Het debat tijdens de algemene beschouwingen in de tweede kamer gaat over systeempolitiek, macht en geld. In het onderstaande plaatje geef ik het spanningsveld weer van de huidige werkelijkheid.

De geschiedenis heeft ons getoond dat het spanningsveld onderhevig is aan cyclische patronen die te maken hebben met de menselijke en universele natuur. Als het spanningsveld de mens en het systeem uit elkaar drijft dan kan het breken. In het verleden ontstond dan burger opstand, oorlog of het algehele verval en zelfs verdwijnen van een maatschappij.
In onze huidige werkelijkheid loopt deze spanning al geruime tijd steeds hoger op. Uit het plaatje blijkt dat dit twee kanten heeft, de mens en het systeem, die beide verantwoordelijk zijn voor het veroorzaken en oplossen van de stress. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Aan de kant van het systeem staat de democratie met veel conservatieve neiging tot behoud van verworven rechten en handhaving van plichten. Na een grote piek van welzijn in de cyclus stijgt de spanning om dit welzijn systematisch in stand te houden door de afhankelijkheden die de burger eraan ontleent. Aan de menskant ontstaan de symptomen van menselijke stress die zich gaandeweg opbouwt (armoede, werkloosheid, verschillen tussen rijk en arm, voedselbank, criminaliteit, enz). De mens wordt uitgedaagd de eigen verantwoordelijkheden in ogenschouw te nemen om welzijn te behouden of opnieuw op te bouwen. De natuurlijke mens is dan erg creatief maar vaak niet direct passend in het oude systeembelang. Er ontstaat een uniek spanningsveld tussen vernieuwende en conservatieve krachten die de natuurlijke weg opzoeken.
Transformatie Economie
(Download hier een praktische uitnodig bestuurdersregio Eindhoven GemeenteSustainocratie (1) )
Om de spanning te ontlasten heb ik de Transformatie Economie (Sustainocratie) geïntroduceerd. Dit is voor mijn gevoel en inzicht een noodzakelijke aanvulling op de democratie en even menselijk. De Transformatie Economie groeit als het spanningsveld zich vergroot en krimpt als het spanningsveld zich verkleind. Dit is nieuw en heeft zich nog nooit vertoond in onze geschiedenis. Voorheen werd transformatie ingegeven door een breuk waarna men opnieuw kon beginnen. Dat kunnen we ons in de huidige wereldmaatschappij niet meer permitteren. Het is ook niet nodig omdat onze kennis over de menselijke complexiteit gigantisch is toegenomen en wij ook daarin verantwoordelijkheid kunnen nemen in onze structuren.
Het aanvaarden van Sustainocratie is lastig voor de oudetijdse machtsstructuren maar in tijden van groeiende spanningen en onzekerheden is het juist de redding van die macht. Men laat wat macht los en doet mee aan Sustainocratie met autoriteit waardoor de macht zich via de transformatie weer bevestigt.
De Transformatie Economie plaatst zich buiten de systeem werkelijkheid richt zich op de kern van de menselijke welzijnsuitdagingen door “het systeem” uit te nodigen naar de mens kant en niet andersom. Sustainocratie is geen aparte maatschappij noch instelling. Het is een serie van transformatieve coöperaties rond specifieke menselijke kernzaken. De transformaties hebben een effect zowel op de menskant als de systeemkant. Daarom doen alle kernpartijen mee (overheid, ondernemerschap, burgers en wetenschap).
Met deze aanpak wordt in Eindhoven en Noord Brabant projectmatig ge-experimenteerd. Het is vooralsnog in een pioniersfase. De eerste resultaten zijn zo bemoedigend voor alle betrokken partijen dat het steeds meer steun krijgt. De Transformatie Economie voegt met Sustainocratie een belangrijke variabel toe aan de succesfactor van duurzamer maatschappelijke en economische ontwikkelingen:

In de, op natuurwetten gebaseerde, formule activeert “Transformatie” zich vooral als groei hapert, gevolgen te groot worden, concurrentie noopt tot verandering of lokale harmonie onevenwichtig is geraakt. In een “normale” duurzaam vooruitstrevende maatschappij is “transformatie” maar een klein percentage van de werkelijkheid maar kost wel de nodige moeite omdat het richting bepalend is door in te gaan op veranderprikkels. Lokale balans of onbalans kan daarbij uitstekend helpen om prioriteiten te bepalen. De onzichtbare variabel in deze formule die we er zelf aan toe kunnen voegen is “graad van integraal bewustzijn” hetgeen een toegepast leerproces weergeeft op basis van ervaringen, samenhang en open kijk op het leven zelf.
Jean-Paul Close
Sustainocratie, de huidige werkelijkheid en de Transformatie Economie
jp@stadvanmorgen.com
Ik probeer kort en bondig te zijn. De schrijver hanteert de begrippen alsof ze allemaal absoluut zijn. Niets is minder waar. Er is nergens in de wereld behalve in Indonesia sprake van democratie, zeker niet in Nederland. Democratie is een veelvuldig misbruikte staatsfilosofie die slechts wordt genoemd om de beeldvorming te versterken bij de politieke partijen en de arme burger. Er is nergens sprake van Transformatie Economie. De global free trade draaft nog steeds als een hongerige wolf de wereld rond om te verslinden wat die verslinden kan. De natuurwetten worden nog steeds eigenlijk nog harder vertrapt door de conceptuele ontwikkelingen, die gedreven worden door honger naar macht en historisch materialisme.
In Nederland wordt het menselijk kapitaal ook stelselmatig vernietigd door mensen die naar de vijftig gaan niet meer te laten participeren in de maatschappij, terwijl men zo hypocriet is om te verkondigen dat de betaalbaarheid van de pensioenen en de zorgmaatschappij in stand moet worden gehouden door dit menselijk kapitaal zogenaamd door te laten werken tot 67 jaar. Zo kan ik nog verder doorgaan om te bewijzen dat dit academisch geleuter een bijdrage levert aan de harde werkelijkheid die alleen maar uit is op persoonlijk of groepsgeorienteerde machtswellust en historisch materialisme. De individualisering en privatisering die door Lubbers is ingezet in de zeventiger jaren heeft alleen maar geleid tot de verharding en vereenzaming van de mens in Nederland. Die trend is ook merkbaar buiten Nederland. De mens is een keihard opererend wezen geworden die niets en niemand ontziet: ikke ikke en de rest kan stikken! Het autonoom proces van de natuurlijke ontwikkeling wordt bijna nergens gerespecteerd. Er is nergens sprake van sustainocratie. Wel in de gedachtenvorming, maar zodra dit het individueel belang gaat aantasten wordt het als beeldvorming misbruikt. Ik prefereer de practische implementatie van duurzame ontwikkeling zowel topdown als bottom-up, die rekening houdt met het onbezonnen machtsvertoon van de grootste gemene deler. Terug gaan naar de menselijke maat. Probeer Integrated Medical Care te ontwikkelen, holistische participatie, integraal denken en interdisciplinair handelen etc. Lees verder mijn commentaren hier: http://www.binnenlandsbestuur.nl/sociaal/nieuws/plasterk-bindt-strijd-aan-met.9093589.lynkx
Marshal Manengkei – Chairman of the Board / PT. ABM Entex Indonesia & MM Sustainables and MultiMedia Ltd, The Netherlands
Dank voor uw reactie. Ondanks de veelal juistheid van uw kritische algemene observaties over de “oer-kwaliteiten” van de mens hanteert u zelf een toonzetting die deze onderstrepen. We zijn allemaal “mens” en hebben de mogelijkheid om die kwaliteiten voor onszelf ter discussie te stellen door zelfreflectie en gedrag aanpassing. Pas daarna kunt u anderen vragen er misschien een voorbeeld aan te nemen of gelijkgestemden uitnodigingen tot het nemen van verantwoordelijkheden die passend zijn bij deze inzichten. Dat is tevens de basis van Sustainocratie en de Transformatie Economie die beide wel degelijk bestaan en sinds 2010 wordt toegepast in experimentele fase in de stad Eindhoven na een voorbereiding van ruim 10 jaar. We kunnen het erover eens zijn dat er een lange weg te gaan is voordat deze evolutie gemeengoed wordt en ons zelfs afvragen of het ooit gebeurt? We kunnen de grote “foute” mensheid blijven erkennen en ons ernaar schikken uit onmacht of zelfvertrouwen putten uit het eigen idealisme dat het anders kan en dit ook in praktische zin gaan vertegenwoordigen. Dat laatste is de insteek van alle menselijke en institutionele partners die de uitnodiging hebben aanvaard om actief deelgenoot te zijn van de transformatie in plaats van kritiek te blijven leveren op anderen over het uitblijven ervan en de eigen crisis die men erdoor beleeft. Dat geldt ook voor de suggestie voor Integrated Medical Care. GroZ is een in opstart fase verkerende multidisciplinaire sustainocratische samenwerking in de Nederlandse maatschappij waarin gezondheid en zelfredzaamheid centraal staat met faciliterende regionale ondersteuning middels moderne instrumenten. U bent van harte uitgenodigd om mede verantwoordelijkheid te nemen, eerst lokaal om het proces zichtbaar te maken daarna wereldwijd.
De mensheid is in transformatie en gelukkig worden steeds meer mensen “wakker” die ook de moed en daadkracht hebben en zich verbinden om ruimte te scheppen waar menselijkheid en haar duurzame vooruitgang centraal staan.
De basis van voedsel, veiligheid, gezondheid, een dak boven je hoofd, leren en toegepaste kennis zijn daarin kernfactoren voor een harmonieuze maatschappij. Wat voor ieder mens toegankelijk dient te zijn.
Transformatie Economie bestaat dus, dat kan niet genegeerd worden! Zij wordt vanuit een Coöperatie al toegepast hier in Eindhoven, waar velen bij betrokken zijn en verantwoordelijkheid in nemen.
Als je persoonlijk oordeelt over een ander probeer je je te verheven boven die ander, om zelf beter in het “licht” te komen te staan. Ook dat is het vertrappen van een natuurwet, dus ook van jezelf. Ik nodig je van “mens” tot “mens” uit echt stil te staan en eens echt te kijken naar Sustainocratie en Transformatie economie en welke mogelijkheden dat biedt voor de mensheid, lokaal en globaal. Niet snel, maar open, vanuit vertrouwen en positiviteit, dat is wat de wereld nodig heeft.