Soms vraag je je af waarom we eerst een hoop ellende voor onze kiezen moeten krijgen voordat structurele veranderingen bespreekbaar worden? Al jaren wijzen we op de eenzijdige landbouw als mede veroorzaker van droogte, vervuiling, ongezondheid, enz. Maar de financiële belangen verbonden aan de werkwijze hielden het in stand, en nog steeds. Toch veranderen de geluiden zoals in dit krantenartikel vandaag.
Eindhovens Dagblad, 10 Augustus 2022
Terwijl aardappelboeren met genetische manipulatie van hun gewassen trachten weerwoord te bieden aan de klimaatuitdagingen, is de boodschap “samenwerking met de natuur” er een met veel duurzamere kansen. Het is natuurlijk van de zotte dat we deze opmerking moeten maken vanuit het besef dat de natuur al 4 miljard jaar zorg draagt voor de regeneratieve voeding van het hele levende ecosysteem. En wij als mens hebben dat willen domesticeren, industrialiserend en manipuleren, niet zo zeer voor wereldwijde gezondheid en voedselzekerheid maar voor de financiële belangen van enkelingen.
Kennelijk is gezond verstand nodig om de natuur weer als partner te gaan beschouwen. Als samenwerkingsverband FRE2SH maken we ons hier al vele jaren voor hard. Het voedselbos is een van de logische vormen. Wij nodigen alle belangenpartijen uit om aan de verbindende FRE2SH tafel te komen om deze transitie terug naar de natuur vorm te geven. We hebben het tevens onderdeel gemaakt van de wereldwijde training en dialoog die we de komende jaren aanbieden om de transitie te versnellen, ook wereldwijd. Dit heeft impact op de luchtkwaliteit, onze eetculturen in de wereld, de waterhuishouding, het klimaat, onze voedselzekerheid, ons energiegebruik, onze sociale verbinding, onze gezondheid…..letterlijk alles. Het heeft ook een impact op de eco-nomie, de verdeling van middelen volgens de wetten van de natuur (letterlijke betekenis van economie).
FRE2SH samenwerking
Voedsel is in FRE2SH geen commodity (speculatief verkoop product), het is een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Door het op dat niveau te plaatsen kunnen we onszelf als mens met een constante, gezonde voedselbehoefte verbinden aan regeneratieve, circulaire, natuurlijke, regionale gebiedsontwikkeling, onze voedselorganisatie, distributie en consumptie waarin we samen werken met boeren, kennisinstellingen, overheden én de natuur als partners voor de optimale voedselzekerheden.
Mocht u interesse hebben om mee te doen aan de FRE2SH tafel laat het gerust weten via response op deze blog. Wij nemen dan contact op.
A.s. woensdag 8 februari is weer een bijeenkomst van de Groene Dialoog. Onderwerp deze keer ‘Weet wat je eet’. Vanaf 19 uur is de inloop. We starten om 19.30 uur.
Je kunt voor €10,- ook aanschuiven bij de Indische eettafel. Op het menu staat:
Nasi goreng, urap (licht pittige gemengde groenten met geraspte kokos), kering tempeh. Deze gerechten zijn zonder vlees. Daarnaast is er voor de vegetariërs tahoe telor (koek van tahoe en ei) en voor de vleeseters opor ayam (kip in kokossaus).
Locatie: S-Plaza (achter de stadsbrouwerij in de oude Schellensfabriek aan de Vestdijk)
De Stad van Morgen (Stichting STIR) hanteert het complexiteiten-model van Jean-Paul Close om de grote uitdagingen inzichtelijk te maken waar de mens lokaal en in de wereld mee te kampen heeft. Dit leidt tot een groot aantal ingrijpende vernieuwingen en bijbehorende spanningsvelden. Close en zijn team van betrokken maatschappelijk ondernemers (Sustainocraten) worden vaak gevraagd om er over te vertellen op podia in binnen en buitenland. Dat komt onder andere omdat vanuit de Stad van Morgen het voorbeeld wordt gegeven in een concreet onderdeel van de transitie, de waardengedreven co-creatie.
AiREAS, STIR Academy en FRE2SH zijn daar voorbeelden van met betrokkenheid van duizenden mensen en evenveel functies. De invloed van deze maatschappelijk transities zijn zodanig zichtbaar dat het de nieuwsgierigheid en steun opwekt van bestuurders, ondernemers, wetenschappers en bevolkingsgroepen.
In de rest van de wereld zijn er soortgelijke groepen actief. Zij leveren ook baanbrekende innovaties die de oude wereld versteld doen staan en tot voor kort voor onmogelijk werden gehouden. De huidige reeks avondcolleges zijn proefsessies van Close om visies en ontwikkelingen te delen die in de wereld zichtbaar worden en ze een logische plek te geven in de transitie. De vraag die Close steeds aan zijn publiek stelt is: “Wat doen we met die inspiratie voor onszelf?”
Voedsel en mobiliteit
Twee colleges hebben al plaatsgevonden volgens deze aanpak. De thema’s sluiten aan op de waardengedreven actualiteit van “Global issues, local solutions, global application”, ofwel wereldwijde problemen eerst zelf lokaal aanpakken voor eigen gebruik.
Voedsel: Het college ging over de basisbehoefte voor de mens om zich te voeden en de afstand die wij tegenwoordig hebben tot de oorsprong ervan. Het bewustzijn dat gepaard gaat met de levenswijsheid over ons voortbestaan, de kwaliteit van het leven en onze relatie met de natuurlijke omgeving wordt teniet gedaan waardoor er situaties kunnen ontstaan zoals de klimaatverandering, opwarming van de Aarde, vervuiling, uitdroging van de Aarde, hongermigraties, enz. In het belang van de mens zelf als zelfbewust wezen is het nodig dat we onze relatie met de natuur herstellen, met name om er weer met een vorm van ethiek en gewetensbesef mee om te gaan. We zijn zo afhankelijk geworden van geld en de macht die eraan ontleend wordt dat we ons de basisvragen van ethisch bestaan niet meer stellen. We achten de schijn van overvloed normaal terwijl onze aandacht uitsluitend naar consumptie gaat, totdat een enorme crisis ons treft. De grote omslag dat door voedsel wordt veroorzaakt is niet zo zeer de terugkeer van intensiteit van arbeid op het platteland maar vooral die van onze verantwoordelijkheid naar onszelf door op zelfbewuste wijze om te gaan met onze natuurlijke omgeving en invulling van basisbehoeften. Het bewustzijn van ons eigen moleculaire bestaan, de interactie met microscopisch kleine levende wezens en de behoefte aan water en energie laat zich doordringen in ons gewetensbesef op het moment dat de schijn van overvloed plaats maakt voor schrijnende tekorten. Overal in de wereld is dat zichtbaar en komt steeds dichterbij. Voedselbanken, daklozen, werklozen, enz zijn zichtbare groepen die steeds meer moeite hebben om zich toegang te verschaffen tot de geldafhankelijke circuits. Er ontstaan initiatieven om voedsel (en drinkwater) dichter bij de medemens te brengen door consumptie en productiviteit weer aan elkaar te koppelen. In de 65% verstedelijking van de wereld is dat een enorme uitdaging, enerzijds door gebrek aan betrokkenheid van de stadsmens, anderzijds door de ruimtelijke en logistieke problematiek in en rondom steden voor effectieve voedselproductie en voorziening. Hoe zit de stad van morgen eruit? Een afhankelijkheid bolwerk in een wereldwijd machtspel? Of een parelende schakel van zelfredzaamheid en onderlinge harmonie?
In Eindhoven en omgeving experimenteert de Stad van Morgen met het FRE2SH concept dat de stedelingen uitnodigt zich coöperatief te betrekken bij hun eigen voedselvoorziening. Dat gebeurt enerzijds door een netwerk van boerderijen in de buurt van de stad in beheer te nemen en vruchtgebruik af te stemmen op burgerinzet, en anderzijds door een oude industrieel pand in Eindhoven te benutten voor indoor voedselproductie in een nagebootste natuurlijke omgeving. De ervaringen die opgebouwd worden worden gedeeld met de wereld middels dit soort colleges waarbij vooral het onbewuste en bewustzijn van de mens aandacht krijgt.
Mobiliteit
Het college vroeg zich af waarom er zoveel mobiliteit is van mensen? Wat bezielt de mens om zich zo heen en weer te bewegen? Het lichamelijke aspect van de mens heeft er in onze oorsprong voor gezorgd dat wij mobiel zijn om te zorgen voor onze voedselvoorziening. Maar nu voedsel voorverpakt en voorbereid aanwezig is in de supermarkt zou de behoefte aan mobiliteit zich hooguit beperken tot bevoorrading vanuit winkels en recreatie van de mens. Wat veroorzaakt dan al die verkeersopstoppingen en bewegingen van mensen van hot naar haar? De oorzaak wordt gevonden in wat wij “economie” noemen, ofwel onze afhankelijkheid van een geldsysteem. Om toegang te krijgen tot voedsel in winkels heeft men eerst geld nodig. Om aan geld te komen dienen wij te werken in een systeem. Het woon werk verkeer is een intense bezigheid waar een infrastructuur en activiteit mee is gemoeid.
Mobiliteit is niet voedsel gerelateerd maar geld
Het doel is niet om aan voedsel te komen maar aan geld. De voedselproductiviteit en stromen zijn weer een ander circuit dat er voor zorgt dat de voorzieningen dicht bij ons terecht komen in supermarkten en winkels. Mens en voorzieningen zijn redelijk dicht bij elkaar te vinden maar om met elkaar om te kunnen gaan in de nabijheid moet men bij wijze van spreken eerst de wereld rondreizen. Hoe groter de afstanden des te meer “economie” ook al ligt consumptie en behoeften invulling op meters van elkaar. De mobiliteit zelf is een belangrijk onderdeel van de economie. De voertuigen, infrastructuur, dienstverlening, het energieverbruik, parkeren, enz zijn allemaal geldafhankelijk en gedreven activiteiten waar een hele bureaucratie en geldsysteem aan wordt ontleend.
Close toont aan dat op elk front binnen mobiliteit exponentiële groeicurves te zien zijn die allemaal op zichzelf al tot een crisiselement zijn aangeland. De explosieve groei van de wereldbevolking en geldgedreven, systeemafhankelijke mobiliteitsbehoefte zet het crisisstuk alleen maar verder onder druk. Close maakt in de hele transitie discussie onderscheid tussen twee innovatie stromen:
* de systeemdenkers: dat zijn de mensen die mobiliteit en geldafhankelijkheid zelf niet ter discussie stellen en in het fragment van probleemsituaties vernieuwingen introduceren. We denken dan aan kleinere of zuinigere voertuigen, nieuw openbaar vervoer, ander vormen van energie, aangepaste infrastructuur, parkeerbeleid, enz.
* de cultuurveranderaars: dat zijn degenen die mobiliteit en geldafhankelijkheid wél ter discussie stellen en bijdragen aan het transformeren van de maatschappij door basisbegrippen van menselijkheid (gezondheid, veiligheid, voeding, enz) te koppelen aan bewustzijn, zelf en samen-redzaamheid, experimentele nieuwe omgangsvormen, toegepaste wetenschappen, enz. Als men dit doorvoert tot een uiterste dan zou geld en mobiliteit in zijn geheel teniet doen en in tussenfasen wellicht leiden tot vele directere lokale economieën en waardecreatie.
Spanningsveld
Zoals altijd is er een spanningsveld tussen de systeemdenkers en cultuurveranderaars waarin crisis en chaos een belangrijke rol speelt om beiden te voeden met een innovatiedrang. Stad van Morgen verbindt beide partijen door een hoger menselijk doel te stellen vanuit de definitie duurzame menselijke vooruitgang. Hierin kan zowel de systeemtransitie én cultuurverandering zich op elkaar afstemmen voor bevredigend resultaat voor beide uitersten. Zo is AiREAS actief op gebied van luchtkwaliteit en volksgezondheid waarin zowel infrastructuur, mobiliteit en energieconsumptie als gedragsverandering, sociale innovatie en bewustwording een even fundamentele rol spelen. Dan blijkt het spanningsveld zich niet te uiten in onderlinge strijd maar juist elkaar aan te vullen in de complexiteit naar nieuwe harmonieuze verhouding.
Het volgende proefcollege is op 22 oktober en gaat over gezondheid en zorgsystemen
Dit college over de vele facetten en mogelijkheden in voedseltransitie en complexiteit is nu commercieel beschikbaar via STIR Academy als toespraak, werkcollege, STIR werkgroep of project.
Voedsel staat constant in het nieuws. Of het nu gaat om een schandaal in de vlees wereld, de effecten van sancties tegen Rusland voor onze telers, stadslandbouw, verspilling in onze voedselcultuur, de voedselbank in een van de rijkste landen ter wereld of interessante visies over de toekomst van voedsel en eten in een wereld van 7 tot 9 miljard menselijke monden.
Het STIR Avond-werkcollege gaat over allerlei innovaties in de wereld rond voedsel. 6 tot 8 interessante lokale en internationale ontwikkelingen worden uitgelicht met de uitleg waarom men tot de inzichten is gekomen, wat de effecten zijn en hoe het helpt in het oplossen van allerlei problemen in de wereld van voedselvoorziening en consumptie. People, Planet en Proftit wordt toegelicht vanuit de verschillende grote invalshoeken in de menselijke complexiteit.
NB Omdat dit over voedsel gaat kan men niet alleen deelnemen door de kleine financiële bijdrage te leveren maar ook door als alternatief het equivalent in voedsel mee te brengen.
18:30 – zaal open en ontvangst
19:00 – start college – de verschillende opvattingen over voedsel in de wereld volgens de menselijke complexiteit.
Discussie met de aanwezigen
20:00 – pauze
20:15 – voedselinnovaties en initiatieven, in Eindhoven stad en regio, Europa en de wereld
21:00 – discussie met de aanwezigen en mogelijk werkgroep-actieplan
“It’s the food my friend” live stream vrijdagavond 9 mei met Joel Salatin te Eindhoven.
Joel Salatin komt naar Nederland. Met zijn verhaal over zijn hartgrondige manier van boeren waarbij hij de landbouw werkelijk toekomst geeft: niet als een last, maar als een lust. Daarvoor neemt hij zo ongeveer alle conventies van de landbouw op de schop, behalve waar het per saldo allemaal om gaat: ambacht, voedsel, bodem en klimaat.
Op vrijdag 9 mei gaat STIR Academy in Eindhoven via een van onze partners De Waard Eetbaar Landschap, de slotavond van de debatserie “It’s the Food my friend”, over de toekomst van landbouw en ons voedsel, waar Joel Salatin laatste Keynote speaker is, vanuit Universiteit Wageningen, rechtstreeks streamen.
De avond wordt gefaciliteerd in de Wasvenboerderij http://www.wasven.nl aan de Celebeslaan 30 te Eindhoven. De zaal is open vanaf 19.30 uur. Het debat begint om 20.00 uur tot 22.15 uur.
Wij verzoeken u vriendelijk zich vooraf aan te melden ivm beperkt aantal plaatsen. De toegang bedraagt het traditionele koffietientje (€10 of een AiREAS munt). 2 studenten kunnen meedoen voor de prijs van €10.
Voor nadere informatie en/of aanmelding Nicolette Meeder, 06-54282812 of nicolette.meeder@stadvanmorgen.com
Jean-Paul legt het belang van voedsel uit in de evolutie van het leven en het voortbestaan van de mensheid. Het is niet voor niets een van de 5 kernwaarden van een duurzaam vooruitstrevende maatschappij en punt van transformatie aandacht in Sustainocratie.
De media staat bol van de verwijzingen naar het gesjoemel met voedsel, de manipulatie en de ongezondheid van onze levensstijl. Langzaam begint het besef door te dringen in ons bewustzijn dat het economische proces van belangen ten kosten gaat van de mens zelf. Jean-Paul verwijst naar de Antropoceen, een kortstondig maar heftig tijdperk waarin de huidige mens de Aarde en zichzelf zodanig vervuilt dat het over miljoenen jaren nog zichtbaar zal zijn. Wij tasten niet alleen onze leefomgeving aan maar ook onze genetische weerbaarheid. Hij verwijst naar zijn eigen inschattingen destijds in 2005 dat de voedselcrisis veel eerder tot een chaos zou leiden dan de kredietcrisis. Uiteindelijk bleek het andersom en achteraf heeft dat ook een duidelijke reden. De voedselcrisis raakt vooral de wereldwijde bevolking die afhankelijk is van de basisgrondstoffen. Dat is ook de aanleiding geeft voor de Arabische Lente, een reactie van overleven toen de Amerikaanse beleggers gingen speculeren met de graanvoorraad. In Nederland eten we “bewerkt voedsel” waarin de crisis elementen niet meteen zichtbaar zijn maar wel ons via een onzichtbare vijand aantasten, zoals suiker, zout en andere verslavende toevoegingen.
Eva de Beijer = Eva van Zeeland = Miss Natural Lifestyle
Met deze introductie werd Eva aangekondigd en de vraag gesteld om ons te vertellen hoe zij tot het bewustzijn van voeding was gekomen, wat zij met het bewustzijn doet en welke uitdagingen zij tegenkomt?
Eva de Beijer heeft twee jaar geleden de achternaam van haar vader weer aangenomen en heet nu Eva van Zeeland. Dat is een voorbeeld van de doortastende maar emotionele manier waarop zij in het leven staat. Haar bewustzijn openbaarde zich stapsgewijs in haar leven zoals zij zichzelf presenteert tijdens het college. Van een jonge meid met dansambities groeide ze uit tot marketing specialiste in de fitness sector waarna voeding een natuurlijke stap bleek. Al snel had Eva in de gaten dat de voeding die aangeboden wordt in de supermarkten niet zo gezond blijkt als ze op de verpakking beweren. Gezond voedsel blijkt veel meer bewustwording te vergen dan op het eerste gezicht lijkt. We worden bedonderd waar we bij staan met mooie verhalen van marketeers, media en belangen. Het werd de ondernemende missie van Eva om de levensstijl van mensen aan te helpen pakken door zelfbewustzijn ontwikkeling, het goede voorbeeld te geven en het bieden van voedingsalternatieven. Miss Natural werd haar ondernemerschap, gezond leven haar missie.
Eva gebruikt als zelfstandige professional op erg effectieve manier haar marketing talent met website, webinars, social media, enz. Zo heeft ze een groot bereik van mensen door gebruik te maken van de moderne communicatie middelen. Ze mist voor zichzelf echter het rechtstreekse contact met de mens zelf.
STIR nodigde haar uit om voor het eerst zich LIVE te presenteren. Eva doorstond de vuurdoop met verve waarbij zij zelf ook een transitie meemaakt. Vanuit het zakelijke perspectief probeer je jezelf als product neer te zetten terwijl de presentatie tijdens het avondcollege ging over Eva, wie zij is, waar haar bewustwording vandaan komt en hoe zij mensen uitnodigt naar een nieuwe werkelijkheid, zoals ook alle deelnemers aan het college dat ervaren. Tijdens het college is er niets te verkopen, alleen te delen en verbinden, hetgeen onderdeel is van het maatschappelijke waardeproces van de Stad van Morgen waar iedereen altijd aan moet wennen.
Eva wist ons te boeien met “antireclame filmpjes” uit haar persoonlijk YouTube selectie zoals hier een paar zijn weergegeven:
Over Coca Cola:
En over suiker:
En nu?
Na de presentaties gaan we aan de slag met het “doe” aspect van de bewustwording, activiteiten en presentatie van Eva. Wat kunnen we ermee doen in onze verduurzamingsslag in Eindhoven of Den Bosch?
Jean-Paul legt nog even het maatschappelijke onderscheid uit tussen de cultuur van hebzucht (transactie, speculatie en concurrentie gedreven) en die van morele zingeving en symbiose (samenwerking, verantwoordelijkheid en bewustzijn):
Traditionele maatschappelijke ontwikkeling (2 miljoen jaar lang)
Om van de hebzucht beleving naar die van harmonie te komen is er altijd een proces van chaos en bijbehorend loslaten. Daar worden de mensen individueel mee geconfronteerd maar ook bedrijven en instanties. Wat moet bijvoorbeeld een suikerunie met bewustwording van haar dodelijke gevaar voor de maatschappij? Men zal het ontkennen en tegenwerken maar men zal zichzelf niet snel opheffen of transformeren. Transformeren naar wat? Suikervrij? Voor andere organisaties is de keuze veel gemakkelijker, zoals Friesland Campina die zich wil oriënteren op verduurzaming van haar melkproducten. Ook nieuwe bedrijven ontstaan die ineens in een nieuwe stroomversnelling komen.
Er ontstaat dus een marktwerking van verandering waarin nieuwe kansen ontstaan maar ook slachtoffers zullen vallen. Wij richten ons op de kansen, de slachtoffers maken zichzelf door niet mee te gaan met de tijd. Maar ook wij worden geconfronteerd met onze eigen loslaatprocessen en nieuw te ontwikkelen kansen met alle onzekerheden van dien. Veel bedrijven en particulieren willen wel maar weten niet hoe.
Jean-Paul vertelt dat burger-BAGE (bewustwording, aanvaarding van nieuwe verantwoordelijkheden, gedragsverandering en erkenning) gepaard gaat met “het goede voorbeeld” als maatschappelijke motivator boven alle marketing uit. Niet vertellen wat mensen moeten doen maar het ze laten zien en bewijzen. Daar zijn we mee bezig met “de gezonde stad” in Eindhoven en activiteiten zoals AiREAS en VE2RS.
Eva heeft programma’s die we kunnen integreren in de wijkbeleving van de mensen via VE2RS. Een voorbeeld is het permanent beta programma van Gestel, samenwerking met het educatieve programma van STIR Academy of lokaal dat van de Turkse gemeenschap via Rustem.
Zij geeft ook tips:
* koop biologische en lokaal
* let op de tekst van de verpakking (suiker krijgt veel verschillende namen)
* eet vet (vetloos wordt vervangen door suikers die uw lichaam omzet in vet)
* beweeg voldoende (gezond eten is effectief met een gezonde wandeling per dag)
Ook het opstarten van de verbinding tussen lokale voedsel productie en consumptie is een uitdaging waarin we goede voorbeelden hebben. De straatcoöperaties van VE2RS zijn dan prima aanknopingspunten om mee te verbinden.
Eva vertelt dat zij via internet ruim 15.000 contacten heeft met zelfbewuste mensen die zij kan uitnodigen tot concrete acties in hun eigen wijken, te beginnen met Gestel zelf. Het kost ook Eva even wat moeite om zich in te leven in de werkwijze van de Stad van Morgen waarin iedereen op eigen manier verantwoordelijkheid neemt voor bijdragen aan het creëren van een gezonde stad.
Wordt vervolgt……
Volgend avondcollege: 1 april (zijn):
Het volgende avondcollege is op 1 april wanneer de nieuwe generatie aan het woord komt en vertelt wat zij doet met de bewustwording die de Stad van Morgen student aanreikt?
1e Avondcollege “doen”: “Ons voedsel is niet vanzelfsprekend”
Om te beginnen keken we gezamenlijk naar deze documentaire van Rebecca Hosking over “de boerderij van morgen” dat ons toont dat onze voedselvoorziening van vandaag snel niet meer mogelijk zal zijn. Dat komt door de manier waarop we ons afhankelijk hebben gemaakt van olie.
Tijdens de reflectiesessie na de pauze werd de vraag gesteld “wat doen we ermee?” Deze vraag bleek lastig te plaatsen voor de aanwezigen dus werd het anders gesteld.
“Als de situatie van vandaag A is, en B de situatie in de toekomst waarin er geen olie meer is, wat zal er gaan veranderen?”
Om de vraag verder te kunnen brengen binnen de belevingswereld van de deelnemers werd een onderscheid gemaakt tussen de vier kerngebieden van samenwerking in Sustainocratie: de overheid vanuit een gebiedsverantwoordelijkheid, ondernemerschap vanuit product en diensten creatie, onderwijs in het leveren van kennis en burgers door gedragsverandering.
De groepsconclusie was al snel gevormd dat de documentaire geen onzin verkocht en we inderdaad richting de B situatie zouden gaan. Dan zouden we veel meer zelf doen op gebied van productiviteit. Er zou ook veel meer samengewerkt moeten worden binnen kortere afstanden.
Al snel begon men terug te redeneren vanuit B naar A en wat er zoal zou verdwijnen dat we vandaag als normaal beschouwen. Auto’s bijvoorbeeld en de bekende vormen van mobiliteit. Ongetwijfeld zouden we technologische ontwikkelingen meemaken die zaken zouden vervangen maar luxe als de computer, telefoon, beveiliging en controle systemen, enz zouden verdwijnen en plaats maken voor interactie met veel minder controle. De energie alternatieven zouden belangrijkere doelen dienen.
De vraag werd gesteld wat we vandaag al zouden kunnen doen met dit bewustzijn? Wat doen we zelf?
* Experimenteren met eigen groenten verbouwen
* Nu al andere vormen van mobiliteit kiezen
* Energie besparen
* Bloggen, met anderen erover praten
* Meedoen, helpen met Permanent Beta dagen zoals 22/23 Maart
* Dingen bedenken die spelenderwijs anderen ook op het bewustzijnspad brengen
* enz
Uitgebreid werd stilgestaan bij de rol van het onderwijs, het creatief ondernemen vanuit onderscheidend vermogen en het blokkerende belang van de overheid door conservatieve geldbelangen. De overheid is wellicht hierdoor de laatste om overstag te gaan. De traditionele inkomsten van de huidige overheid zullen transformeren, net als de waarde ontwikkeling van de lokale munt waarin veel meer local content zal worden gevonden.
Ook werd duidelijk dat dit alles niet zonder pijn van het loslaten en chaos kan gaan omdat de oude werkelijkheid van geld en afhankelijkheid de vernieuwing op gebied van zelfredzaamheid en onafhankelijk in de weg staat door tegenstrijdigheden in de belangen. Die worden alleen formeel overbrugt door chaos en crisis.
Daarom werd ook duidelijk dat burger “ongehoorzaamheid” de enige weg blijkt om vooruit te gaan met de vraag aan de overheid om te faciliteren tegen haar ogenschijnlijke eigenbelang in. Op gemeentelijk niveau kan dat lukken maar hoe hoger naar Den Haag des te lastiger dit wordt. Toch kan het niet anders. Voorbeelden van andere landen werden aangehaald om te kijken hoe zij ermee omgaan of wat zij voor hun kiezen krijgen. Taiwan bijvoorbeeld als eiland met 23 Miljoen mensen. Duitsland, die de schaamte van de oorlogen niet te boven is en daardoor misschien eerder duurzame veranderingen doorvoert dan Nederland. Engeland via het filmpje van Hosking. De hongersnood van Ierland (ook een eiland) in 1850.
Tot slot werd Permament Beta aangehaald als het antwoord van de Stad van Morgen op de getoonde problematiek. Ben en Marja waren aanwezig om dit te bekrachtigen, als ook het positieve effect van hun werk.
Door dingen tastbaar te maken voor anderen creëert men verbinding dat uiteindelijk uitmondt in steun en vooruitgang. Dat tonen Marja en Ben met hun resultaten die door zijn gedrongen tot de hogere bestuurlijke en ambtelijke niveaus. Het goede voorbeeld zonder toestemming vooraf doet meer dan al die congressen bij elkaar.
Allen zijn uitgenodigd om te helpen, zich te laten inspireren en daarna de lat hoger te leggen in het eigen gebied. Bij het afscheid kwamen we tot de conclusie dat alle deelnemers, met uitzondering van iemand uit Boxtel, op de fiets naar het college waren gekomen.
Het begin is er. B bestaat al en wordt langzaam groter.
Volgende colleges:
* “zijn” ontwikkeling: 1 april – het bewustzijn van de jongeren, met Jason Clarke
* “doe” avondcollege: 19 maart – onze suikerverslaving, met Eva van Zeeland (Miss Natural)
Vanuit Stad van Morgen zijn wij actief met allerlei processen om zelfredzaamheid op te zetten en met elkaar vorm te geven naar een gezonde en zelfredzame samenleving. Natuurlijk wil je zelf voorbeeld geven en voorleven en delen wat daar in gebeurd. Het leercentrum waar we het geheel willen laten ervaren is nog in onderzoek en ontmoetingsfases, dus dat werd voor nu met de voeten in de klei. Maar waar en hoe?
Anderhalve maand geleden reed ik op de fiets aan de rand van Eindhoven langs een stuk grond met tuinen. Nieuwsgierig stapte ik “binnen” en vroeg welke ruimte beschikbaar was? Tot mijn grote schrik was er alleen een stuk grond van 200m2 over en moest volledig worden omgespit. Pfff, 200m2 alleen….hoe doe ik dat, kan ik dat aan, wat moet ik doen, wat brengt het ons?
Allerlei vragen die door mij heen speelden, maar vrij snel was heel duidelijk en doorslaggevend het brengt voedsel. Ik neem hier verantwoordelijkheid om te zorgen dat er eten op tafel komt, eerlijk eten voor mijn dierbaren. De vreugde en plezier die dat in mij aanwakkerde was enorm en gewapend met schop, boek permacultuur, gezond verstand en de wil om dit tot stand te brengen stond ik al snel ploeterend in de aarde.
Nu is samen werken veel leuker dan alleen werken en na korte tijd was Hannah geïnspireerd geraakt en betrok zich bij het proces. Andere ideeën, andere inzichten, aanvullend aan de basis creëerden wij de indeling van de tuin, welke groenten, fruit en kruiden onze keukens zouden laten geuren en eerlijke maaltijden konden brengen. Aangeraakt door de energie en het plezier werden wij voor de keuze gesteld, door de eigenaar, dat het naastgelegen verwilderde perceel van 100m2 ook beschikbaar kwam en dat hij het zou omploegen, maar wij het zelf moesten omspitten.
Tja en wat doe je dan?
Spinazie
Bij elkaar was het een prachtige mogelijkheid en schitterend gelegen, totaal 300m2 tegen de weilanden aan waar de fantasie volledig opging in hutten van wilgentenen voor kinderen, permacultuur, de sloot erbij betrekken, fruit gaardje, bloemenweelde, etc. en alles laten ontstaan in natuurlijke beweging. We gingen overstag…. Vrij snel daarna melde zich een jonge vrouw van 18 jaar, Marieke, die gestopt was met haar studie met een enorme belangstelling voor zelfredzaamheid. Zij werkt nu een maand met ons mee om te kijken, te leren, te delen, te ervaren of ze hier mee door wil gaan.
Alles organiseert zich met en rond ons op een natuurlijke manier en ontstaan er spontaan paden, komen allerlei thema’s aan de orde, zoals gif spuiten tegen kweek, ja/nee en wat is alternatief binnen de natuurlijke context? Experimenteren met vormen, spiralen, etc. Hooggebruik, laag gebruikers van de grond. Wat doe je tegen een overvloed aan slakken, laat je een mierenkolonie zitten bij spitten of haal je het door elkaar. De aarde zit vol met allerlei insecten en het is fantastisch alles tijdens het omspitten te bestuderen. Dit is letterlijk leren in een natuurlijke context.
De buitenlucht, de verbondenheid met de ontluikende natuur van flora en fauna om je heen laat je voelen dat je leeft en wat leven is.
Boontejes
Het omspitten van de kale vlakte, het genot om te zaaien, vensterbanken vol met stekjes, te kijken wat er wel of niet gebeurt en dan opeens groen van spinazie zien wat als een speer omhoog schiet. Die vreugde, die kracht van de natuur zien en ervaren roept zo’n respect en eerbied voor natuurlijk leven op en dankbaarheid dat je daar zelf aan kan bijdragen en in voorzien in eenvoud en eerlijkheid.
Stad van Morgen 