Het probleem is een uitdaging en oplossing op niveau van “duurzame menselijkheid”

In de eerste wereldoorlog waren de Belgen massaal blij dat ze in neutraal Nederlands Zeeland terecht konden om zich te verzamelen en herstellen van het oorlogsgeweld. Na de burgeroorlog in Spanje werd het land bezet 36 jaar lang door dictator Franco en kon de democratische oppositie zich alleen groeperen in buurland Frankrijk. In de tweede wereldoorlog zochten veel Nederlanders deze mogelijkheid op in Engeland. Nadat het oorlogsgeweld over was, vaak met de hulp van de vluchtelingen die zich in buitenlandse veiligheid wisten te groeperen in verzet of bevrijdingslegers, gingen velen weer gewoon terug naar het vader en moederland. Als de vluchtelingen, die van ons, voor gesloten deuren hadden gestaan was de bevrijding wellicht nooit mogelijk geweest en hadden we geen 60 jaar lange vreedzame periode van welstand kunnen ervaren.

Vluchteling zijn is geen pretje. Zeker niet als je met je kinderen onder de arm en fluitende kogels om je oren weg moet duiken om zonder voedsel, en uitsluitend met wat men aan heeft (vaak een pyama of dagkloffie), de benen te nemen. Soms moet je tijdens je vlucht ook het verlies of achterlaten van geliefden verwerken waar je geen afscheid van hebt kunnen nemen of je je verstikkende zorgen over maakt. De weg achter ligt in puin en de weg voor je bezaait met onzekerheid. Als je dan van de ene oorlogs-hel ineens in een andere hel van hebzucht en bureaucratie terecht komt vraag je je misschien al snel af wat er met de mensheid is gebeurd? Wat is er over van de kernwaarden van ons bestaan, zoals respect, steun, liefde, begrip? Alles wat jij wilt op dit moment als vluchteling is gezondheid en veiligheid. De rest is even bijzaak. Dit zijn kernwaarden van het bestaan.

Oorlog is een vechtpartij van machthebbers over de rug van de mensheid. Meestal heeft oorlog geen enkele andere oorzaak dan belangen die in beleidskamers tot een bestuurlijk of economisch spel zijn verheven waar de menselijkheid totaal uit ontbreekt. Het gaat dan om olievoorraden, het in stand houden van industriële processen of het veilig stellen van machtbolwerken. Nooit gaat het over de mens, welzijn en leefbaarheid. Nooit gaat het over kernwaarden.

Miljoenen vluchtelingen worden zo gezien als “collateral damage” van een dodelijk spel van despoten die de wet naar hun hand weten te zetten door het afkopen van belangen. Het is tegenwoordig zelfs nog erger.  De klimaatverandering, met roof-land, – tuinbouw en visserij, die veroorzaakt wordt door een gemanipuleerde “rijke” levensstijl van afhankelijkheden, apathie en gewetens bewusteloosheid in grote delen van de wereld, zorgt voor uitdroging en verschraling van hele gebieden waar mensen zich zonder technologische middelen en ondersteunend beleid niet meer in stand kunnen houden. Zij vluchten niet alleen voor oorlog maar een bestaansrecht dat door de “rijken” hen wordt ontnomen. Als ze dan voor de gesloten deuren komen te staan omdat de hebzucht ons blind heeft gemaakt voor  de consequenties van onze eigen levensstijl, dan is het slachtofferschap van al deze verhongerde, verdronken en genegeerde massas een potentiële volkenmoord door nalatigheid.

Wat te doen?
Als je met een beschuldigende vinger naar iets of iemand wijst dan wijzen er altijd drie naar jezelf. Er staan in Noord Brabant honderden boerderijen leeg, veroorzaakt door dezelfde verziekte kapitalistische cultuur die het boerenleven onmogelijk heeft gemaakt. Stad van Morgen wil, in cocreatie met de provincie, wetenschap en waardengedreven ondernemerschap, via het FRE2SH programma FRE2SH programma werken aan structurele voedselinnovatie dat vertikaal gebruik maakt van het landschap in plaats van de roofbouw van eenzijdige horizontale uitgemolken massaproducties. We trachten al jaren de stadsbevolking te betrekken bij hun eigen voedselproductiviteit in plaats van uitsluitend te consumeren. Zonder succes. Toch hebben we mensen nodig in de innovatie processen.

Wat ons betreft is het mensonterend om vluchtelingen op te sluiten in kampen. Deze mensen moeten de kans krijgen zichzelf te voeden, mee te werken aan de maatschappij in ruil voor huisvesting, scholing voor de kinderen en (diplomatieke als ook praktische) steun voor het plannen van een eventuele terugkeer naar het thuisland. In de boerderijen kunnen we families opvangen en betrekken bij de voedseltransitie waarbij in eerste instantie een stukje zelfvoorziening belangrijk is om daarna samen te werken aan innovatiepatronen. Zo vormen de groepen een toegevoegde waarde voor ons gebied en kunnen ze zich sterken voor de plannen die ze hebben voor hun eigen toekomst zonder dat het een economische last is voor de regio.

Het hele programma valt binnen de kaders van Sustainocratie, de democratie van menselijke kernwaarden (gezondheid, veiligheid, samenredzaamheid, zelfbewustzijn en voeding) met de waardekolom (eigenheid, respect, gelijkwaardigheid en vertrouwen) om tot cocreatie te komen. Het zijn deze productieve waarden die sturend zijn in de gemeenschappen totdat deze een meer definitieve oplossing hebben gevonden voor hun eigen toekomst. De waardecreatie in voedselinnovatie en samenwerking is tevens een coöperatie (FRE2SH) waarin de innovaties geborgen worden en iedereen die eraan heeft meegewerkt mede aandeelhouder blijft. Dit vormt een startkapitaal van kennis, vaardigheden en middelen die men desgewenst mee kan nemen als baggage terug naar het thuisland en in netwerkformatie met Brabant opbouwen tot een nieuwe fase van leefbaarheid en welzijn in eigen land.

Contactpersoon: nicolette.meeder@stadvanmorgen.com     tel: 0654282812

Kijk ook eens naar dit korte filmpje over intercultureel ondernemen.