee kon nemen. Het oude systeem verdwijnt zo niet maar wordt in context geplaatst van duurzame menselijke vooruitgang. Dat betekende dat ik de instrumenten uit die oude werkelijkheid kon vragen mee te doen met die nieuwe stap, aan de andere kant van de lijn. Dat deden ze uiteindelijk stap voor stap…..

Zo ontstonden de samenwerkingsverbanden AiREAS, School of Talents and Wellness, COS3i, en FRE2SH. Als ook andere initiatieven die wat minder gemakkelijk van de grond kwamen. Niet altijd deed de overheid mee omdat deze zich veelal vast heeft gezet in de economische afhankelijkheid van het oude model. Maar medeburgers, innovatieve ondernemers, stichtingen, scholen en wetenschappelijke instellingen waren altijd van de partij. En nog steeds. Alles samen dienen ze als bewijs “dat het kan”.

Uit andere streken, steden en landen kwamen ze op bezoek. Ze raakten geïnspireerd en zeiden “het bestaan, nu willen wij het ook”. Gaandeweg zien we initiatieven ontstaan in andere delen van de wereld waar ze ook de stap over de lijn hebben gezet.

Vaak verbinden die initiatieven zich weer met ons in Eindhoven/Brabant/Nederland om zo elkaar te versterken met ideeën en goede voorbeelden. Het groeit zodanig dat er groepen kritisch zijn gaan kijken naar de manier van functioneren waar we vandaan komen. Zij preken bijvoorbeeld de vaak ontbrekende overheden en bijbehorende bestuurders aan op het uitblijven van hun keuze.

De evolutie is in volle gang….. zelfs met wat revolutie….