Al jaren maak ik mij hard voor de coöperatieve samenwerking tussen woningbouw corporaties en de huurders. Het is een perverse economische gedachten in de stad dat de burger een financiële melkkoe is die via de noodzaak van leefmechanismen (voedsel, wonen, zorg, onderwijs) structureel uitgemolken kan worden. Een krappe huurvoorraad en totaal gebrek aan interactie met het verhuurbedrijf zorgt voor een makke huurder die al lang blij is met een woning en vooral geen schennis gaat schoppen uit eigenbelang. Dat daarvan geprofiteerd wordt door de verhuurders is duidelijk en die houden hun deuren zo lang mogelijk gesloten voor de invloeden van hun “klanten”.
De nieuwe woning-wet zou het mogelijk moeten maken dat huurders zich in coöperatief verband verenigen voor beheer, onderhoud en voorzieningen in hun panden MET de hulp van de woningcorporaties. Lees hier meer.
Laten we er vooral veel gebruik van maken zodat we ook onze energiezaken via dezelfde gemeenschappelijke belangen tot een oplossingen kunnen brengen en de gezinskosten structureel kunnen verlagen. Ruimte is geschapen, we zijn benieuwd naar de bevindingen, de weerstand die men aantreft en vooral de goede voorbeelden die we kunnen delen met elkaar.