Deze blogserie van 20 over de grote omslag wordt u aangeboden door Jean-Paul Close, grondlegger van de Stad van Morgen (Stichting STIR) en Sustainocratie, initiatiefnemer van samenwerkingsverbanden AiREAS, STIR Academy en FRE2SH.

Blog 16: Zelf-organiserend vermogen

Een van de grootste euvels van alle tijden is de hiërarchische manier van menshouderij. Vanuit de natuurlijke oorsprong van de mens heeft hiërarchie-vorming een duidelijke logica om de eenheid van een gemeenschap te bewaken terwijl de leden van de groep in een bewustzijnsproces verkeren waarin alle fasen van de complexiteiten cyclus doorlopen worden. Het leiderschap werd dan ook vaak uitgevoerd door de matriarch, de ervaren moederlijke vrouw die gezondheid, veiligheid en cohesie nastreeft terwijl de mannen zorgen voor de voedselvoorziening en verdediging van de groep. Gaandeweg, door de groei van de groepen, gedwongen migraties, confrontaties, oorlogsvoering, mannelijke religievormen is echter het leiderschap vermannelijkt, ge-ent op systeem-ondergeschiktheid, groei en concurrerende confrontaties. De introductie van geld als handelsinstrument is daar een voorbeeld van dat nu een uit de handen gelopen piramide structuur van belangen vertoont die structureel de menselijke waarden leegzuigt. Politieke en economische ondergeschiktheid en individualisme is de maatschappelijke norm in plaats van de spirituele kern van samenhorigheid, gezondheid, veiligheid en duurzame progressie.

De laatste millennia hebben in het teken gestaan van de ontwikkeling van deze maatschappijvorm die uiteindelijk een stadium heeft bereikt van hoogtepunt in vermannelijking en absoluut dieptepunt in morele bezieling en organisatie. Alle crisissen die we voor onze kiezen krijgen hebben hiermee te maken en tonen de absolute noodzaak om de essentie van het menselijke bestaan weer te ontdekken en ontwikkelen. Wij leven niet meer in de prehistorie waarin de matriarch het huishouden deed in de grot bij afwezigheid van de jagende man. We leven nu in een tijdperk dat er op Aarde geen ruimte meer is voor grote volksverhuizingen noch voor alles vernietigende “mannelijke” confrontaties. We zijn erop aangewezen om de harmonieuze verhoudingen tussen het mannelijke en vrouwelijke te ontdekken die de basis vormen van het leven zelf en nu ook doordringen in ons bewustzijn en onze organisatievormen.

Het gezin als bron van inspiratie
Het gezin bestaat uit man, vrouw en kinderen.  Het is de verpersoonlijking van een harmonieuze, duurzaam vooruitstrevende maatschappij. Man en vrouw vertegenwoordigen de harmonieuze interactie tussen het doen en zijn met de kinderen als evolutionair resultaat. Er zijn geen hiërarchische verhoudingen, niemand is de baas en de basis van vooruitgang is Sustainocratisch:

• Voedsel (en water)
• Gezondheid
• Veiligheid (inclusief huisvesting en kleding)
• Zelf redzaamheid
• Zelf bewustzijn

Deze basisprincipes zullen we allemaal herkennen als we eenmaal een gezin hebben gevormd en in bewustzijn zowel de zorg voor elkaar als de waarden gedreven interactie met onze omgeving vorm geven. Het gezin heeft een zichzelf organiserend vermogen dat voortkomt uit de oerbeginselen van onze diepste spirituele banden. Zo selecteren we onze partner, krijgen we kinderen, steunen we elkaar in de levensprocessen en ondergaan we het leerproces door ervaringen op te bouwen en met elkaar te delen.

Deze presentatie van leermeester Prof. Paul de Blot en sparring partner in de Stad van Morgen kan ik aanbevelen. Het zal u helpen in uw eigen processen.

Zelf organiserend vermogen
De mens wordt in spirituele vrijheid geboren, aldus Paul de Blot, maar ook de wetenschap die in de Stad van Morgen wordt gehanteerd. Het zelfbewustzijn is een keuze instrument die ons steeds in verwarring heeft gebracht tussen onze hebzucht en bestaansdrang. Het innerlijke inlevingsvermogen over wat ons zorgen baart of gelukkig maakt is ook van toepassing op de andere mensen. Empathie is die verbindende kracht die ons zelfbewust doet inleven over het lot van anderen mensen. Bij vriendschap is dit een natuurlijk proces dat diep van binnen tot stand komt en de betrokken personen aanzet tot een band van onvoorwaardelijke liefde. In een oorlogssituatie leidt dit tot overleven, in een gezinssituatie tot de evolutionaire kracht van voortplanting.

In dit filmpje praat ikzelf over het zijn en doen als evolutionaire krachtvelden waar we in onze spirituele vrijheid van keuzes en doorbraken in ons bewustzijn ook hele maatschappijen mee vorm kunnen geven, gebruik makend van de familiaire essentie van duurzame menselijkheid.

In de Stad van Morgen hebben we het steeds over de mensheid als de wereldwijde multinational van grandioze een-pitters. Het is een verwijzing naar de absolute individuele, spirituele vrijheid van elke mens als onderdeel van het grote geheel en de vriendschappelijk samenwerking die ons verbindt aan de duurzame menselijke evolutie. Door Sustainocratie te definiëren als model van vrijheid van keuze binnen de context van menselijke basisbelangen ontstaan vriendschappelijke samenwerkingsverbanden die net zo resultaatgedreven zijn als dat van een gezin. Er zijn geen bazen, geen hiërarchische verhoudingen noch eigendommen, uitsluitend zelfbewuste hogere doelen die de harmonie en het welzijn van de gemeenschap waarborgen door er allemaal samen aan te werken. Het leiderschap wordt vorm gegeven door het gemeenschappelijk doel dat men nastreeft in plaats van het belang van enkelingen.

Pijn verbindt
In de manier waarop ik het zijn en doen met elkaar heb verbonden zien we dat hebzucht uitmondt in chaos net als Paul aangeeft in zijn presentatie wanneer hij verwijst naar de eindigheid van de materiële wereld en de oneindigheid van de spirituele. Materiële hebzucht leidt tot verval zoals groei nooit oneindig door kan gaan in de materiële wereld. De pijn van de dood, de crisis, het verval en verlies is echter wel de prikkel die leidt tot nieuwe fasen van bewustzijn. Als we rond om heen kijken zien we veel menselijk leed dat door de mens in zijn geheel wordt veroorzaakt omdat wij het empathische vermogen niet structureel toepassen in onze grote maatschappelijke structuren maar deze hebben gebaseerd op macht en hebzucht, de dodelijke virussen van het bewustzijn. De pijn die op termijn ook onszelf raakt is de motivatie om te komen tot nieuwe verbindende krachten die als een bevrijdende kracht ons zelfbewust lostrekken van de zuigkracht van de dood. Diep in ons willen wij leven. Pas als de pijn en angst ons bereikt zoeken we verlichting in bewustwording en verbindingen met anderen. We kijken naar de catastrofes van kanker, ziektes, klimaatverandering, vervuiling, armoede en oorlogen in de wereld en worden bewust van onze innerlijke verantwoordelijkheid, ongeacht de positie die we bekleden in de oude macht en hebzucht gedreven hiërarchieën van de oude tijd. We breken door in onze bevrijding en ontmoeten ons zelf-organiserend vermogen om de meest complexe uitdagingen aan te pakken door ons te verbinden in gelijkwaardigheid, vriendschap en vertrouwen. In de Stad van Morgen is op deze manier ontstaan:

• AiREAS – regionale gezondheid door harmonie met onszelf en onze omgeving
• FRE2SH – regionale samen-redzaamheid door empathie met elkaar en onze natuurlijke levensbronnen
• STIR Academy – inspiratie delen en de vriendschap van kennisdeling

Het zijn allemaal zelf organiserende verbanden waar zelfbewuste mensen en instanties zich aan verbinden zonder dat iemand de baas is. De initiatieven worden genomen door iemand die de spirituele mens vertegenwoordigt en uitnodigt tot doelgerichte vriendschap en samenwerking. Zo komt de maatschappij tot leven in dynamiek en samenhorigheid als een energetische levend organisme van vrijheid met spiritueel commitment vanuit een optimaal niveau van zelfsturend empatisch bewustzijn, het begin van een nieuwe menselijke evolutionaire stap.