Sinds september 2020 organiseert de Stad van Morgen wekelijks een open zoom sessie, elke dinsdagochtend om 10.00. Deze bijeenkomsten zijn gemotiveerd door de beperkingen in fysieke ontmoetingen en bewegingsvrijheden die werden opgelegd door de corona pandemie. De uitnodiging tot werd gekenmerkt door Sustainocratie, een maatschappij gebaseerd op menselijke kernwaarden en de uitnodiging om er gezamenlijk in projectmatige cocreatie verantwoordelijkheid voor te nemen. Een grote diversiteit aan mensen heeft deelgenomen gedurende het jaar. Zij deelden hun inzichten en positieve persoonlijke bijdrage aan het grotere geheel van een natuurlijke waarden gedreven samenhang. Deelnemers kwamen in eerste instantie uit heel Nederland. Gaandeweg sloten zich ook Nederlanders aan die woonachtig zijn in het buitenland (o.a. Portugal, Thailand) waardoor ook een interregionale culturele uitwisseling ontstond. Uiteindelijk kwam er tevens een verbinding met Vlaanderen.
Na een jaar is een evaluatie op zijn plaats. Wat heeft men ervaren? Wat kan er anders? Gaan we door? Of niet? Met welke motivatie?
Uniek in deze bijeenkomsten is de open, vrije dialoog die wordt toegepast. Zo ook vandaag tijdens de uitnodiging tot evaluatie. Elke opmerking van een van de deelnemers triggerde weer ideeën of verhalen bij een ander. Zo ontstonden er automatisch weer verbindende initiatieven en intenties onderling. Misschien is dit wel het meest tekenend van de bijeenkomsten: het onvoorspelbare. En dat binnen een algemeen aanvaardbare context van natuurlijke menselijke kernwaarden, gemeenschappelijk gedragen verantwoordelijkheden en projectmatige cocreatie. Enkele opmerkingen van deelnemers:
De mogelijkheid elkaar te ontmoeten, te bemoedigen en te inspireren
Het verlangen naar de dialoog als natuurlijk proces
De 2 fundamentele elementen: de kernwaarden en de cocreatie
Het doorzettingsvermogen
De indrukwekkende diversiteit aan deelnemers met hun inzichten en activiteiten
Ook werden er ideeën en wensen uitgesproken:
jongeren uitnodigen of betrekken
misschien ook op andere tijdstippen speciale sessies doen voor hen die thematisch geïnteresseerd zijn of wegens tijd geen mogelijkheid zien om mee te doen om 10.00 uur op een dinsdag.
meer de blogs gebruiken en delen als ook elkaars initiatieven zichtbaar maken als ze relevant zijn binnen het kader dat ons bindt
anderen uitnodigen om mee te doen aan de sessies
rijpe cocreatie appels (projecten, initiatieven) laten ontstaan die dan een eigen leven kunnen gaan leiden online en offline
Minder besproken maar wel van belang volgens mij als (niveau 4) verbinder is het breder trekken van de dialoog door ook mensen uit instellingen zoals de overheid, het bedrijfsleven, het onderwijs en wetenschap mee te krijgen. Zo kan er een brug geslagen worden tussen het oude denken en handelen (vaak met institutionele tunnelvisie) en het denken en handelen vanuit kernwaarden en cocreatieve verbindingen met de betrokkenheid van een veelvoud aan mensen en instituties.
Er gebeurt veel in en rondom AiREAS Eindhoven en Brabant voor een gezonde stad en regio. Dat is niet voor iedereen even zichtbaar omdat het achter de schermen gebeurd. Vandaar even een beschrijving van de stand van zaken. Positief is natuurlijk dat er overal activiteiten zijn die uiteindelijk moeten leiden tot onze gezondere leefomgeving. Ook zien we de obstakels verschijnen uit de oude macht en sturingscultuur van een politiek economische werkelijkheid die de processen van samenwerking en cocreatie moeilijk maken. Het is allemaal onderdeel van een intense evolutie waar we midden in zitten. Het mooie is dat we het allemaal kunnen beïnvloeden zoals vele burgerbelangenverenigingen ook daadwerkelijk en succesvol doen.
Wat is AiREAS?
Zoals u misschien weet is AiREAS een, door burgers opgezet samenwerkingsverband in Brabant voor gezonde gebiedsontwikkeling vanuit luchtkwaliteit. Ons werk richt zich in eerste instantie op Eindhoven om de complexiteit onder de knie te krijgen van het werken op niveau 4 bewustzijn gedreven gebiedsontwikkeling. Sinds 2010 bestaat AiREAS als ideologie vanuit de Stad van Morgen en vanaf 2011 is het ook praktisch actief. In oktober 2012 werd de samenwerking wereldkundig gemaakt vanuit de raadzaal van Eindhoven.
Meetnetwerk luchtkwaliteit en levensstijlonderzoek
In 2013 is het eerste resultaat zichtbaar gemaakt aan de hand van een fijnmazig meetnetwerk voor luchtkwaliteit in de stad. Daarna heeft AiREAS wetenschappelijk onderzoek gedaan naar onze levensstijl via eHealth research. Twee wereldwijde publicaties beschrijven de processen en resultaten.
Hoe verder?
Sinds 2016 zijn er discussies ontstaan over de voortgang van AiREAS, vooral binnen de overheid die de hoofd!leverancier is in geld (maar niet in expertise, technologie en daadkracht).
Enerzijds is de ervaring positief in Eindhoven om te werken vanuit niveau 4 en willen we uitbreiden naar het Metropoolgebied en de rest van de wereld met deze aanpak. Dat kost geld.
Anderzijds moet men bestuurlijk wennen aan de zeggenschap vanuit dit niveau over het beleid. Als voorbeeld zien we de kritiek vanuit AiREAS op de manier waarop de Vestdijk en binnenstad wordt aangepakt, gewoon omdat het niet Sustainocratisch is.
Kortom, als we allemaal samen een AiREAS beweging opzetten voor de gezonde verstedelijking vanuit luchtkwaliteit dan dient dat commitment niet selectief maar integraal zich te voltrekken. Dat gebeurt nog niet.
Metropoolregio
De ervaring in Eindhoven moet nu geprojecteerd worden op het Metropoolgebied van 21 gemeenten met drie hoofdpijn uitdagingen rond luchtkwaliteit: stedelijk, luchthaven en intensieve veehouderij/landbouw. Deze discussie draait om twee hoofdzaken:
Financiering van de aanpak op zo’n grote schaal?
Wie doet wat in de uitvoering en verantwoordelijkheid?
Beide hoofdzaken leveren spanningsvelden op. De overheid zoekt de financiële bronnen in Den Haag of Europa terwijl burgerparticipatie het claimt bij de verschillende gemeenteraden, leefbaarheid fondsen en de eigen ledengroep.
Burgerparticipatie wenst de regie over de aanpak omdat het voor veel mensen gaat om het aanpakken van de overlast die zij ervaren. De AiREAS focus op onze gezondheid en veiligheid levert dan een goede onderhandeling op met het bewind. AiREAS is als onafhankelijke samenwerking en expert de eerste keuze van burgers. Het vertrouwen in de overheid is minimaal omdat de overheid niet aangestuurd wordt vanuit menselijke kernwaarden maar politiek economische maatstaven hanteert waardoor keuzes vaak resultaten opleveren die niet voldoen aan de gezondheid en veiligheid eis van de bevolking.
Organisatorisch kan de overheid op ambtelijk niveau eensgezind zijn door de regie over een meetnetwerk naar zich toe te trekken vanuit eigenbelang. Het is natuurlijk lastig voor macht georiënteerde wethouders als ineens AiREAS meekijkt vanuit menselijke kernwaarden, keuzes beïnvloedt en contacten onderhoud met gemeenteraden, media en bedrijfsleven.
Maar ook omdat het werken met 21 gemeente raden en bestuurders een vak apart is. Gespecialiseerde organisaties zoals de Omgevingsdienst Zuid Oost Brabant (ODZOB)dienen zich aan om dit soort taken op zich te nemen.
AiREAS stuurt aan op het combineren van het beste van de twee werelden (burgers, bestuur en gemeenschappelijk beleid vanuit verantwoordelijkheid naar onze leefbaarheid). Er is enige ergernis ontstaan in de AiREAS community omdat in dit getouwtrek de investering in het bestaande meet en kennis netwerk in Eindhoven is stil komen te liggen. Als een coalitie niet gevoed wordt dan valt het uit elkaar. Dat gebeurt niet snel in AiREAS omdat juist de spanningsvelden vele burgers, wetenschappers en ondernemers aanzetten tot het maken van radicale keuzes. Zij zien dat de politiek zich niet, te weinig, niet snel genoeg of onbetrouwbaar committeert en verhardt hierdoor de eigen stellingname. Onder de huidige omstandigheden willen veel burger belangenpartijen zelfs juridische stappen ondernemen tegen bestuurders, de gemeente, boeren of vliegveld, al na gelang waar de overlast vandaan lijkt te komen.
AiREAS stuurt echter aan op de cocreatie door iedereen innovatief aan elkaar te binden vanuit verantwoordelijkheid voor ons welzijn, kwaliteit van leven en natuurlijke kernwaarden zoals gezondheid en veiligheid.
De komende maanden zullen laten zien hoe de verhoudingen komen te liggen. Er zijn verschillende spelers, elk met eigen toegevoegde waarde en kwaliteiten. Of we in staat zijn om de samenhang optimaal te structureren is afhankelijk van de bereidheid om op niveau 4 elkaar te ontmoeten en breder te denken dan alleen een meetsysteem. AiREAS heeft de onderstaande propositie getekend voor de financiële fondsenwerving en operationele uitvoering op de 4 niveaus van gebiedsontwikkeling.
In AiREAS is het begrip ontstaan van “het onzichtbare zichtbaar” maken zodat wat we zien ook onderdeel wordt van onze werkelijkheid en dus ook van de manier waarop wij omgaan met ons leven en welzijn in harmonie met onze omgeving. In AiREAS gaat het om de kwaliteit van de lucht die we inademen. We redeneren dan al snel op moleculair niveau en het gedrag van gassen, materialen en bacteriën in de lucht die wij in ademen. Maar ook ons voedsel is zo’n belangrijke samenhang van elementen waarvan we vaak geen weten hebben en die door onwetendheid, domme of criminele (economische) organisaties wordt gemanipuleerd vanuit allerlei belangen.
Chemische vervuiling
In dit filmpje legt een deskundige uit wat de effecten op moleculair en bacterie niveau zijn van een product dat door een grote multinational wordt verkocht:
Het kan ook anders
Hier ziet u een filmpje uit Drente met onze eigen oerbacterie deskundige Frodo en vader Piet Dekkers.Zij wonen ondertussen al geruime tijd in de buurt van Eindhoven met hun waardevol activiteit:
Deze blogreeks van 20 wordt u aangeboden door Jean-Paul Close ter onderbouwing van het bewustwordingsproces van een maatschappelijke transformatie die de tijd waarin we leven uniek maakt in de geschiedenis van de mens.
Blog 17: Harmonie
Toen ik met mijn persoonlijke missie begon, al ruim voordat ik Stad van Morgen startte in 2009, dacht ik dat harmonieeen evolutionair terugkerend doel was. Telkens als we harmonie hadden bereikt dan nam hebzucht het over en begon de cyclus opnieuw via groei, chaos en aanpassing. Ik plaatste de huidige maatschappij al in 2005 op het randje van de afgrond en mijzelf aan de andere kant (die van bewustwording en aanpassing). Ik had mijn persoonlijke dosis crisis en chaos al gehad en zag mijzelf als voorloper van wat er ging komen voor het collectief, een onoverkomelijk feit dat zich aantoonbaar vele malen had herhaald in onze geschiedenis en het lot van de mens en samenleving bepaalt in cyclische processen.
Het leven bestaat uit de energieke interactie tussen materie en bewustzijn
Nu, 10 jaar later, denk ik daar anders over, mede dankzij de enorme ervaring die ik sindsdien heb opgebouwd door met de menselijke complexiteit te experimenteren. De cyclus is een te beperkte benadering en heeft betrekking op een enkele persoon, een enkel organisme, een enkel samenlevingsmodel (gebaseerd op gebrek aan zelfbewustzijn), een natuurlijk verloop tussen leven, groei, dood en vernieuwing. Het moderne zelfbewustzijn is in staat de evolutionaire cyclus op een bepaald moment te doorbreken en naar eigen hand te zetten. Harmonie wordt dan geen doel maar een keuze. In plaats van ons de cyclus te laten overkomen (eerst doen, consequenties aanvaarden en dan leren zijn door reflectie) leren wij omgaan met de hele cyclus vanuit een nieuw perspectief en context dat de eenzijdigheid van de mens overstijgt . Nu doen we dat nog maatschappelijk vanuit het perspectief “groei economie” waarin we ons allemaal afhankelijk hebben gemaakt van het concept “geld” hetgeen ons een vertekend beeld heeft gegeven van de werkelijkheid en onze situatie daarin. Als we het perspectief “harmonie”, of liever gezegd “samenhang” of “symbiose” (een woord waarin wederkerigheid een plek krijgt), kiezen dan verandert onze perceptie van onze wereld en ook ons gedrag en de keuzes die we maken, inclusief eventueel onze relatie met middelen, zoals geld, technologie en kennis maar ook “de natuur”, grondstoffen en menselijke relaties. Waar het in de context van “geld” gaat om zelfbewust overleven, draait het in de context van “symbiose” om zelfbewust leven.
Zo’n punt is een keuze.
Voorbeeld: Als ik zelfbewust “economisch groei” kies dan word ik misschien een soort Bill Gates die middelen vergaarde in een speculatieve groeimarkt en een deel van de winst teruggeeft aan armoede in de wereld waar hijzelf aan heeft bijgedragen. De groei wordt veroorzaakt door op een concrete, zelfzuchtige manier om te gaan met de omgeving. We proberen de omgeving naar onze hand te zetten. Microsoft heeft veel van haar succes daaraan te danken. Ryanair van Michael O’Leary doet dat ook en kijk hoe ze gegroeid is. Net als Apple destijds van wijlen Steve Jobs.
In deze groei economie leren we een gevoel aanvaarden uit angst om alles kwijt te raken, hetgeen ons motiveert innovatie toe te passen vanuit marketingtechnisch eigenbelang en op groei te focussen uit angst voor verval. We manipuleren onze omgeving vanuit dit gefragmenteerde groeibelang zoals een zwerm sprinkhanen dat doet als ze op plundertocht gaat. Groei is het belangrijkste omdat winst daaruit voortvloeit. We zijn ons niet bewust van de schade die we in het proces berokkenen, het interesseert ons ook niet omdat het buiten ons belevingsveld ligt. In de biodiversiteit van economische groei zijn alle ondernemers “preditors”. Dit Engelse woord geeft bij een uitgebreider gevoel dan alleen de Nederlandse vertaling van “jager”. Het is niets ontziende moordenaar die niet alleen jaagt om te overleven maar ook om mogelijke concurrentie uit de weg te ruimen. Het gaat om heerschappij en dat is nooit harmonieus. Het eindigt ook altijd (op termijn) in chaos.
Harmonie is anders
Als ik echter “harmonie” kies dan kijk ik naar groei als risico en verandering als kans, met samenhang als motivatie. In plaats van te zoeken naar meer zoek ik naar samenhang herstellende innovaties. Ik word bewust van de manier waarop harmonie steeds onder druk staat maar ook wordt veroorzaakt door veranderingen vanuit de groei van de één, chaos van de ander en bewustwording in de omgeving. In feite zien we harmonie en chaos als uitersten die elkaar aanvullen. En we zien groei en verandering als verbindende krachten die het harmonieuze aspect van de evolutie vult met de cyclische beweging. Staande op het punt van harmonie of samenhang is er geen angst meer maar een open mind over het zorgen voor harmonie zonder iets ook maar in stand te willen houden. Groei, chaos en bewustwording doet zijn werk toch, met samenhang als resultaat. Hoe ga je daar als zelf bewust mens mee om? Hoe houd ik mijzelf, mijn stad, mijn community in stand in een harmonieuze context? Het gaat niet om groei, noch concurrentie maar om samenhang vanuit welzijn. Dan is samenhang niet alleen meer menselijk maar te plaatsen in de grotere context van onze natuurlijke omgeving waar we onze levensbronnen in symbiotische vorm uitwisselen.
Om dat te beantwoorden kijken we niet naar de hebzucht van materialisme en blokkerende macht maar naar bewustwording en menselijkheid in de universele context van evolutionaire duurzaamheid. We komen dan op de Sustainocratische kernwaarden van gezondheid, veiligheid, samenredzaamheid, bewustwording en voedsel (inclusief drinkwater). Als deze door hebzuchtige groei of crisis ter discussie komt te staan dan verstoort het onze biodiversiteit en samenhang waardoor het tot innovatieve maatregelen komt vanuit intrinsieke motivatie en aanpassingsdrang. De cyclus wordt doorlopen door de fragmenten maar niet het Geheel. Als men vanuit het geheel redeneert is verandering een constante en samenhang altijd een levendige uitdaging door uitdagende betrokkenheid en aanpassingsvermogen van de delen. Ondernemerschap mag zich plaatsen in groei vanuit een gefragmenteerd belang maar een maatschappij niet. Een maatschappij dient symbiotisch te zijn ten opzichte van haar omgeving. In de eenzijdigheid van een speculatieve economie is dat niet mogelijk. Daar dient minstens de transformatie economie aan toegevoegd te worden zoals wij dat doen in AiREAS, SAFE en alle andere cocreatie initiatieven van de Stad van Morgen gebaseerd op multidisciplinaire harmonie.
Sustainocratie
Redeneren vanuit het geheel kunnen de vertegenwoordigers van de gefragmenteerde belangen niet. Als mens misschien wel, zeker als hun hoger zelfbewustzijn wordt aangesproken vanuit ethiek en verantwoordelijkheid, maar als professional minder door dienstbaarheid aan het eenzijdige, gefragmenteerde belang. Zij hebben professionele oogkleppen op. Pas als men in een situatie komt waarin mens zich plaatst in de context en de eigen toegevoegde waarde of belemmering ontdekt in de stabiliteit van symbiose, dan pas is men ook in staat een transitie of transformatie proces vorm te geven door het leiderschap in zichzelf aan te spreken. Daarom is het belangrijk dat elk gefragmenteerd belang uit eigenbelang betrokken blijft bij het geheel door eraan deel te nemen vanuit eigen innovatie zin.
Deelname aan Sustainocratie voegt waarde toe aan de democratie
In een maatschappelijk initiatief zoals AiREAS, dat werkt aan een holistische benadering van gebiedsontwikkeling met de mens in optimale leefbaarheid relatie tot haar omgeving, is de tafelvoorzitter daarom altijd een Sustainocraat die het geheel overziet en de deelnemers helpt in het bewustwording en transitieproces waarin nieuwe groei-impulsen voortkomen door zelfbewuste investering in harmonie. Paradoxaal zal de waardecreatie die daarna in groei terecht komt op termijn ook weer leiden tot onbalans als de lijn van hebzucht de symbiose verstoort en het mechanisme van correctie in wordt gezet via leiderschap. Zelfbewustzijn door deelname zorgt voor eigen potentiële continuïteit door proactieve innovatie en zelfvernieuwing. Als men niet deelneemt laat men zich verrassen op termijn door de eindigheid van groei en de innovatiekrachten van anderen met chaos en faillissement tot gevolg.
regionaal en landelijk kan samen opgebouwd worden
Het nieuwe Nederland en Europa
De handicap waarin we nu leven is dat we een maatschappelijke bestuurlijke werkelijkheid hebben opgebouwd rondom economische groei. Dat plaatst ons permanent tussen de wens van oude samenhang en de door onszelf gecreëerde chaos die door de niet bestaande oneindigheid van groei wordt veroorzaakt. Onze maatschappijen zijn daardoor gevoelloos, materialistisch en onnatuurlijk waardoor we ons zelfbewustzijn kwijtraken en geconfronteerd worden met uitingen van verval die ons keer op keer en met steeds sterkere dreigingen verrassen. We proberen het verval tegen te gaan door kapitaalinjecties die uiteindelijk het natuurlijke spanningsveld alleen maar groter maken omdat we geen rekening houden met de natuur, niet van de mens noch van de omgeving.
Het nieuwe Nederland en Europa is daarom niet gebaseerd op groei,noch speculatieve economie maar symbiose vanuit waardecreatie. Wij laten het geld los als maatstaf en ontwikkelen een maatstaf van welzijn en samenhang. Sustainocratie geeft daartoe een voorzet door onze belangen te toetsen aan de 5 kernverantwoordelijkheden binnen een symbiotisch geheel: voeding (incl water), gezondheid, veiligheid(incl huisvesting, warmte), samen-redzaamheid en zelfbewustzijn. Dat proces begint bij de mens zelf. We zijn geïndoctrineerd door overheid (groei economie) en banken (schulden economie) dat geld en afhankelijkheid regeert en al het andere blokkeert.
De blokkerende macht zuigt de oude harmonie én armoede leeg met dwang
We dienen onszelf te overtuigen dat in een gezin en persoon harmonie voortkomt uit een symbiotische relatie met de omgeving en we deze zelfbewust aan kunnen pakken door ons minder afhankelijk op te stellen van geld en systeem en meer werken aan onze eigen waardecreatie (zelf en samen-redzaamheid). Daarom zien we dat de transitie die gaande is zich voltrekt bij pioniers in straten, wijken en stadsdelen eerst en langzaam overgenomen wordt door de bestuurders van deze communities. Door de inzet van de Stad van Morgen bijvoorbeeld is “gezonde stad” overgenomen in het coalitie akkoord van Eindhoven.
Er ontstaat tijdelijk een tweedelig in de landscultuur waarin nog voor een belangrijk deel wordt aangestuurd op economische groei door verzuilde machtige belangen in de hogere, ongevoelige regionen van het beleid. Maar onderop (paradoxaal bovenop in de het bewustzijnsmodel van ethiek, waardoor we praten over de kanteling en volledige omslag van onze maatschappij) ontstaat een nieuwe maatschappelijke inkleuring die opzoek is naar borging met bestuurlijke faciliterende steun.
Twee Nederlanden. De ene machtig en blokkerend, de andere gedreven en ethisch op een nieuw niveau
Hierdoor verliest de oude, overheersende cultuur haar maatschappelijk en bestaansrechtelijke fundament (dat ze overigens op onmenselijke manier tracht te handhaven met belastingdruk, solidariteitswetgeving rond geld in plaats van menselijkheid, incassobeleid, een rechtstaat die eigen onrecht niet ter discussie stelt, enz). Het nieuwe leiderschap ontwikkelt zich van onderop en stapsgewijs neemt het ook de hogere treden in beslag door de introductie van een nieuwe cultuur en structuur. De keuzes voor het nieuwe Nederland en Europa zijn gemaakt, de precedenten zijn zichtbaar, niet alleen in Sustainocratie maar ook in vele andere cocreatie initiatieven die geen eigen theoretisch kader hebben gedefinieerd waar wel op een natuurlijke wijze erop uit zijn gekomen.
De natuur vindt altijd wel een weg door beton. Zo werkt het bewustzijn ook ten opzichte van macht.
Dit plaatje laat het mooi zien in zelfbewuste openbaring. Zoals ikzelf pleeg te zeggen “we bewonderen de bloem voor haar ongekende schoonheid omdat we denken dat het nieuw is tot we beseffen dat het zaad allang verborgen zat onder de lelijke betonnen plaat die wij er zelf overheen hadden geplaatst en een er een uitweg doorheen wist te vinden, zoals het leven betaamd”.
Het zaad van zelfbewustzijn breekt door de betonnen muur van angst
Stad van Morgen, harmonie gedreven waardecreatie processen:
AiREAS: gezonde stad via luchtkwaliteit, volksgezondheid en gebiedsdynamiek
SAFE: chaos overbrugging van mensen en instanties die stranden in groei en de weg eruit niet kunnen vinden
FRE2SH: regionale zelfredzaamheid en productiviteit. Consumptie en productie weer bij elkaar brengen
STIR Academy: internationale uitwisseling van inspiratie, best practice and bewustwordingsprocessen. Borging van waardecreatie en kennisontwikkeling voor wereldwijde uitvergroting.
Stad van Morgen 