Mijn fiets stalde ik pal naast een stevig oldtimer uit 1928 die op de Vestdijk geparkeerd stond. Het is het beeldmerk van de trekkende Argentijnse familie Zapp die door Floortje Bessing al uitgebreid was geïnterviewd tijdens hun reis door Tanzania. Bij binnenkomst in de Expat Hub werd ik als oude bekende omhelst door een vrouw die zich bekend maakt als “die van die auto”. Het bleek Candelaria Zapp te zijn, of Candy in het Engels (twee totaal verschillende betekenissen maar wel toepasselijk voor deze trekkende moeder van 4 en vrouw van Herman “her man” Zapp), die zichzelf zo zonder enige weerstand spontaan bekend maakte. Ik was in het gezelschap van Milagros Maldonado, de populaire en onvermoeibare voorzitster van de Latijns Amerikaanse vereniging in Eindhoven die deze ontmoeting mogelijk hadden gemaakt. De middag werd omlijst door de ongekende kwaliteiten van de Argentijnse gitarist, Daniel Fanego. Het echtpaar Zapp vertelde uitgebreid en met veel humor en plezier over hun droom, de manier waarop ze vol vertrouwen in elkaar en met hun gevarieerde omgeving de uitdagingen onderweg hebben opgelost, en over hun dromen voor de nabije toekomst.
Op naar Syrië
Terwijl ik samen met Milagros de familie Zapp uitzwaaide op hun weg naar het pizza eten in huize Natalia, die het gastgezin bij zich had ingesloten, kon ik mijn fiets laten staan om meteen in Syrië terecht te komen. De Argentijnse sfeer in de Hub werd omgetoverd tot een Syrische avond van ontmoetingen, samen eten en dansen. De catering werd verzorgd door Mohammed en een groep vrienden. Rechtstreeks of via Snapfood kon men zich aanmelden. Na afloop van het lopende buffet werden we getrakteerd op een beeldschone buikdanseres waarna we in een kring met zijn allen met de voeten van de vloer konden. Een en al gezelligheid, gemoedelijkheid, sfeer, verbondenheid met mensen uit Nederland, Afghanistan, Syrië, België, Venezuela en wat allemaal nog meer meedeed aan de Syrische avond.
7 minuten fietsen naar Iran
Dezelfde avond hield het Iraanse paar Mohsen (actief in mijn COS3i muziekkring en nauw betrokken bij Sustainocratie) en zijn vriendin een housewarming party. Het was 7 minuten fietsen naar hun huis in Woensel. Daar trof ik een grote gemengde groep mensen aan uit de verschillende kringen van deze twee geweldige mensen. Rusland, Iran, Roemenië, Nederland, Japan, India, noem maar op waren uiterst familiair en muzikaal aanwezig. We werden natuurlijk getrakteerd op spectaculaire muzikale uitspatting van deze talentvolle mensen die geen moment voorbij laten gaan om hun passie te laten horen en beleven.
De muzikale hoogtepunten waren in de voorkamer terwijl de achterkamer, keuken en tuin (achter mij en de foto) gevuld waren met vele vrienden van het paar die in gesprek waren, dansten of lekker van de vele hapjes konden genieten. Soms werd het lekker baldadig en het zingen oorverdovend vals….maar de housewarming? Die was geslaagd!!!!
Einde wereldreis?
Zo maak je op een zaterdag een wereldreis op de fiets en merk je dat culturen bestaan uit mensen die allemaal hetzelfde willen: gezelligheid, samenhorigheid en liefde voor en met elkaar. Geen spoor van alle drama’s die de media en politici ons willen doen geloven. 99.99% van de wereldbevolking is vreedzaam en liefdevol. Die 0.01% van politieke economische belangen, die baat schijnen te hebben bij media beïnvloeding, oorlogvoering, opruien tot haat, concurrentie en nijd, hebben hun langste tijd gehad.
Dan kunt u natuurlijk zeggen dat ik op mijn fiets in Eindhoven maar een eenzijdig beeld voorgeschoteld krijg. Misschien is dat zo. Maar op dezelfde dag kreeg ik de laatste blog toegestuurd van onze eigen wereldfietser, Mark Koelen. Hij neemt de lange route maar komt tot dezelfde conclusies. Lees zelf…
Stad van Morgen 
Wat een prachtig schrijven, ook een reis voor jou.