Twee keer per jaar organiseert de Stad van Morgen “Geluk(t)” als open evenement waarin we sustainocratisch 4 x winst ondernemen een podium geven. 16 Maart is het zover, voor de eerste keer. Hier alvast een voorproefje van de initiatieven die we onder de aandacht willen brengen.
Brabantse Health Deal:
Binnen het ondernemen denken we vaak aan mensen die een bedrijf opzetten. Maar ondernemen betekent “iets doen”. Sustainocratisch ondernemen betekent daarom “iets doen met de sustainocratische kernwaarden en onze democratische keuzeprocessen”. Dat kan ook op bestuurlijk niveau van de overheid.
In 2010 vroeg het burgerinitiatief AiREAS aan de toen net aangestelde (meervoudig) wethouder Mary-Ann Schreurs of ze bestuurlijk mee wilde doen aan het cocreatie proces van onze gezonde stad? “Ja, dat willen we” was het antwoord. Dit deed ze (nog) niet uit bewustwording voor gezondheid als drijfveer maar vanuit haar politieke portefeuille opgave voor innovatie en burgerparticipatie. Gaandeweg ging gezondheid als verantwoordelijkheid echter steeds meer spelen waardoor de coalitie overeenkomst van Eindhoven na de raadsverkiezingen in 2014 het thema omarmde, wederom met wethouder Schreurs. Eindhoven wilde nu ook politiek bestuurlijk een gezonde stad worden. Zoiets kun je niet alleen en uiteindelijk besloot dezelfde Mary-Ann Schreurs de bestuurlijke kartrekker te worden voor de Brabantse Health Deal.

Er volgenden verschillende overlegrondes waarin vooruitgeschoven ambtenaren het interne proces vorm begonnen te geven dat de bestuurders op stedelijk en provinciaal niveau zouden kunnen beklinken. Dit is niet eenvoudig. Politiek is nu eenmaal niet vooruitstrevend, eerder conservatief en risicomijdend. Gezondheid op de agenda plaatsen, terwijl we omringd worden door vele aantoonbare ongezonde consequenties van jarenlang reactief in plaats van proactief beleid, levert de angst op dat men al snel verantwoordelijk wordt gesteld voor het ongezonde verleden in plaats van het tonen van moed voor het nemen van verantwoordelijke stappen die historisch genoemd kunnen worden. Bestuurlijke “accountability” binnen een partij politieke democratische zorg-economie is heel wat anders dan hetzelfde binnen de eerste stappen van een Sustainocratisch ontwerp van kernwaarden gedreven prioriteiten.
Op 22 juli 2016 werd de Brabantse Health Deal bestuurlijk beklonken, niet als beleidsroute maar als formele intentie om gezondheid op de hoogste sport van de beleidsladder te plaatsen. De foto en het filmpje zijn een token dat het “Geluk(t)” is. Deze historische deal is een paraplu en kapstok om veel nieuwe gebiedsontwerpen en keuzes aan te hangen. Maar het moet zich als een virus of olievlek verspreiden in onze gemeenschap zodat de politici het kunnen omarmen als evolutie waar men eervol aan mee kan doen in plaats van een revolutie waar chaos aan kan worden ontleend waar niemand blij van wordt. De Health Deal is derhalve een stille bestuurlijke revolutie die zich over de jaren heen zal voltrekken en geen grote mediacampagne met de traditionele lintjesknipperij. Het zal als gemeenschappelijke rode draad veel “Geluk(t)” initiatieven van draagvlak voorzien waarna het nagenoeg ongemerkt onze samenleving zal kleuren door de moderne waardegedreven sturing. Het is nog geen volwaardige Sustainocratie maar het begin in Brabant is er. Voor de ingewijden in het proces is 22 Juli 2016 een gedenkwaardig moment net als de enorme energie die vele mensen erin hebben gestoken om het voor elkaar te krijgen.
