Sinds september 2020 organiseert de Stad van Morgen wekelijks een open zoom sessie, elke dinsdagochtend om 10.00. Deze bijeenkomsten zijn gemotiveerd door de beperkingen in fysieke ontmoetingen en bewegingsvrijheden die werden opgelegd door de corona pandemie. De uitnodiging tot werd gekenmerkt door Sustainocratie, een maatschappij gebaseerd op menselijke kernwaarden en de uitnodiging om er gezamenlijk in projectmatige cocreatie verantwoordelijkheid voor te nemen. Een grote diversiteit aan mensen heeft deelgenomen gedurende het jaar. Zij deelden hun inzichten en positieve persoonlijke bijdrage aan het grotere geheel van een natuurlijke waarden gedreven samenhang. Deelnemers kwamen in eerste instantie uit heel Nederland. Gaandeweg sloten zich ook Nederlanders aan die woonachtig zijn in het buitenland (o.a. Portugal, Thailand) waardoor ook een interregionale culturele uitwisseling ontstond. Uiteindelijk kwam er tevens een verbinding met Vlaanderen.
Na een jaar is een evaluatie op zijn plaats. Wat heeft men ervaren? Wat kan er anders? Gaan we door? Of niet? Met welke motivatie?
Uniek in deze bijeenkomsten is de open, vrije dialoog die wordt toegepast. Zo ook vandaag tijdens de uitnodiging tot evaluatie. Elke opmerking van een van de deelnemers triggerde weer ideeën of verhalen bij een ander. Zo ontstonden er automatisch weer verbindende initiatieven en intenties onderling. Misschien is dit wel het meest tekenend van de bijeenkomsten: het onvoorspelbare. En dat binnen een algemeen aanvaardbare context van natuurlijke menselijke kernwaarden, gemeenschappelijk gedragen verantwoordelijkheden en projectmatige cocreatie. Enkele opmerkingen van deelnemers:
De mogelijkheid elkaar te ontmoeten, te bemoedigen en te inspireren
Het verlangen naar de dialoog als natuurlijk proces
De 2 fundamentele elementen: de kernwaarden en de cocreatie
Het doorzettingsvermogen
De indrukwekkende diversiteit aan deelnemers met hun inzichten en activiteiten
Ook werden er ideeën en wensen uitgesproken:
jongeren uitnodigen of betrekken
misschien ook op andere tijdstippen speciale sessies doen voor hen die thematisch geïnteresseerd zijn of wegens tijd geen mogelijkheid zien om mee te doen om 10.00 uur op een dinsdag.
meer de blogs gebruiken en delen als ook elkaars initiatieven zichtbaar maken als ze relevant zijn binnen het kader dat ons bindt
anderen uitnodigen om mee te doen aan de sessies
rijpe cocreatie appels (projecten, initiatieven) laten ontstaan die dan een eigen leven kunnen gaan leiden online en offline
Minder besproken maar wel van belang volgens mij als (niveau 4) verbinder is het breder trekken van de dialoog door ook mensen uit instellingen zoals de overheid, het bedrijfsleven, het onderwijs en wetenschap mee te krijgen. Zo kan er een brug geslagen worden tussen het oude denken en handelen (vaak met institutionele tunnelvisie) en het denken en handelen vanuit kernwaarden en cocreatieve verbindingen met de betrokkenheid van een veelvoud aan mensen en instituties.
In januari organiseren we verschillende internationale en landelijke skype en webinar sessies om inspiratie te delen rond maatschappelijk ondernemerschap thema’s.
Skype is tussen lokale STIR HUB ondernemer clubs met het oog op het implementeren van de innovaties. Webinars zijn voor iedereen maar met gelimiteerde interactie.
Het problematische besef dat onze huidige maatschappijvorm onhoudbaar is geworden door de enorme consequenties waar we een antwoord op dienen te vinden dwingt tot een transitie zonder precedent in de geschiedenis van onze landen én de mens. Hoe heeft het zover kunnen komen en waar zit de oplossing? Daar houden we ons in de Stad van Morgen al sinds 2009 mee bezig en ikzelf al veel langer. Naast eigen werk gebruik ik graag andere bronnen van inspiratie om tot inzichten te komen. Zo kwam de katholieke kerk (de oudste hiërarchische organisatievorm ter wereld) met de 3 niveaus van een menselijke samenleving. Het blijkt interessant om die in de transitie context te plaatsen.
De situatie die we kennen is deze:
De tekening toont een gelaagde samenleving waarin de bevolking (motivatieniveau) overvleugeld wordt door de sturende laag. De hoogste laag, die van de bewustwording en reflectie, wordt door de bestuurlijke laag geblokkeerd voor “het volk”. Bestuurders bepalen hoe we onderwijs krijgen, wat er betaald wordt met ons belastinggeld, hoe we het nieuws voorgeschoteld krijgen, maar ook hoe en met welke dynamiek we omgaan met de grote uitdagingen van deze tijd, enz. Deze laag wordt echter met name door korte termijn economische en politieke belangen aangestuurd. Ethiek wordt getoetst aan de belangen van die middenlaag waardoor de prioriteiten vaak evenredig worden afgestemd, niet proactief en innovatief maar kostbaar afwachtend en reactief, met alle huidige gevolgen van dien.
We zijn er echter allemaal over eens dat deze vorm van blokkerende, sturende tussenlaag het maatschappijbelang niet meer dient wegens de enorme consequenties (zie grijze wolk) waar het amper tot geen antwoord op heeft, vooral omdat het mede veroorzaker is ervan. Lang heeft men de issues nog kunnen verdoezelen door de belastingdruk en bureaucratie te verhogen of de consequenties uit machtsbelang te ontkennen maar uiteindelijk blijkt dat onhoudbaar. Zelfs bestuurders beseffen nu dat meegaan in ingrijpende verandering betere resultaten oplevert dan het blokkeren ervan. In verschillende gebieden (zoals de stad Eindhoven en Provincie Noord Brabant) zien we dat de bestuurders een stapje opzij doen, hun machtspositie opheffen om met autoriteit open te gaan staan voor een brede dialoog en innovatieve samenwerking. Hierbij staat ook het functioneren van de bestuurslaag zelf ter discussie. Zoiets doe je niet zelf maar samen met de andere maatschappelijke actoren die met elkaar duidelijke richtlijnen formuleren die voortkomen uit een nieuw maatschappijproces.
Het nieuwe plaatje ziet er dan zo uit.
In plaats van een hiërarchie ontstaat een proces-gedreven cocreatie, een samenwerking, waarbij het motivatieniveau (de mensen in de maatschappij) structureel betrokken wordt bij de grote ethische vraagstukken (het overwegingsniveau). In feite wordt de maatschappij opengebroken doordat de dogma’s een stap opzij doen en ruimte creëert voor integrale vernieuwing gebaseerd op bewustwording, empathie en cocreatie (bijvoorbeeld “de nieuw faciliterende overheid” en “nieuwe waarde-systemen in plaats van bank-schuld-dominantie”).
Stad van Morgen is mede aanjager van dit proces door al sinds onze oprichting in de “ongedefinieerde” ruimte, die in het midden ontstaat, te gaan staan en een onafhankelijke uitnodigende én verbindende rol te gaan spelen tussen de 3 niveaus die elkaar nu open en transparant beïnvloeden. Alle niveaus worden zo ineens op een geheel andere manier met elkaar gerelateerd dan in de hiërarchie van voorheen. Daar moet iedereen aan wennen, juist omdat de verhoudingen van autoriteit zich anders manifesteren dan toen er sprake was van macht. Niemand is meer de baas, iedereen heeft een vorm van autoriteit. De grote wereldwijde en lokale uitdagingen zijn nu sturend en ieder (groot of klein) draagt zijn/haar steentje bij op basis van inzet en gelijkwaardigheid.
Van lokaal naar wereldwijd
In Eindhoven hebben we deze ervaringen al sinds 2009 op kunnen bouwen, onder andere met de coöperaties AiREAS en STIR Academy. We hebben de cyclus al een keer geheel doorlopen waarbij elke deelnemer, inclusief de oude sturende organen, integraal veranderingen hebben doorgemaakt door ze onderling en met een hoger doel af te stemmen. Dit is een enorm precedent dat we nu ook gedocumenteerd wereldwijd naar buiten brengen.
Ondertussen is de Katholieke Kerk, met de charismatische en visionaire Paus Franciscus, de eerste wereldwijde organisatie die het goede voorbeeld geeft middels een encycliek en haar sturende dogma’s loslaat door uit te nodigen tot multidisciplinair dialoog en innovatie van alles tegelijk. Met dit precedent opent zich een nieuwe wereld waarin de hiërarchie een pas opzij doet en plaats maakt voor integrale samenwerkingsverbanden waar we als Stad van Morgen zoveel ervaring mee op hebben gebouwd. Het is een mooie voedingsbodem om de initiatieven met lokale partners uit te vergroten.
De Stad van Morgen (Stichting STIR) hanteert het complexiteiten-model van Jean-Paul Close om de grote uitdagingen inzichtelijk te maken waar de mens lokaal en in de wereld mee te kampen heeft. Dit leidt tot een groot aantal ingrijpende vernieuwingen en bijbehorende spanningsvelden. Close en zijn team van betrokken maatschappelijk ondernemers (Sustainocraten) worden vaak gevraagd om er over te vertellen op podia in binnen en buitenland. Dat komt onder andere omdat vanuit de Stad van Morgen het voorbeeld wordt gegeven in een concreet onderdeel van de transitie, de waardengedreven co-creatie.
AiREAS, STIR Academy en FRE2SH zijn daar voorbeelden van met betrokkenheid van duizenden mensen en evenveel functies. De invloed van deze maatschappelijk transities zijn zodanig zichtbaar dat het de nieuwsgierigheid en steun opwekt van bestuurders, ondernemers, wetenschappers en bevolkingsgroepen.
In de rest van de wereld zijn er soortgelijke groepen actief. Zij leveren ook baanbrekende innovaties die de oude wereld versteld doen staan en tot voor kort voor onmogelijk werden gehouden. De huidige reeks avondcolleges zijn proefsessies van Close om visies en ontwikkelingen te delen die in de wereld zichtbaar worden en ze een logische plek te geven in de transitie. De vraag die Close steeds aan zijn publiek stelt is: “Wat doen we met die inspiratie voor onszelf?”
Voedsel en mobiliteit
Twee colleges hebben al plaatsgevonden volgens deze aanpak. De thema’s sluiten aan op de waardengedreven actualiteit van “Global issues, local solutions, global application”, ofwel wereldwijde problemen eerst zelf lokaal aanpakken voor eigen gebruik.
Voedsel: Het college ging over de basisbehoefte voor de mens om zich te voeden en de afstand die wij tegenwoordig hebben tot de oorsprong ervan. Het bewustzijn dat gepaard gaat met de levenswijsheid over ons voortbestaan, de kwaliteit van het leven en onze relatie met de natuurlijke omgeving wordt teniet gedaan waardoor er situaties kunnen ontstaan zoals de klimaatverandering, opwarming van de Aarde, vervuiling, uitdroging van de Aarde, hongermigraties, enz. In het belang van de mens zelf als zelfbewust wezen is het nodig dat we onze relatie met de natuur herstellen, met name om er weer met een vorm van ethiek en gewetensbesef mee om te gaan. We zijn zo afhankelijk geworden van geld en de macht die eraan ontleend wordt dat we ons de basisvragen van ethisch bestaan niet meer stellen. We achten de schijn van overvloed normaal terwijl onze aandacht uitsluitend naar consumptie gaat, totdat een enorme crisis ons treft. De grote omslag dat door voedsel wordt veroorzaakt is niet zo zeer de terugkeer van intensiteit van arbeid op het platteland maar vooral die van onze verantwoordelijkheid naar onszelf door op zelfbewuste wijze om te gaan met onze natuurlijke omgeving en invulling van basisbehoeften. Het bewustzijn van ons eigen moleculaire bestaan, de interactie met microscopisch kleine levende wezens en de behoefte aan water en energie laat zich doordringen in ons gewetensbesef op het moment dat de schijn van overvloed plaats maakt voor schrijnende tekorten. Overal in de wereld is dat zichtbaar en komt steeds dichterbij. Voedselbanken, daklozen, werklozen, enz zijn zichtbare groepen die steeds meer moeite hebben om zich toegang te verschaffen tot de geldafhankelijke circuits. Er ontstaan initiatieven om voedsel (en drinkwater) dichter bij de medemens te brengen door consumptie en productiviteit weer aan elkaar te koppelen. In de 65% verstedelijking van de wereld is dat een enorme uitdaging, enerzijds door gebrek aan betrokkenheid van de stadsmens, anderzijds door de ruimtelijke en logistieke problematiek in en rondom steden voor effectieve voedselproductie en voorziening. Hoe zit de stad van morgen eruit? Een afhankelijkheid bolwerk in een wereldwijd machtspel? Of een parelende schakel van zelfredzaamheid en onderlinge harmonie?
In Eindhoven en omgeving experimenteert de Stad van Morgen met het FRE2SH concept dat de stedelingen uitnodigt zich coöperatief te betrekken bij hun eigen voedselvoorziening. Dat gebeurt enerzijds door een netwerk van boerderijen in de buurt van de stad in beheer te nemen en vruchtgebruik af te stemmen op burgerinzet, en anderzijds door een oude industrieel pand in Eindhoven te benutten voor indoor voedselproductie in een nagebootste natuurlijke omgeving. De ervaringen die opgebouwd worden worden gedeeld met de wereld middels dit soort colleges waarbij vooral het onbewuste en bewustzijn van de mens aandacht krijgt.
Mobiliteit
Het college vroeg zich af waarom er zoveel mobiliteit is van mensen? Wat bezielt de mens om zich zo heen en weer te bewegen? Het lichamelijke aspect van de mens heeft er in onze oorsprong voor gezorgd dat wij mobiel zijn om te zorgen voor onze voedselvoorziening. Maar nu voedsel voorverpakt en voorbereid aanwezig is in de supermarkt zou de behoefte aan mobiliteit zich hooguit beperken tot bevoorrading vanuit winkels en recreatie van de mens. Wat veroorzaakt dan al die verkeersopstoppingen en bewegingen van mensen van hot naar haar? De oorzaak wordt gevonden in wat wij “economie” noemen, ofwel onze afhankelijkheid van een geldsysteem. Om toegang te krijgen tot voedsel in winkels heeft men eerst geld nodig. Om aan geld te komen dienen wij te werken in een systeem. Het woon werk verkeer is een intense bezigheid waar een infrastructuur en activiteit mee is gemoeid.
Mobiliteit is niet voedsel gerelateerd maar geld
Het doel is niet om aan voedsel te komen maar aan geld. De voedselproductiviteit en stromen zijn weer een ander circuit dat er voor zorgt dat de voorzieningen dicht bij ons terecht komen in supermarkten en winkels. Mens en voorzieningen zijn redelijk dicht bij elkaar te vinden maar om met elkaar om te kunnen gaan in de nabijheid moet men bij wijze van spreken eerst de wereld rondreizen. Hoe groter de afstanden des te meer “economie” ook al ligt consumptie en behoeften invulling op meters van elkaar. De mobiliteit zelf is een belangrijk onderdeel van de economie. De voertuigen, infrastructuur, dienstverlening, het energieverbruik, parkeren, enz zijn allemaal geldafhankelijk en gedreven activiteiten waar een hele bureaucratie en geldsysteem aan wordt ontleend.
Close toont aan dat op elk front binnen mobiliteit exponentiële groeicurves te zien zijn die allemaal op zichzelf al tot een crisiselement zijn aangeland. De explosieve groei van de wereldbevolking en geldgedreven, systeemafhankelijke mobiliteitsbehoefte zet het crisisstuk alleen maar verder onder druk. Close maakt in de hele transitie discussie onderscheid tussen twee innovatie stromen:
* de systeemdenkers: dat zijn de mensen die mobiliteit en geldafhankelijkheid zelf niet ter discussie stellen en in het fragment van probleemsituaties vernieuwingen introduceren. We denken dan aan kleinere of zuinigere voertuigen, nieuw openbaar vervoer, ander vormen van energie, aangepaste infrastructuur, parkeerbeleid, enz.
* de cultuurveranderaars: dat zijn degenen die mobiliteit en geldafhankelijkheid wél ter discussie stellen en bijdragen aan het transformeren van de maatschappij door basisbegrippen van menselijkheid (gezondheid, veiligheid, voeding, enz) te koppelen aan bewustzijn, zelf en samen-redzaamheid, experimentele nieuwe omgangsvormen, toegepaste wetenschappen, enz. Als men dit doorvoert tot een uiterste dan zou geld en mobiliteit in zijn geheel teniet doen en in tussenfasen wellicht leiden tot vele directere lokale economieën en waardecreatie.
Spanningsveld
Zoals altijd is er een spanningsveld tussen de systeemdenkers en cultuurveranderaars waarin crisis en chaos een belangrijke rol speelt om beiden te voeden met een innovatiedrang. Stad van Morgen verbindt beide partijen door een hoger menselijk doel te stellen vanuit de definitie duurzame menselijke vooruitgang. Hierin kan zowel de systeemtransitie én cultuurverandering zich op elkaar afstemmen voor bevredigend resultaat voor beide uitersten. Zo is AiREAS actief op gebied van luchtkwaliteit en volksgezondheid waarin zowel infrastructuur, mobiliteit en energieconsumptie als gedragsverandering, sociale innovatie en bewustwording een even fundamentele rol spelen. Dan blijkt het spanningsveld zich niet te uiten in onderlinge strijd maar juist elkaar aan te vullen in de complexiteit naar nieuwe harmonieuze verhouding.
Het volgende proefcollege is op 22 oktober en gaat over gezondheid en zorgsystemen
Social media blinken uit in multimediale uitingen van kritiek op het geldgedreven systeem van een consumptie economie, de grote gevolgen op onszelf en het milieu, en de noodzaak tot verandering. Maar ondanks de originaliteit van de uitingen en de bijdrage in het bewustzijnproces wordt er maar bar weinig mee gedaan. Is dat zo?
Wat voorbeelden:
1. De natuur als heelmeester.
Miljarden jaren natuurlijke wijsheden staan ons ter beschikking. Toch wordt ons de nepwereld opgedrongen van chemische stoffen.
Een groot deel van onze maatschappelijke regels zijn gebaseerd op economische invloeden die ons tot risicovolle afstand tot de natuur hebben gebracht. Zo ontstaan de crisissen en wantoestanden in de wereld.
2. Onmenselijkheid in het onderwijs
Dit leuke contrast heeft het over het onderwijs in Amerika maar is natuurlijk ook van toepassing op Europa. Het schoolsysteem is afhankelijk van en gemanipuleerd door middelen die onder toezicht van inspecties beschikbaar worden gesteld door het systeem van de centrale overheid.
3. Selectiecriteria
Een andere, tot de verbeelding sprekende uiting gaat over “gelijkwaardigheid” in selectie procedures. Dit speelt natuurlijk niet alleen in het onderwijs maar ook het bedrijfsleven.
3. Klimaatverandering
Het onderstaande plaatje suggereert dat er ooit veel water onder deze brug stroomde. Recent stelde een politicus dat de volgende generaties er maar moesten wennen aan het idee dat ze een uitdroogde Aarde zullen bevolken.
5. Stijgende zeespiegels
Tegelijkertijd zijn er plaatjes in omloop van de vernietigende effecten van de stijgende zeespiegels als gevolg van ons stookgedrag met fossiele brandstoffen. Een groot deel van de kustgebieden verdwijnt onder water. Wat doen we met de miljoenen mensen die er nu wonen in enorme steden? Het probleem speelt nu, over 100 jaar niet meer.
6. Kappen van hout
Deze mooie afbeelding toont dat uiteindelijk wij onze eigen leefbaarheid omkappen.
7. Luchtvervuiling
De toekomst ziet er wellicht zo uit als we doorgaan met ons vervuilende gedrag. Zouden we het echt zo nonchalant ervaren?
8. Mobiliteitsvoorstellen
De bus is in alle opzichten een betere mobiliteit oplossing dan alle andere voertuigen bij elkaar.
9. Ruimte voor veranderingen
De complexiteit om veranderingen door te voeren wil vaak ontmoedend werken. Daarnaast wil men vaak onder “middelen” uitsluitend de beschikbaarheid van geld verstaan. Dat is natuurlijk gemanipuleerd terrein terwijl creativiteit in cocreatie en menselijke relaties veel doeltreffender werkt.
10. Gevoel van machteloosheid
En als men dan denkt dat een eenling in de grote wereld weinig invloed heeft dan is dit plaatje natuurlijk een steuntje in de rug.
Daarbij hoeven we voor aandacht natuurlijk niet uit te gaan van de irritatie die een mug veroorzaakt. Dat kan ook anders.
11. Stad van Morgen nodigt uit
Het maakt niet uit hoe groot of klein je bent. Je kunt altijd je omgeving uitnodigen tot jouw eigen nieuwe werkelijkheid. Als deze genoeg overeenkomsten biedt met het gewenste beeld van andere mensen, inclusief leidinggevenden uit de oude structuren, dan ontstaat er ook een verandering. Zelfbewustzijn, overtuigingskracht en doorzettingsvermogen zijn dan de basisingrediënten. Je spiegelt dan uitnodigend terug met een beter alternatief die men samen waar kan maken. De spiegel verschuift en "IK" kijk veel breder dan ooit te voren
Conclusie
Sociale media zijn een spiegel van wat er leeft in de wereld. We doen er iets mee vanuit onze eigen mogelijkheden. Soms komen we dan in aanraking met inspiratie dat ons verder brengt. Vaak is daar ook hulp aan gekoppeld. Zo hebben we de laatste jaren een energie verandering kunnen constateren. De negatieve krachten groeien maar de positieve tegenpolen organiseren zich nu steeds krachtiger.
De volgende maatschappij is al in de maak. Het omslagpunt nadert snel.
Kennis voor iedereen in de wereld, te beginnen in uw stad of wijk
In mijn visie is kennis en bewustwording een eigenschap van de mensheid die niet alleen beschikbaar dient te zijn voor de hoogste betaler of bieder maar voor iedereen. Het gaat namelijk niet om de cognitieve wetenswaardigheden alleen maar wat men ermee doet om vormen van vooruitgang te boeken. De informatie vrijheid van internet biedt ruimte voor ruis, manipulatie en informatievervuiling. De verantwoordelijkheid om het kaf van het koren te scheiden ligt in handen van de mens zelf volgens de criteria die men daarvoor toepast.
STIR (Stad van Morgen) wil kennis, vaardigheden en goede voorbeelden benutten voor onze duurzame menselijke vooruitgang volgens de uitdagingen van deze tijd. Dat vergt een toetsing van informatie op basis van een bepaalde visie, eigen ervaringen en “bewezen resultaten”. Om de informatie te delen gebruiken wij de faciliteiten van internet in combinatie met lokale bijeenkomsten voor overleg over de mogelijke lokale toepassing van de inspiratie. Overal in de wereld zijn inspirerende mensen bezig met duurzame ontwikkelingen. We kunnen allemaal van elkaar leren en de inspiratie zelf uitproberen, ongeacht de complexiteit. Door STIR op te zetten als een lokale HUB (zaaltje met goede internet verbinding en publiek) kan de hele wereld meedoen, of het nu inspiratie is uit eigen stad of land, of ergens uit de wereld. Het kan allemaal, live, zonder extra kosten dan het lidmaatschap. Wat men lokaal rekent voor de processen is aan de HUB master.
Global STIR Academy zorgt voor het kader, het inspiratie netwerk en de structuur. De HUB zorgt voor het lokale publiek, de keuzes en de vertaalslag naar eventuele lokale projecten. Drie voorbeelden:
De eerste online skype conferentie organiseerde STIR in 2009 in het toenmalige ICSE met Herman Wijffels als online preker
eerste HUB in Eindhoven werkt al meer dan een jaar en heeft 2 maandelijkse sessies in samenwerking met Fontys hogeschool
Gesprekken zijn gaande met Madrid, Barcelona, Budapest, Brussel, wijken in Eindhoven, Taipee, Miami, enz
Op 29 April neemt STIR deel per skype aan het wereldcongres over armoede in Madagascar
Online spreker en panellid
Hoe werkt het?
STIR werkt op basis van lidmaatschap (zo wordt het een wereldwijde coöperatie voor duurzame vooruitgang) en wederkerigheid. Dit laatste betekent dat als het netwerk inspiratie van u afneemt u er evenredig 1 op 1 voor terug krijgt op afroep en planning. Als u alleen maar afneemt dan zijn er kosten aan verbonden maar als u ruilt dan heeft u honderden sprekers tot uw beschikking zonder kosten. De kunst is om er wat lokaal mee te doen door kennis in de praktijk uit te voeren.
De HUB, sprekers en inspiratiebronnen binnen STIR ontwikkelen ook een wederzijdse waardebepaling volgens STIR criteria van een “betere wereld” waardoor de populariteit van elk kan worden gemeten. Daar doen we ook wat mee, gebruik makend van de lidmaatschap gelden en de fondsen die zich ontwikkelen. Wat precies dat wordt tzt bekend gemaakt en heeft altijd te maken met duurzame menselijke vooruitgang.
Stad van Morgen 