De evolutie van de mens heeft zich ontwikkeld rond aspecten van controle, hiërarchie, macht, uitbuiting, exploitatie, handel, concurrentie, speculatie, enz. Deze vormen samen complexe en vaak agressieve tunnelvisies van (eigen)belangen. Deze heeft men in politieke overwegingen gegoten waar een geografische hiërarchie aan wordt ontleend. Ze missen het bewustzijn, de ethiek en moraal die nodig zijn voor het evolutionaire voortbestaan van het leven (en daarbij de mens) op Aarde. Het heeft uitsluitende te maken met eenzijdige groei van een materialistische economievorm die zich niet tot het oneindige kan doortrekken. Het geheel van deze organisatievorm wordt gevormd door mannelijke energie alleen, zonder de bemoeienis van het vrouwelijke.

We zitten gevangen in het kunstmatige, onnatuurlijke groeimodel waar we ons veelal afhankelijk van hebben gemaakt. De vrouw echter vertegenwoordigt het nieuwe leven, de geboorte, de vernieuwing, de evolutie, de verantwoordelijkheid voor ons voortbestaan. Geen wonder dat de vrouw eeuwenlang onderdruk is door een systeem dat handelt in de dood, niet het leven. Maar zodra de onderdrukking scheuren vertoont, er barsten komen in een in verval zijnde organisatie, zien we de ruimte voor de vrouw om op te staan en orde te scheppen in de chaos. De wedergeboorte van de mens(heid) in haar nieuwe levensfase is ethisch gemotiveerd. Ethiek wordt nu uitgelegd als gemeenschappelijk gedragen verantwoordelijkheid voor ons voortbestaan als mens in samenhang met de natuur. Dat is niets nieuws. In een familiaire thuisomgeving is het de normaalste zaak van de wereld.