Het 9e avondcollege stond in het teken van de reflectie over de afgelopen 8 colleges in 2013. Wat heeft het met je gedaan? Wat heb je ermee gedaan? Aan het woord kwamen degenen die ervaringen wilden delen.

1e Spreker: Ben Nas

Ben is de enige van alle deelnemers die de hele reeks heeft meegedaan door alle 8 de colleges bij te wonen. Na een korte presentatie over zijn achtergrond bood Ben ons een reis langs alle colleges.

Het viel op dat Ben geïnspireerd was geraakt door zowel de muzikale intermezzo’s als de verwijzing naar de harmonieuze verbintenissen waaruit het leven bestaat. Dit werd ook bevestigd in de conclusies.  Ook de uitdaging om de presentatie te doen heeft voor hemzelf veel reflectie opgeleverd. Ben past nu zijn kennis toe in VE2RS en organiseert de eerste Permament Beta van STIR in Gestel.

Hier kunt u de presentatie van Ben downloaden Terugblik STIR college 2013

2e Spreker was een Spreekster: Diny Ceelen

Diny had kennis gemaakt met deze introductie over Sustainocratie op YouTube

Ze was bij het filmpje terecht gekomen na een professionele keuze om wat te doen met het thema “duurzaamheid”. Al zoekend op internet was het filmpje een feest van herkenning geworden omdat ze zo haar opleidingen (zoals geschiedenis) en de zijn/doen ontwikkeling van zichzelf en haar werkgever in verband kon brengen met de chaos die ze beleefde en steeds leidde tot discussies en negatieve situaties. Ze vroeg om ruimte in haar werk om op zoek te gaan naar inspiratie en kreeg die.

Diny leerde de positieve kant inzien van het bewust-worden door het grotere geheel te zien. Ze begon anders om te gaan met het leven en de omgeving, inclusief haar werk. Diny raakte de angst kwijt om zichzelf te zijn en vanuit haar eigen ik-wording te redeneren in de uitvoering van haar werk en haar privé leven. Allerlei nieuwe inspiraties begonnen zich te openbaren. Een reis naar Afrika met hulpverlening samen met haar dochter, bezoeken in Nederland bij verduurzamingsinitiatieven, omgaan met onverwachte gezondheid problemen in haar omgeving, enz brachten haar steeds verder.

Ze volgde een aantal colleges die een verdere bevestiging werden van de weg die zich manifesteerde en waar ze ondanks nieuwe momenten van onzekerheid en chaos mee om leerde gaan.

3e spreker (wederom een vrouw): Nicolette Meeder
Nicolette is de gastvrouwe van STIR, contactpersoon en sparringspartner voor 1 op 1 ondersteuning van de deelnemers. Nicolette besloot een verhaaltje voor te lezen over de verschillende manier van kijken naar de werkelijkheid “misschien zie ik het wel anders”. Haar doelstelling is om het bewustwordingsproces innerlijk te helpen borgen bij mensen en het uit te dragen in de maatschappij middels de ontwikkeling van de STIR Academy, lokaal en via hubs internationaal.

Na een korte interactie met het publiek bleken de deelnemers vooral enthousiast over het gevoel dat Nicolette projecteert in de colleges dat “iedereen zichzelf mag zijn” en dit vertrouwen ook wint door haar scherpe interactie op momenten dat het nodig blijkt. Twee van de aanwezigen hadden doelbewust gebruik gemaakt van de 1 op 1 interactie met Nicolette tussen de colleges door, vaak om te reflecteren over de persoonlijke situaties of processen. Men liet weten dat men die 1 op 1 interactie enorm verrijkend had gevonden. Ruim 20% van alle deelnemers had daar gebruik van gemaakt, direct of verbonden aan een project.

Jean-Paul Close sloot af met een korte bevestiging dat elk persoon de bewustwording op een geheel eigen manier doormaakt en verwerkt op basis van persoonlijke belevingen. Hoe meer je roert (de naam STIR van de academie betekent “roeren”) met je eigen leven des te meer reflectie momenten er zijn om de verrijking via bewustwording te bewerkstelligen. Dat geeft ook aan dat leeftijd en levensinstelling een belangrijke rol speelt hierin. Jason, een 20 jarige deelnemer, had kennisgemaakt met STIR door deelname aan het 12.12.12 jongeren programma. Hier was een mooie, uitdagende video-opdracht uit voortgekomen voor generatie genoten in Europa.

Jason keek nieuwsgierig naar de beleving van de oudere deelnemers en kon het allemaal nog maar moeilijk bevatten. Misschien moeten we een keer een aantal STIR sessies richten op de jongeren ook al is de inspiratie tussen generaties ook fundamenteel voor het vertrouwen in de eigen ontwikkeling van de jongerem. Docent Peter en regelmatige deelnemer heeft moeite met de uitspraak van Sustainocratie maar niet met het begrijpen ervan dat gaande weg “gemakkelijk” blijkt. Hij past het toe op zijn eigen onderwijs uitdagingen die nog maar moeizaam geïntroduceerd kunnen worden maar waar hij stapje voor stapje vooruitgang in boekt. Hij krijgt erkenning van en waardering van de ouders van jongeren die met een “stempeltje van het systeem” gemarkeerd zijn maar bij hem leren zichzelf te zijn met alle mogelijkheden die het leven hen biedt en Peter vanuit zijn eigenheid en openheid ook uitstraalt.

De STIR Academy zou kunnen leiden of helpen tot het nieuwe onderwijs, de nieuwe bedrijfsvoering, de nieuwe persoonlijke beleving van de maatschappelijke werkelijkheid. Teruggrijpend  naar de tekening van de Diny over ik/maatschappij toonde Jean-Paul de spiegel die eerst ons bewustzijn vormt vanuit de maatschappelijke cultuur en daarna omdraait zodat wij vanuit ons bewustzijn de maatschappij vormen. Die doorbraak komt met de hulp van een groter werkelijkheid, het universum dat zich manifesteert via het leven op Aarde en ons bewustzijn bereikt als we er klaar voor zijn. Op dat moment staan we anders in het leven en gaan wij anders om met de vorming van de maatschappij die zich langzaam aanpast aan de vernieuwing die zich zo manifesteert.

“Wanneer het bewustwordingsproces als een klavertje 4 wordt beleefd dan vloeit het geluk vanzelf”, Jean-Paul Close

Borrel

Aansluitend hebben we het glas geheven op het nieuwe jaar. Tijdens de informele interactie kwamen de tongen verder los. Rustem, de enige deelnemer van Turkse komaf, reflecteerde openhartig: “Iedereen doet wel zo lyrisch over de colleges maar ikzelf had lange tijd geen enkel houvast. Pas in college 7, toen Wiet van Meel zijn verduurzamingsmodel presenteerde, begonnen bij mij de kwartjes te vallen. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Ik heb modellen nodig om mij houvast te geven”.

Het gesprek met Rustem kwam verder in een stroomversnelling over complexe beleving die mensen van buitenlandse afkomst hebben als zij in Nederland komen wonen. De nieuwe generaties hebben ook hun bewustzijnsproblemen. Daar kunnen we samenwerkend betekenisvol een bijdrage aan leveren. Zo deelde hij spontaan “In Turkije hebben wij een sterke autoritaire hiërarchische cultuur. Pas nu, na al die tijd, kan ik zonder reserves mijn mening delen tijdens de colleges “omdat het mag”. Tussen al die afgezonderde buitenlanders in Nederland zit zoveel onbenut vakmanschap, heimwee en gebrek aan verbinding. Daar kunnen we wat aan doen vanuit “bewustwording”.

Het volgende avondcollege, op 4 februari, gaat dan over “de multiculturele samenleving, eigenbeeld en zelfbeeld, en duurzaam samen leven”. Aanmelden kan nu al.