Op zaterdag 28 April, de dag na Koningsdag, hielden wij ons festival in het wijkcentrum Fab28 te Stratum. Het was gericht op het betrekken van wijkbewoners bij activiteiten in de wijk die uitgelegd kunnen worden volgens het sustainocratische principe van samen werken aan onze menselijke kernwaarden. Dit vertegenwoordigt een hele andere energie dan de brood en spelen mentaliteit van een Koningsdag of de commerciële festivals in de binnenstad. We stimuleren juist zelfbewustzijn, zelfleiderschap, samenwerking, cocreatie, het creatieve en oplossingsvermogen van een ieder onder ons.

Wij noemen dit Sociale Inclusie maar daar krijg je alleen een beeld bij als je een keer hebt meegedaan. Het is anders dan we gewend zijn, breekt onze comfortzones in gruzelementen en opent de emotionele ruimte voor allerlei nieuwe gewaarwordingen en persoonlijke parelmomentjes. Het is derhalve een festival waarin niet ratio de hoofdtoon voert maar juist de emotie.

Het festival ontstaat dan ter plekke. De ingrediënten zijn met veel moeite bij elkaar gebracht door het organiserend team maar binnen het kader van de locatie en het hoger doel mag het hele festival zichzelf manifesteren door de inbreng van een ieder die daar behoefte aan heeft. Dat maakt de uitkomst redelijk onvoorspelbaar en gebeuren er dingen die niemand heeft voorzien. Dat het mag, dat het kan en dat het ons allen wel gevalt is de hoofdprijs van de dag.  Zelf heb ik de dag ervaren in pieken van emoties, zowel in vreugde als pijn. In naspraak met allerlei deelnemers, aan de workshops of de gebeurtenissen, de spontane ontmoetingen, de onderlinge oude en nieuwe banden, vervulde en onvervulde verwachtingen, eigen inzet en inbreng, persoonlijke uitdagingen en grensoverschrijdende momenten, kregen we soortgelijke feedback over wisselende, intense emoties die de dag zo rijk maakten.

Natuurlijk zijn we dankbaar voor de onvermoeibare, creatieve en vaak onnavolgbare inzet van Lenneke Timmermans in het hart van de organisatie. Van het team van Fab28 dat alles faciliteerde, en de bijdragen van de Koffie-eend, de Pizza-tuktuk, kraampjes houders, workshops, dans, zang, muzikale omlijsting en intense hoogtepunten. Als ook natuurlijk de hulp en steun van onnoemelijk veel mensen en kleine organisaties die bekendheid gaven aan het festival, hun spullen uitleenden of zichzelf beschikbaar stelden. Hartverwarmend en ontroerend.

Hier volgen foto’s die een slechts een visuele impressie geven. Ikzelf zal de dag nooit vergeten, heb weer veel geleerd, ook over mijzelf, en ben nu alweer met allerlei partners bezig met de volgende emotioneel verbindende hoogtepunten.